There is another sky,
ever serene and fair,
And there is another sunshine,
Though it be darkness there –
Never mind faded forests, Austin,
Never mind silent fields –
Here is a little forest,
Whose leaf is ever green;
Here is a brighter garden,
Where not a frost has been;
In its unfading flowers
I hear the bright bee hum;
Prithee, my brother,
Into my garden come!
J2/F13-2/1851
Er is een andere lucht,
altijd sereen en open,
En er schijnt een ander zonlicht,
Ook als het daar donker is –
Vergeet de verdorde bossen, Austin,
En vergeet de rimpelloze velden –
Hier is een klein bos,
Waar het blad altijdgroen blijft;
Hier ligt een zonniger tuin,
Waar geen vorst is geweest;
In haar altijd frisse bloemen
Hoor ik de vrolijke bij zoemen;
Alsjeblieft, mijn broer,
Kom mijn tuin binnen!
[Dit gedicht schreef Emily Dickinson in een brief aan haar broer Austin. Austin was gaan werken en wonen in de grote stad Boston, ver van het ouderlijke huis in het landelijke Amhurst. Emily vroeg hem geregeld om haar te komen opzoeken, maar kreeg vaak nul op het rekest.
De uitdrukking ‘prithee’ is een ouderwetse samentrekking van ‘I pray thee’ en wordt vaak gebruikt voor ‘alsjeblieft’.]