A something in a summer’s Day
As slow her flambeaux burn away
Which solemnizes me.
A something in a summer’s noon –
A depth – an Azure – a perfume –
Transcending ecstasy.
And still within a summer’s night
A something so transporting bright
I clap my hands to see –
Then vail my too inspecting face
Lets such a subtle – shimmering grace
Flutter too far for me –
The wizard fingers never rest –
The purple brook within the breast
Still chafes its narrow bed –
Still rears the East her amber Flag –
Guides still the sun along the Crag
His Caravan of Red –
So looking on – the night – the morn
Conclude the wonder gay –
And I meet, coming thro’ the dews
Another summer’s Day!
F104/J122/1859
Iets op een zomerse Dag
Wanneer langzaam haar vlammen opbranden
Maakt mij plechtig.
Iets in een zomerse middag –
Een intensiteit – van Azuur – een parfum –
Overstijgt extase.
En nog steeds in een zomerse nacht
Iets zo verrukkelijk helder
Dat ik bij het zien in mijn handen klap –
Dan omsluier ik mijn te nieuwsgierig gezicht
Bang dat zo’n subtiele – glinsterende gratie
Te ver van mij wegzweeft –
Magische vingers vinden nooit rust –
De purperen stroom in mijn borst
Verwarmt nog steeds zijn smalle bed –
Nog steeds hijst het Oosten haar gele Vlag –
Leidt de zon nog altijd langs de Rots
Zijn Karavaan van Rood –
Zo terugblikkend op – de nacht – de morgen
Eindigt het kleurige wonder –
En zie ik, bij de dauw die komt
Weer een zomerse Dag!
“Azure”: azuur, hemelsblauw, dus figuurlijk voor hemels.
“Purple”: puperen, paars, vorstelijk. Emily Dickinson gebruikt de kleur niet alleen voor de dood en het graf, maar ook voor het paarsrood van het bloed.
“Bed” heeft diverse betekenissen (ook hier): slaapbed, rustplaats, veld om te planten, rivierbedding, ader. Het ‘iets’ blijft dat alles verwarmen.