If the foolish, call them “flowers”

Emily Dickinson

If the foolish, call them “flowers” –
Need the wiser, tell?
If the Savants “Classify” them
It is just as well!

Those who read the “Revelations”
Must not criticize
Those who read the same Edition –
With beclouded Eyes!

Could we stand with that Old “Moses” –
“Canaan” denied –
Scan like him, the stately landscape
On the other side –

Doubtless, we should deem superfluous
Many Sciences,
Not pursued by learned Angels
In scholastic skies!

Low amid that glad Belles lettres
Grant that we may stand,
Stars, amid profound Galaxies –
At that grand “Right hand”!

F179/J168/1860

Als onnozele mensen, ze “bloemen” noemen –
Wat hebben wijzen dan nog, te zeggen?
Als Geleerden ze “Classificeren”
Is het toch gewoon hetzelfde!

Zij die de “Openbaringen” lezen
Moeten geen kritiek leveren.
Op wie dezelfde Uitgave lezen –
Met wazige Ogen.

Konden wij naast die Oude “Mozes” staan –
“Kanaän” was hem ontzegd –
En net als hij, het majestueuze landschap zien
Aan de andere kant –

Zonder twijfel, zouden we
Vele Wetenschappen overbodig vinden
Niet nagejaagd door geleerde Engelen
In scholastieke hemelen!

Laat ons hier beneden blijven
Tussen die blije Belletterie,
Als Sterren, tussen diepe Sterrenstelsels –
Dichtbij die verheven “Rechterhand”!

“Mozes” mocht van God wel het beloofde land Kanaän bereiken, maar niet betreden, volgens de bijbel. Na zoveel jaren door de woestijn, kon hij alleen het land van een afstand bekijken, voor hij zou sterven.
“Belles Lettres”: literatuur, bellettrie, schone letteren.

In Ebon Box, when years have flown

Emily Dickinson

In Ebon Box,
———when years have flown
To reverently peer –
Wiping away the velvet dust
Summers have sprinkled there!

To hold a letter to the light –
Grown Tawny – now –with time –
To con the faded syllables
That quickened us like Wine!

Perhaps a Flower’s shrivelled cheek
Among its stores to find –
Plucked far away, some morning –
By gallant – mouldering hand!

A curl, perhaps, from foreheads
Our Constancy forgot –
Perhaps, an Antique trinket –
In vanished fashions set!

And then to lay them quiet back –
And go about its care –
As if the little Ebon Box
Were none of our affair!

F180/J169/1860

In de Zwarte Doos,
———waar jaren voorbij zijn gevlogen,
Zit je eerbiedig te neuzen –
Veegt het fluwelen stof af
Dat Zomers daar hebben gestrooid!

Je houdt een brief tegen het licht –
Nu – door de tijd – Vergeeld geworden –
Ontcijfer je de vervaagde lettergrepen
Die ons als Wijn hebben verkwikt!

Misschien dat je een verdorde Bloemenwang
Tussen deze winkel vindt –
Lang geleden geplukt, op ’n morgen –
Door een galante – vergane hand!

Een krul, misschien, van een voorhoofd
Vergeten door onze Trouw –
Misschien, een Ouderwetse snuisterij –
Uit de mode geraakt!

En dan leg je alles rustig terug –
Ga je verder met eigen zorgen –
Alsof de kleine Zwarte Doos
Niets met ons te maken had!

“Ebon”: zwart (de kleur van ebbenhout).

A Wounded Deer – leaps highest

Emily Dickinson

A Wounded Deer – leaps highest –
I’ve heard the Hunter tell –
‘T is but the ecstasy of death –
And then the Brake is still!

The smitten Rock that gushes!
The trampled Steel that springs!
A Cheek is always redder
Just where the Hectic stings!

Mirth is the mail of Anguish –
In which it cautions Arm,
Lest Anybody spy the blood
And “You’re hurt” exclaim!

F181/J165/1860

Een Gewond Hert – springt het hoogst –
Heb Ik Jagers horen zeggen –
Het is gewoon de extase van de dood –
En dan is het Kreupelhout stil!

De geslagen Rots die sproeit!
Het betrapte Staal dat dichtklapt!
Een Wang is altijd roder
Precies waar de Koorts prikt!

Hilariteit is het schild tegen Angst –
Waarmee het zich waakzaam bewapent
Opdat Niemand het bloed bespeurt
En roept “Je bent gewond”!

“The smitten Rock” verwijst naar het bijbelverhaal waarin Mozes met zijn staf op een woestijnrots slaat. Overvloedig stroomt er water uit om de dorst van het volk te lessen.
“The trampled Steel” is het staal van een klem die dichtspringt als er een dier op trapt.

The Sun kept stooping – stooping – low!

Emily Dickinson

The Sun kept stooping – stooping – low!
The Hills to meet him rose!
On his side, what Transaction!
On their side, what Repose!

Deeper and deeper grew the stain
Opon the window pane –
Thicker and thicker stood the feet
Until the Tyrian

Was crowded dense with Armies –
So gay, so Brigadier –
That I felt martial stirrings
Who once the Cockade wore –

Charged from my chimney corner –
But Nobody was there!

F182/J152/1860

De zon bleef buigen – buigen – diep!
Heuvels kwamen overeind om hem te zien!
Aan zijn kant, wat een Bedrijvigheid!
Aan hun kant, wat een Rust!

Dieper en dieper werd de vlek
Op het vensterglas –
Dichter en dichter stonden de voeten op elkaar
Tot het Donker Paars

Drukbezet was met Legers –
Zo vrolijk, zo Kleurrijk –
Dat Ik me strijdlustig voelde
Ooit droeg ik de Kokarde –

Viel aan vanuit mijn schoorsteenhoek –
Maar er was Niemand!

“Stooping”: buigen, bukken. Hier gaat het om een militair eerbetoon: soldaten buigen voor hun vorst. De slaapkamer van Emily Dickinson met grote ramen op het zuiden en westen heeft een perfect uitzicht op het ondergaan van de zon. Zij kijkt vanuit het hoekje van de schoorsteen. Zij vergelijkt de kleuren van de zonsondergang met legers die in divisies staan opgesteld.
“Tyrian”: donker paars. Tyrus staat bekend om zijn dieppaarse kleurstof.
“Brigadier”: kleurrijk (Emily Dickinson Lexikon).
“Cockade”: kokarde, militair erelint.

I met a King this afternoon!

Emily Dickinson

I met a King this afternoon!
He had not on a Crown indeed,
A little Palmleaf Hat was all,
And he was barefoot, I’m afraid!

But sure I am he Ermine wore
Beneath his faded Jacket’s blue –
And sure I am, the crest he bore
Within that Jacket’s pocket too!

For ’twas too stately for an Earl –
A Marquis would not go so grand!
‘Twas possibly a Czar petite –
A Pope, or something of that kind!

If I must tell you, of a Horse
My freckled Monarch held the rein –
Doubtless an estimable Beast,
But not at all disposed to run!

And such a wagon! While I live
Dare I presume to see
Another such a vehicle
As then transported me!

Two other ragged Princes
His royal state partook!
Doubtless the first excursion
These sovereigns ever took!

I question if the Royal Coach
Round which the Footmen wait
Has the significance, on high,
Of this Barefoot Estate!

F183/J166/1860

Ik kwam vanmiddag een Koning tegen!
Hij had zowaar geen Kroon op,
Een Hoed van Palmbladeren was alles,
En hij ging blootsvoets, vrees ik!

Maar zeker weet ik dat hij Hermelijn droeg
Onder het blauw van zijn versleten Jas –
En zeker ben ik, dat hij ook een wapen droeg
In de zak van die Jas!

Want ‘t was te statig voor een Graaf –
Een Markies zou niet met zo’n grandeur gaan!
Was ’t misschien een klein Tsaartje –
Een Paus, of iets van dien aard!

Als ik je ga vertellen, van het Paard
Mijn Vorst met sproeten hield de teugels vast –
Ongetwijfeld een schattig Beestje,
Maar helemaal niet uitgerust om te rennen!

En wat voor een wagen! Zolang ik leef
Mag ik dromen
Om nog zo’n voertuig te zien,
Als mij toen in vervoering bracht!

Twee andere haveloze Prinsen
Namen deel aan de koninklijke stoet!
Ongetwijfeld het eerste uitstapje
Dat deze vorsten ooit ondernamen.

Ik vraag me af of de Koninklijke Koets
Waar het Voetvolk omheen wacht
Zo’n grote betekenis heeft,
Als die van deze Blote Voeten Stand.

“The King” – mogelijk bedoelt Emily Dickinson zichzelf, omdat zij beschrijft dat zij sproeten had en behoorde tot de ‘blote voeten stand’.
“Transported”: Emily speelt met de dubbele betekenis van dit woord, van “vervoerd” en “in vervoering gebracht”.

1861

Emily Dickinson

If it had no pencil

Emily Dickinson

If it had no pencil
Would it try mine –
Worn – now – and dull – sweet,
Writing much to thee.
If it had no word,
Would it make the Daisy,
Most as big as I was,
When it plucked me?

F184/J921/1861

Als jij geen potlood had
Zou je de mijne kunnen proberen –
Versleten – nu – en stomp – lief,
Van het vele schrijven aan jou.
Als jij geen woorden had,
Zou je een Madeliefje kunnen tekenen,
Zeker net zo groot als ik was,
Toen je mij plukte?

Het gedicht was vastgespeld aan een potloodstompje en gestuurd naar Samuel Bowles. De “it” van de eerste regel is dus een “hij”, maar voor een vloeiender vertaling heb ik er “jij” van gemaakt.
“Plucked”: plukte. Het heeft ook een erotische betekenis van ‘genomen worden’, ‘ontmaagd’ en ‘uitgekleed’. Het zou dan goed passen bij het lieve potloodstompje.