It’s such a little thing to weep –
So short a thing to sigh –
And yet – by Trades – the size of these
We men and women die!
F220/J189/1861
Het stelt zo weinig voor om te huilen –
Duurt zo luttel om te zuchten –
En toch – door Zaken – van deze omvang
Sterven wij, mannen en vrouwen!
He was weak, and I was strong – then –
So He let me lead him in –
I was weak, and He was strong then –
So I let him lead me – Home.
‘Twasn’t far – the door was near –
‘Twasn’t dark – for He went – too –
‘Twasn’t loud, for He said nought –
That was all I cared to know.
Day knocked – and we must part –
Neither – was strongest – now –
He strove – and I strove – too –
We didn’t do it – tho’!
F221/J190/1861
Hij was zwak, en ik was sterk – toen –
Dus mocht ik hem naar binnen leiden –
Ik was zwak, en hij was sterk toen –
Dus mocht hij mij leiden – naar Huis.
‘t Was niet ver – de deur was vlakbij –
‘t Was niet donker – want Hij ging – mee –
‘t Was niet te horen, want Hij zei niets –
Dat was alles wat ik graag wilde weten.
De dag klopte aan – we moesten scheiden –
Geen van beiden – was de sterkste – nu –
Hij streed – en ik streed – ook –
Toch – deden we het niet!
Dying! Dying in the night!
Won’t somebody bring the light
So I can see which way to go
Into the everlasting snow?
And “Jesus”! Where is Jesus gone?
They said that Jesus – always came –
Perhaps he doesn’t know the House –
This way, Jesus, Let him pass!
Somebody run to the great gate
And see if Dollie’s coming! Wait!
I hear her feet upon the stair!
Death won’t hurt – now Dollie’s here!
F222/J158/1861
Doodgaan! Doodgaan in de nacht!
Brengt dan niemand licht
Dat ik mag zien welke kant ik op moet
In de eeuwige sneeuw?
En “Jezus”! Waar is Jezus gebleven?
Ze zeiden dat Jezus – altijd kwam –
Misschien kent hij het huis niet ¬–
Deze kant op, Jezus, Laat hem door!
Iemand moet naar de grote poort rennen
En zien of Dollie komt! Wacht!
Ik hoor haar voeten op de trap!
De Dood doet geen pijn – nu Dollie er is!
Morning – is the place for Dew –
Corn – is made at Noon –
After dinner light – for flowers –
Dukes – for Setting Sun!
F223/J197/1861
Ochtend – is de plek voor Dauw –
Maïs – rijpt in de middag –
Na het eten het licht – voor de bloemen –
Oehoe’s – voor als de Zon Ondergaat!
An awful Tempest mashed the air –
The clouds were gaunt, and few –
A Black – as of a Spectre’s Cloak
Hid Heaven and Earth from view.
The creatures chuckled on the Roofs –
And whistled in the air –
And shook their fists –
And gnashed their teeth –
And swung their frenzied hair –
The morning lit – the Birds arose –
The Monster’s faded eyes
Turned slowly to his native coast –
And peace – was Paradise!
F224/J198/1861
Een afgrijselijke Storm verpulverde de lucht –
De wolken werden dun, en schaars –
Een Duister – als van een Spookmantel
Onttrok Hemel en Aarde aan het zicht.
De schepsels grinnikten op de Daken –
Floten in de lucht –
Balden hun vuisten –
Knarsetandden –
Zwaaiden met hun woeste haar –
De ochtend klaarde op – Vogels verschenen –
De bleke ogen van het Monster
Keerden stilaan naar hun geboortekust –
Een Paradijs – van vrede!
I’m “wife” – I’ve finished that –
That other state –
I’m Czar – I’m “Woman” now –
It’s safer so –
How odd the Girl’s life looks
Behind this soft Eclipse –
I think that Earth feels so
To folks in Heaven – now –
This being comfort – then
That other kind – was pain –
But why compare?
I’m “Wife”! Stop there!
F225/J199/1861
Ik ben “vrouw” – ik ben klaar met –
Die andere staat –
Ik ben Tsaar – ik ben “Vrouw” nu –
Is veiliger toch –
Zo vreemd lijkt het bestaan als Meisje
Achter deze zachte Eclips –
Ik denk dat de Aarde zo moet aanvoelen
Voor wie – nu – in de Hemel zijn.
Als dit troost geeft – dan
Moest die andere staat – pijn zijn –
Maar waarom vergelijk ik dit?
Ik ben “Vrouw”! Kap daarmee!
I stole them from a Bee –
Because – Thee –
Sweet plea –
He pardoned me!
F226/J200/1861
Ik stal ze van een Bij –
Vanwege – U –
Een lief excuus –
Ze heeft me vergeven!