↓
 

Emily Dickinson

Gedichten

Categorie archieven: Uncategorized

Bericht navigatie

<< 1 2 … 237 238 239 240 241 242 243 … 265 266 >>

Though the great Waters sleep

Emily Dickinson

Though the great Waters sleep,
That they are still the Deep,
We cannot doubt –
No vacillating God
Ignited this Abode
To put it out –

F1641/J1599/1884

Al slapen de grote Wateren,
Ze zijn nog steeds de Diepte,
Daar valt niet aan te twijfelen –
Geen aarzelende God
Stak dit Verblijf in vuur en vlam
En doofde het uit –

Emily Dickinson stuurt het gedicht in zeker zeven brieven naar diverse mensen, rond een herdenking of overlijden. Ze is er blijkbaar aan verknocht.

A World made penniless by that departure

Emily Dickinson

A World made penniless by that departure
Of minor fabrics begs
But sustenance is of the spirit
The Gods but Dregs –

F1642/J1623/1884

Een Wereld berooid door dat vertrek
Bedelt om inferieure dingen
Enkel de geest biedt leeftocht
De Goden slechts Droesem –

“Minor fabrics”: stoffen van slechtere kwaliteit.
In diverse variaties gestuurd naar familie van een dierbare overledene. Onderstaande variant is waarschijnlijk geschreven na het overlijden van rechter Otis Lord met wie Emily Dickinson korte tijd een verhouding had:

A World made penniless by his departure
Of minor systems begs
But firmaments were not his fellows
The Heavens but Dregs –

F1642/J1623/1884

Een Wereld berooid door zijn vertrek
Bedelt om inferieure opvattingen
Maar het firmament was zijn vriend niet
De Hemel slechts Droesem –

Varianten voor “Heavens” (regel 4): “stars” (sterren) en “suns” (zonnen).

We send the Wave to find the Wave

Emily Dickinson

We send the Wave to find the Wave –
An Errand so divine,
The Messenger enamored too,
Forgetting to return,
We make the wise distinction still,
Soever made in vain,
The sagest time to dam the sea
is when the sea is gone –

F1643/J1604/1884

We sturen een Golf om een Golf op te vangen –
Een zo goddelijke Boodschap,
Dat ook de Koerier er verliefd op raakte,
En vergat terug te komen
We maken evengoed een wijs besluit,
Al is het voor niets geweest,
Dat de beste tijd om de zee in te dammen
Is wanneer de zee weg is –

“Wave”: golf. Het gedicht komt uit een brief aan Louise en Francis Norcross met het verzoek om meer van zich te laten horen. Ze schrijft erbij: “Het Luiden van de oude Klokken, maakt de Kinderen misschien wakker”.

Sunset that screens, reveals

Emily Dickinson

Sunset that screens, reveals –
Enhancing what we see
By menaces of Amethyst
And Moats of Mystery.

F1644/J1609/1884

De Ondergaande Zon die toedekt, onthult –
Door te intensiveren wat we zien
Met dreigend Paars
En Mysterieuze Grachten.

“Amethyst”: een kristal met een paarse kleur, (figuurlijk) dieppaars.
Een andere versie van het gedicht:

Sunset that screens, reveals –
Retarding what we see
By obstacles of swarthy gold
And amber mystery

De Ondergaande Zon die toedekt, onthult –
Vertraagt wat we zien
Door obstakels van donkergoud
En mysterieus amber

“Amber”: Amber, de oranjegele kleur van barnsteen, een fossiele hars van Naaldbomen.

Morning, that comes but once

Emily Dickinson

Morning, that comes but once,
Considers coming twice –
Two Dawns upon a single Morn
Make Life a sudden price –

F1645/J1610/1884

De Ochtend, die maar één keer komt,
Overweegt twee keer te komen –
Twee Dageraden op één Morgen
Geven het Leven een onverwachte waarde –

The Auctioneer of Parting

Emily Dickinson

The Auctioneer of Parting
His “Going, going, gone”
Shouts even from the Crucifix,
And brings his Hammer down –
He only sells the Wilderness,
The prices of Despair
Range from a single human Heart
To Two – not any more –

F1646/J1612/1884

De Veilingmeester van het Heengaan
Roept zelfs nog van het Kruis af
Zijn “Eenmaal, andermaal, en weg”
En slaat zijn Hamer neer –
Hij verkoopt alleen Leegte,
De prijs van de Wanhoop
Varieert van een enkel menselijk Hart
Tot Twee – zeker niet meer –

Not knowing when the Dawn will come

Emily Dickinson

Not knowing when the Dawn will come,
I open every Door,
Or has it Feathers, like a Bird,
Or Billows, like a Shore –

F1647/J1619/1884

Wanneer de Dageraad komt weet ik niet,
En ik open alle Deuren,
Of heeft het Veren, als een Vogel,
Of Golven, als een Kust –

Emily Dickinson schrijft een speciale versie bij het overlijden van Helen Hunt Jackson:

Not knowing when Herself may come,
I open every Door,
Or has she Feathers, like a Bird,
Or Billows, like a Shore –

Wanneer Ze mag komen weet ik niet,
En ik open alle Deuren,
Of heeft ze Veren, als een Vogel,
Of Golven, als een Kust –

Bericht navigatie

<< 1 2 … 237 238 239 240 241 242 243 … 265 266 >>

Verzamelde
Gedichten
met Nederlandse
vertaling

  • Home
  • Index First Lines

  • Bloemlezing
  • Biografie
  • Fauna
  • Flora
  • Kunst
  • Leeswijzer
  • Links
  • Over deze site
  • Uitgaven
  • Zoeken ?

© Vertaling Adrie Lint – De vertaling mag met schriftelijke toestemming worden gebruikt voor niet-commerciële doeleinden.

↑