There comes a warning like a spy
A shorter breath of Day
A stealing that is not a stealth
And Summer is away –
F1560/J1536/1881
Er komt tersluiks een waarschuwing aan
De Dag krijgt een kortere adem
Een stelen dat niet heimelijk gebeurt
En de Zomer is weg –
“Go travelling with us”!
Her travels daily be
By routes of ecstasy
To Evening’s Sea –
F1561/J1513/1881
“Ga mee op reis met ons”!
Moge Haar reizen elke dag
Langs paden van extase gaan
Op weg naar de Avondzee –
His oriental heresies
Exhilarate the Bee,
And filling all the Earth and sky
With gay apostasy
Fatigued at last, a Clover plain
Ensnares his jaded eye
Sweet homestead where the butterfly
Betakes himself to die –
Intoxicated with the peace
Surpassing revelry,
He spends the evening of his days
In blissful revery,
Recounting nectars he has known
And attars that have failed,
And honeys, if his life be spared,
He hungers to attain.
F1562/J1526/1881
Zijn oosterse ketterijen
Verblijden de Bij,
En vullen heel de Aarde en de lucht
Met blije afvalligheid
Moe tenslotte, trekt een simpel Klavertje
De aandacht van zijn uitgeputte oog
Een lief thuis waar de vlinder
Zijn toevlucht zoekt om te sterven –
Bedwelmd door een vrede
Die veel verder gaat dan vermaak,
Brengt hij zijn levensavond door
In zalige mijmerij,
Hij verhaalt over nectars die hij ooit kende
Onbereikbare geuren,
En honing waar, als zijn leven wordt gespaard,
Hij zo erg naar smacht.
No Autumn’s intercepting Chill
Appalls this Tropic Breast –
But African Exuberance
And Asiatic rest –
F1563/J1516/1881
Niet de onvermijdelijke Herfstkou
Laat deze Tropische Borst schrikken –
Maar Afrikaanse uitbundigheid
En Aziatische rust –
The Things that never can come back,
——–are several –
Childhood – some forms of Hope –
——–the Dead –
Though Joys – like Men –
——–may sometimes make a Journey –
And still abide –
We do not mourn for Traveler, or Sailor,
Their Routes are fair –
But think enlarged of all
——–that they will tell us
Returning here –
“Here!” There are typic “Heres” –
Foretold Locations –
The Spirit does not stand –
Himself – at whatsoever Fathom
His Native Land –
F1564/J1515/1881
Er zijn diverse Dingen,
——–die nooit meer terugkomen –
Kindertijd – bepaalde vormen van Hoop –
——–de Doden –
Alhoewel Vreugde – net als Mensen –
——–soms op Reis gaat –
En nog steeds blijft bestaan –
We treuren niet om de Reiziger, of de Zeeman,
Hun Wegen zijn prachtig –
Maar denk uitgebreid na over alles
——–wat ze ons te vertellen hebben
Bij hun terugkeer hier –
“Hier!” Er zijn typische “Hieren” –
Voorspelbare Plekken –
De Geest heeft geen voetstuk –
Hij – in welk Bereik ook
Wordt zijn Eigen Land –
The Dandelion’s pallid Tube
Astonishes the Grass –
And Winter instantly becomes
An infinite Alas –
The Tube uplifts a signal Bud
And then a shouting Flower, –
The Proclamation of the Suns
That sepulture is o’er –
F1565/J1519/1881
De bleke Paardenbloemstengel
Maakt het Gras stomverbaasd –
En de Winter wordt meteen
Een eindeloos Helaas –
De Stengel hijst één opvallende Knop omhoog
En dan een kleurrijke Bloem, –
De Aankondiging van de Zonnen
Dat de begrafenis voorbij is –
Not seeing, still we know –
Not knowing, guess –
Not guessing, smile and hide
And half caress –
And quake – and turn away,
Seraphic fear –
Is Eden’s innuendo
“If you dare”?
F1566/J1518/1881
Al zien we het niet, toch weten we het –
Weet je het niet, raad ernaar –
Raad je het niet, verberg je achter een lach
En streel het bijna –
En beef – en vertrek,
Engelachtige angst –
Is een toespeling op het Paradijs*
“Als je durft”?