Emily Dickinson – Pagina 17

Glowing is her Bonnet

Glowing is her Bonnet –
Glowing is her Cheek –
Glowing is her Kirtle –
Yet she cannot speak.

Better as the Daisy
From the summer hill
Vanish unrecorded
Save by tearful rill –

Save by loving sunrise
Looking for her face.
Save by feet unnumbered
Pausing at the place.

F106/J72/1859

Gloeiend is haar Muts –
Gloeiend haar Wang –
Gloeiend haar Mantel –
Toch kan ze niet spreken.

Beter om als het Madeliefje
Van de zomerheuvel
Ongezien te verdwijnen
Behalve door een beekje van tranen –

Behalve door een liefdevolle zonsopgang
Op zoek naar haar gezicht.
Behalve door talloze voeten
Die stil houden bij die plek.

Many cross the Rhine

Many cross the Rhine
In this cup of mine.
Sip old Frankfort air
From my brown Cigar.

F107/J123/1859

Velen steken de Rijn over
In dit glas van mij.
Nippen aan oude Frankfurt lucht
Uit mijn bruine Sigaar.

Een luchtig vers bij een goed glas rijnwijn en heerlijke sigaar.

In lands I never saw – they say

In lands I never saw – they say
Immortal Alps look down –
Whose Bonnets touch the firmament –
Whose Sandals touch the town –

Meek at whose everlasting feet
A Myriad Daisy play –
Which, Sir, are you and which am I
Upon an August day?

F108/J124/1859

In landen die ik nog nooit heb gezien – zegt men
Dat de Onsterfelijke Alpen neerkijken –
Hun Mutsen reiken tot aan de hemel –
Hun Sandalen raken tot aan de steden –

Nederig aan hun eeuwige voeten spelen
Ontelbare Madeliefjes –
Wie van hen bent u, Meneer, en wie ben ik
Op een dag in Augustus?

For each ecstatic instant

For each ecstatic instant
We must an anguish pay
In keen and quivering ratio
To the ecstasy.

For each beloved hour
Sharp pittances of years –
Bitter contested farthings –
And Coffers heaped with Tears!

F109/J125/1859

Voor elk moment van extase
Moeten we met angst betalen
Naar gelang de intensiteit en de huivering
Van de extase zijn geweest.

Voor ieder uur van liefde
Staan hoge kosten, jarenlang –
Bitter bevochten centjes –
En Kisten boordevol Tranen!

“Farthing”: kwart penny (ongeveer 1/4 dollarcent).

So from the mould

So from the mould
Scarlet and Gold
Many a Bulb will rise –
Hidden away, cunningly,
From sagacious eyes.

So from Cocoon
Many a Worm
Leap so Highland gay,
Peasants like me,
Peasants like Thee
Gaze perplexedly!

F110/J66/1859

Zo uit de aarde
Zal menig Bol opkomen
Scharlakenrood en Goud –
Slim verstopt
Voor scherpzinnige ogen.

Zo uit de Cocon
Springt menig Worm
Zo vrolijk als een Schot,
Boeren zoals ik,
Boeren zoals U
Kijken verbijsterd toe!

“Highland”: (Schotse) Hooglanden of bewoner daarvan.

Artists wrestled here!

Artists wrestled here!
Lo, a tint Cashmere!
Lo, a Rose!
Student of the Year!
For the Easel here
Say Repose!

F111/J110/1859

Kunstenaars voerden hier strijd!
Kijk, een vleugje Kasjmir!
En daar, een Roos!
Student van het Jaar!
Voor de Schildersezel hier
Zeg ze: op de plaats Rust!

“Cashmere”: Kasjmir, het uitgestrekte gebied ten zuiden van de Himalaya. Nu is Kasjmir een deel van India, Pakistan en China. Meestal is het synoniem voor ‘exotisch’, ‘luxueus’, ‘rijk en elegant’ of ‘veelkleurig’. Kasjmir wol is zachte geitenwol, stof van fijne kwaliteit. Emily Dickinson gebruikt het ook als beeld van de hemel. Bijvoorbeeld de lente maakt heel de wereld Kasjmir.
“Repose” betekende indertijd ook harmonie van kleuren. In deze context zoiets van: “Kunstenaars stop met je kleurengeweld!”.

Succes is counted sweetest

Succes is counted sweetest
By those who ne’er succeed.
To comprehend a nectar
Requires sorest need.

Not one of all the purple Host
Who took the Flag today
Can tell the definition,
So clear of Victory,

As he defeated – dying –
On whose forbidden ear
The distant strains of triumph
Burst agonized and clear!

F112/J67/1859

Succes smaakt het zoetst
Voor wie nooit slagen.
Om nectar te begrijpen
Moet je er eerst naar smachten.

Niet één, uit heel het purperen Leger
Die vandaag de Vlag veroverde
Kan zo duidelijk de definitie geven
Van wat Victorie is,

Als wie verslagen – en stervende is –
Over hen, die het niet mogen aanhoren
Barst het verre geroffel van triomf
Beslist met doodsangst los!

“Purple Host” – in de klassieke oudheid kleurt het leger dat de vijand overwonnen heeft zich met purper. De triomferende bevelhebbers droegen purperen toga’s.
Een van de weinige gedichten die tijdens het leven van Emily Dickinson anoniem gepubliceerd zijn, eerst in een dagblad, Brooklyn Daily Union (1862) en later in een bloemlezing, A Masque of Poets (1878). Mogelijk omdat het beeld van het leger van toepassing was op Amerikaanse Burgeroorlog.