Emily Dickinson – Pagina 148

This was in the White of the Year

This was in the White of the Year –
That – was in the Green –
Drifts were as difficult then to think
As Daisies now to be seen –

Looking back is best that is left
Or if it be – before –
Retrospection is Prospect’s half,
Sometimes, almost more –

F1014/J995/1865

Dit was in het Wit van het Jaar –
Dat – was in het Groen –
Sneeuwvlagen waren toen moeilijk voor te stellen
Als nu Madeliefjes zien –

Terugkijken is het beste wat overblijft
Of als het – eerder moet gebeuren –
Is Terugblik al een halve Vooruitblik,
Soms, bijna meer –

“Was” – Emily Dickinson kijkt terug op winter en zomer die voorbij zijn.

The Fingers of the Light

The Fingers of the Light
Tapped soft upon the Town
With “I am great and cannot wait
So therefore let me in.”

“You’re soon,” the Town replied,
“My Faces are asleep –
But swear, and I will let you by,
You will not wake them up.”

The easy Guest complied
But once within the Town
The transport of His Countenance
Awakened Maid and Man

The Neighbor in the Pool
Upon His Hip elate
Made loud obeisance and the Gnat
Held up His Cup for Light.

F1015/J1000/1865

De Vingers van het Licht
Klopten zachtjes op de Stad
Met “Ik ben belangrijk en kan niet wachten
Laat me daarom binnen.”

“Jij bent vroeg,” antwoordde de Stad,
“Mijn Gezichten slapen nog –
Maar beloof oprecht, en ik laat je door,
Dat Je ze niet wakker zult maken.”

De Gast ging meteen akkoord
Maar eenmaal in de Stad
Wekte de vreugde van zijn Verschijning
Meisje en Man

De Buurman in de Vijver
Kreeg het op zijn Heupen
Bracht luidruchtig hulde en de Mug
Hief Zijn Beker omhoog naar het Licht.

“His Hip elate”: (letterlijk) lichtte zijn heup op.

Ideals are the Fairy Oil

Ideals are the Fairy Oil
With which We help the Wheel
But when the Vital Axle turns
The Eye rejects the Oil.

F1016/J983/1865

Idealen zijn de Magische Olie
Waarmee We het Rad op gang helpen
Maar wanneer de Vitale As draait
Wijst het Oog de Olie van de hand.

“Wheel” – bijvoorbeeld het levensrad of de machine van de samenleving. Als het rad helemaal draait, lijken idealen van geen belang.

The Soul should always stand ajar

The Soul should always stand ajar
That if the Heaven inquire
He will not be obliged to wait
Or shy of troubling Her

Depart, before the Host have slid
The Bolt unto the Door –
To search for the accomplished Guest,
Her Visitor, no more –

F1017/J1055/1865

De Ziel moet altijd op een kier staan
Dat als de Hemel haar komt opzoeken
Hij niet zal hoeven wachten
Of, beschroomd om Haar te storen,

Weggaat, nog eer de Gastvrouw
De Grendel aan de Deur heeft verschoven –
Om te ontdekken dat de perfecte Gast,
Haar Bezoeker, er niet meer is –

Variant voor “unto” (regel 6): “opon”(aan). Emily Dickinson gebruikt het woordje “opon” meestal voor “in’ en niet “op”.

Up Life’s Hill with my little Bundle

Up Life’s Hill with my little Bundle
If I prove it steep –
If a Discouragement withhold me –
If my newest step

Older feel than the Hope that prompted –
Spotless be from blame
Heart that proposed as Heart that accepted
Homelessness, for Home –

F1018/J1010/1865

De Berg van het Leven op met mijn Rugzakje
Als ik merk hoe steil het is –
Als Ontmoediging mij weerhoudt –
Als de stap die net gezet is

Ouder voelt dan de Hoop die ertoe leidde –
Laat het schoon zijn van schuldgevoel
‘t Hart dat voorstelde als ‘t Hart dat accepteerde
Geen Huis te hebben, als Thuis –

“Homelessness”: dakloosheid. Misschien denkt Emily Dickinson aan haar eigen leven, een ‘thuis’ van het schrijven van gedichten zonder een thuis van een partner of kinderen.

She rose as high as His Occasion

She rose as high as His Occasion
Then sought the Dust –
And lower lay in low Westminster
For Her brief Crest –

F1019/J1011/1865

Zij steeg tot dezelfde hoogte als Hem
Toen zocht ze het Stof op –
En lag op een lagere plek in laag Westminster
Vanwege Haar kort Hoogtepunt –

“She”: niet duidelijk is welke vrouw Emily Dickinson voor ogen heeft.
“Westminster”- mogelijk wordt de Poet’s Corner van de Westminster Abbey in Londen bedoeld. Emily Dickinson heeft het in haar brieven over deze bekende begraafplaats van kunstenaars en dichters. Het kan echter ook de begraafplaats in Westminster Vermont zijn.

There is a Zone whose even Years

There is a Zone whose even Years
No Solstice interrupt –
Whose Sun constructs perpetual Noon
Whose perfect Seasons wait –

Whose Summer set in Summer, till
The Centuries of June
And Centuries of August cease
And Consciousness – is Noon –

F1020/J1056/1865

Er is een Gebied waar de gelijkmatige Jaren
Geen Zonnewende verbreken –
Waar de Zon een eeuwige Middag schept
Waar volmaakte Seizoenen wachten –

Waar de Zomer overgaat in de Zomer, tot
Al die Jaren met Juni en
Die jaren met Augustus tot een einde komen
En het Bewustzijn – volop Middag is –

“Centuries” – betekent natuurlijk eeuwen, eeuwenlange tijden, maar hier wat vrijer vertaald.
“Noon”: middaguur, middag. Emily Dickinson gebruikt het woord ook wel voor de climax van de dag, het eeuwige middaguur, hemels.
Varianten:
– voor “Whose”: “Where” (vandaar bovenstaande vertaling);
– voor “Cease” (regel 7): “lapse” (vervallen), “fuse” (versmelten) en “blend” (in elkaar overgaan).