Emily Dickinson

Two swimmers wrestled on the spar –
Until the morning sun –
When One – turned smiling to the land –
O God! the Other One!

The stray ships – passing
Spied a face –
Opon the waters borne –
With eyes in death –
———still begging raised –
And hands – beseeching – thrown!

F227/J201/1861

Twee zwemmers worstelden aan de mast –
Tot aan het ochtendgloren –
Toen de Een – lachend aan land kwam –
O God! die Andere!

Schepen die toevallig – passeerden
Ontwaarden een gezicht
Op water gedragen –
Met de dood in de ogen –
———wijdopen, nog altijd vragend –
En handen – smekend – uitgestrekt!

Musicians wrestle everywhere –
All day – among the crowded air
I hear the silver strife –
And – waking – long before the morn –
Such transport breaks opon the town
I think it that “New Life”!

It is not Bird – it has no nest –
Nor “Band” – in brass and scarlet – drest –
Nor Tamborin – nor Man –
It is not Hymn from pulpit read –
The “Morning Stars” the Treble led
On Time’s first Afternoon!

Some – say – it is “the Spheres” – at play!
Some say that bright Majority
Of vanished Dames – and Men!
Some – think it service in the place
Where we – with late – celestial face –
Please God – shall Ascertain!

F229/J157/1861

Overal zijn Musici aan het worstelen –
Al de gehele dag – druk in de lucht
Ik hoor de zilveren strijd –
Het – maakt me wakker – lang voor de ochtend –
Zo’n intense vreugde ontploft er op de stad
Wat volgens mij het “Nieuwe Leven” is!

Het zijn geen Vogels – ze hebben geen nest –
Geen “Drumband” – in brons en rood – gekleed –
Ook geen Tamboerijn – of Mens –
Het is geen Hymne die van de kansel schalt –
De Morgensterren leveren de Hoge Tonen
Op de eerste Middag van de Tijd!

Ze zeggen – dat er “Hemelse Muziek” – klinkt!
Ook wel – dat het stralende Merendeel
Gestorven Dames – en Heren zijn!
Of men denkt dat het een kerkdienst is op de plek
Waar wij – straks – met een hemels gezicht –
Als God het wil – er wel achter zullen komen!

We don’t cry – Tim and I,
We are far too grand –
But we bolt the door tight
To prevent a friend –

Then we hide our brave face
Deep in our hand –
Not to cry – Tim and I –
We are far too grand –

Nor to dream – he and me –
Do we condescend –
We just shut our brown eye
To see to the end –

Tim – see Cottages –
But, Oh, so high!
Then – we shake – Tim and I –
And lest I – cry –

Tim – reads a little Hymn –
And we both pray –
Please, Sir, I and Tim –
Always lost the way!

We must die – by and by –
Clergymen say –
Tim – shall – if I – do –
I – too – if he –

How shall we arrange it –
Tim – was – so – shy?
Take us simultaneous – Lord –
I – “Tim” – and Me!

F231/J196/1861

We huilen niet – Tim en ik,
Daar zijn we veel te groot voor –
Maar we doen de deur stevig op slot
Om een vriend tegen te houden –

Dan verbergen ww ons stoere gezicht
Diep in onze handen –
Om niet te hoeven huilen – Tim en ik –
Daar zijn we veel te groot voor –

Ook niet om te dromen – hij en ik –
We denken er niet eens aan –
We doen gewoon onze bruine ogen dicht
Om het einde onder ogen te zien –

Tim – kijk naar de Woningen –
Maar, och, zo hoog!
Dan – huiveren we – Tim en ik –
En opdat ik niet – ga huilen –

Leest Tim – een korte Hymne voor –
En bidden we allebei –
Alstublieft, Heer, ik en Tim –
We raken altijd de weg kwijt!

We moeten sterven – vroeg of laat –
Zeggen Geestelijken –
Tim – moet het – als het mij – overkomt –
Ik – ook – als hij sterft –

Hoe gaan we het regelen –
Was – Tim – niet te – bang?
Neem ons tegelijk tot U – Heer –
Ik – “Tim” – en Ik!

A slash of Blue! A sweep of Gray!
Some scarlet patches – on the way,
Compose an Evening Sky –

A little purple – slipped between –
Some Ruby Trousers – hurried on –
A Wave of Gold – A Bank of Day –
This just makes out the Morning Sky –

F233/J204/1861

Een streep Blauw! Een veeg Grijs!
Wat scharlaken vlekken – er nog bij,
Vormen een Avondhemel –

Een beetje paars – schoof ertussen –
Een paar Robijnrode Broeken haasten zich –
Een Golf van Goud – Een Oever van de Dag –
Net genoeg om het Ochtendgloren te maken –