Uncategorized – Emily Dickinson

She staked her Feathers – Gained an Arc

She staked her Feathers – Gained an Arc –
Debated – Rose again –
This time – beyond the estimate
Of Envy, or of Men –

And now, among Circumference –
Her steady Boat be seen –
At home – among the Billows – As
The Bough where she was born –

J798/F853/1863

Ze stak haar Veren op – Nam een Boogvlucht –
Vloog naar beneden – weer naar Boven –
Deze keer – voorbij alle kritiek
Uit afgunst, of door mensen gemaakt –

En nu, aan de Horizon –
Wordt haar gestage Boot gezien –
Thuisgekomen – tussen de Golving – Als
Het Boomgewelf waar ze geboren is –

[“Debate” waar het een vogel betreft, afdalen.
[“Circumference”: een centraal begrip voor Emily Dickinson. Zie ook elders. Hier kies ik voor de vertaling “Horizon”, als weidse ruimte die een mens kan ervaren.
“Bough”: Boomtak, boomgewelf, maar eveneens boeg van een schip.]

Her Grace is all she has

Her Grace is all she has –
And that, so least displays –
One Art to recognize, must be,
Another Art, to praise –

J810/F956/1864

Haar Gratie is alles wat ze heeft –
En dat, laat ze zo weinig zien –
Het moet een Kunst zijn, om het te zien,
Een andere ook, om het te prijzen –

Bereaved of all, I went abroad

Bereaved of all, I went abroad –
No less bereaved was I
Upon a New Peninsula –
The Grave preceded me –

Obtained my Lodgings, ere myself –
And when I sought my Bed –
The Grave it was reposed upon
The Pillow for my Head –

I waked to find it first awake –
I rose – It followed me –
I tried to drop it in the Crowd –
To lose it in the Sea –

In Cups of artificial Drowse
To steep it’s shape away –
The Grave – was finished – but the Spade
Remained in Memory –

J784/F886/1863

Alles van me afgenomen, ging ik ver weg –
Niet minder in de rouw was ik
In een Nieuw Toevluchtsoord –
Het Graf was op mij vooruitgelopen –

Vond er mijn Onderkomen, voor mezelf –
En toen ik mijn Bed opzocht –
Was het Graf waarop het rustte
Het Kussen voor mijn Hoofd –

Ik werd wakker en ontdekte dat ze al wakker was –
Ik stond op – ze volgde mij –
Ik probeerde ze te laten vallen in de Massa –
Haar te verliezen in de Zee –

In Kopjes met kunstmatige Verdoving
Wilde ik haar vorm oplossen –
Het Graf – was klaar – maar de Schop
Bleef in Herinnering –

[“Bereaved”: beroofd, vaak gebruikt om het verlies aan te geven na de dood van een dierbare.
[“Peninsula”: toevluchtsoord, locatie, gebied.
“It” (regel 6) gebruikt Emily zowel voor het, hij of zij (gender neutraal!). Ik kies hier voor zij en haar, omdat het al zo vaak voor hij of hem gebruikt wordt.]

Good to hide, and hear ’em hunt!

Good to hide, and hear ’em hunt!
Better, to be found,
If one care to, that is,
The Fox fits the Hound –

Good to know, and not tell,
Best, to know and tell,
Can one find the rare Ear
Not too dull –

J842/F945/1864

Goed om je te verstoppen, en ze te horen jagen!
Beter, om gevonden te worden,
Als je dat graag wilt, dat wil zeggen,
De Vos past de Hond –

Goed om te weten, en niets te zeggen,
Het beste, om te weten en toch te zeggen,
Als je een uitzonderlijk Oor kunt vinden
Dat niet te Dom is –

We outgrow love, like other things

We outgrow love, like other things
And put it in the Drawer –
Till it an Antique fashion shows –
Like Costumes Grandsires wore.

J887/F1094/1864

We ontgroeien liefde, net als andere dingen
En stoppen het in een Lade –
Tot het er Ouderwets uitziet –
Zoals de Kleren die Grootouders droegen.

Because He loves Her

Because He loves Her
We will pry and see if she is fair
What difference is on her Face
From Features others wear.

It will not harm her magic pace
That we so far behind –
Her Distances propitiate
As Forests touch the Wind

Not hoping for his notice vast
But nearer to adore
‘Tis Glory’s far sufficiency
That makes our trying poor.

J1229/F1183/1872

Omdat Hij van Haar houdt
Kijken we nieuwsgierig of ze mooi is
Waarin haar Gezicht verschilt
Van de Gelaatstrekken van anderen.

Het deert haar magische manier van lopen niet
Dat wij zo’n eind achter Haar aan –
Wat Afstand in acht nemen
Zoals Bossen die in aanraking komen met de Wind

Niet hopen op een blik van veraf
Maar hem meer van dichtbij willen bewonderen
Het is de verre grootheid van haar Roem
Die onze pogingen armoedig maakt.

[Het gedicht was gestuurd naar Helen Hunt Jackson, vriendin en zelf ook schrijfster die in Emily Dickinson een groot dichter zag. Emily bewonderde haar werk. Emily vond haar eigen werk minder.
“Haar” (regel 1): we kunnen aannemen dat Helen Hunt Jackson bedoeld wordt. Mogelijk is de “Hij” dan God, die haar een groot dichterlijk talent heeft gegeven.
“Her Distances” is tevens een verwijzing naar haar “afstandelijkheid”.
Diverse kleinere varianten van dit gedicht zijn overgeleverd. Voor de laatste twee verzen wel een markante variant:
‘Tis Glory’s overtakelessness
That makes our running poor.
(Haar Roem is niet in te halen
Die onze voortgang armoedig maakt.)]

Struck, was I, nor yet by Lightning

Struck, was I, nor yet by Lightning –
Lightning – lets away
Power to perceive His Process
With Vitality –

Maimed – was I – yet not by Venture –
Stone of Stolid Boy –
Nor a Sportsman’s Peradventure –
Who mine Enemy?

Robbed – was I – intact to Bandit –
All my Mansion torn –
Sun – withdrawn to Recognition –
Furthest shining – done –

Yet was not the foe – of any –
Not the smallest Bird
In the nearest Orchard dwelling –
Be of Me – afraid –

Most – I love the Cause that slew Me –
Often as I die
It’s beloved Recognition
Holds a Sun on Me –

Best – at Setting – as is Nature’s –
Neither witnessed Rise
Till the infinite Aurora
In the Other’s Eyes –

J925/F841/1864

Getroffen, was ik, maar niet door de Bliksem –
De Bliksem – zendt
Energie uit om te zien wat Hij
Het Leven aandoet –

Verminkt – was ik – maar niet met Opzet –
Door een Steen van een Stom Jong –
Ook niet door een Ongeluk met een Jager –
Heb ik een vijand?

Beroofd – was ik – niet overvallen door een Bandiet –
Mijn hele Wereld ingestort –
De Zon – onttrokken aan het zicht –
Het sterke Schijnen – voorbij –

Toch was ik niet de vijand – van wie dan ook –
Zelfs het kleinste Vogeltje
Dat in vlakbij gelegen Boomgaard woont –
Is niet bang – van mij –

Bovenal – hou ik van de Oorzaak die Mij doodde –
Telkens als ik doodga
Zet zijn liefdevolle Herkenning
Mij in de Zon –

Het Mooiste – aan Doodgaan is – net als in de Natuur –
Dat geen van beiden het ziet opkomen
Pas bij het eindeloze Ochtendgloren
In de Ogen van de Ander –

[“Let away”: ontladen.]
“Mansion”: huis, woning.
“Die”: doodgaan, maar hier waarschijnlijk het orgasme van de ‘kleine dood’.]

Emily Dickinson

Gedichten

Categoriearchief: Uncategorized