You’ll know Her – by Her Foot –
The smallest Gamboge Hand
With Fingers – where the Toes should be –
Would more affront the Sand –

Than this Quaint Creature’s Boot –
Adjusted by a Stern –
Without a Button – I could vouch –
Unto a Velvet Limb –

You’ll know Her – by Her Vest –
Tight fitting – Orange – Brown –
Inside a Jacket duller –
She wore when she was born –

Her Cap is small – and snug –
Constructed for the Winds –
She’d pass for Barehead – short way off –
But as She Closer stands –

So finer ’tis than Wool –
You cannot feel the Seam –
Nor is it Clasped unto of Band –
Nor held upon – of Brim –

You’ll know Her – by Her Voice –
At first – a doubtful Tone –
A sweet endeavor – but as March
To April – hurries on –

She squanders on your Ear
Such Arguments of Pearl –
You beg the Robin in your Brain
To keep the other – still –

J634/F604/1862

Je kunt haar kennen – aan haar Voet –
De kleinste, Gele Hand
Met Vingers – waar Tenen moeten zitten –
Zou een grotere belediging zijn voor het zand

Dan deze vreemde Laars van het Schepsel.
Aan de achterkant bevestigd –
Zonder Knop – daarvoor kan ik instaan –
Aan de fluwelen ledematen –

Je kunt haar kennen – aan haar Vest –
Strakzittend – Oranje – Bruin –
Daaronder een saaier Jasje –
Dat ze droeg toen ze geboren werd –

Haar Pet is klein – en sluit nauw aan –
Gemaakt voor de Wind –
Ze zou doorgaan voor een Kaalkop – van een afstand –
Maar zodra Zij Dichterbij komt –

Is het zoveel fijner dan wol –
Je kunt de Naad niet voelen –
En het is niet Vastgezet met een Band –
En niet vastgehouden – aan de Boord –

Je kunt haar kennen – aan haar Stem –
In het begin – een onzekere Toon –
Een zoete poging – maar als Maart
Naar April – opschiet –

Smijt ze over je Oor
Zulke parelschone Betogen –
Dat je de Roodborst in je Hoofd smeekt
Om de andere – stil – te houden –

I have a Bird in Spring
Which for myself doth sing –
The spring decoys.
And as the summer nears –
And as the Rose appears,
Robin is gone.

Yet do I not repine
Knowing that Bird of mine
Though flown –
Learneth beyond the sea
Melody new for me
And will return.

Fast in safer hand
Held in a truer Land
Are mine –
And though they now depart,
Tell I my doubting heart
They’re thine.

In a serener Bright,
In a more golden light
I see
Each little doubt and fear,
Each little discord here
Removed.

Then will I not repine,
Knowing that Bird of mine
Though flown
Shall in distant tree
Bright melody for me
Return.

J5/F4/1854

Ik heb een Vogel in de Lente
Die alleen voor mij zingt –
De lente lokt.
En als de zomer nadert
En de Roos verschijnt,
Is Roodborst verdwenen.

Toch klaag ik niet,
Want ik weet dat die Vogel van mij,
Hoewel gevlogen –
Iets leert overzee
Een nieuwe Melodie voor mij
En zal terugkeren.

Stevig in veiliger handen
Vastgehouden in een eerlijker Land
Zijn de mijne
En hoewel zij nu vertrekken,
Zeg ik mijn twijfelende hart
Dat zij de uwe zijn.

In een serener Helderheid,
In een meer gouden licht
Zie ik
Elk beetje twijfel en angst,
Elke kleine onenigheid van hier
Weggenomen

Dan zal ik niet klagen,
Want nu weet ik dat die Vogel van mij
Hoewel gevlogen
In een boom ergens ver weg
De heldere melodie voor mij zal
Terugbrengen.