Emily Dickinson – Pagina 172

Trust adjust her “Peradventure”

Trust adjust her “Peradventure” –
Phantoms entered “and not you.”

F1177/J1161/1870

Goede Hoop verstelt haar “Twijfel” –
Spoken kwamen binnen “en jij niet.”

“Adjust”: aanpassen, bijstellen, verstellen (van kleding).
Na een langverwacht bezoek van Thomas Higginson in augustus 1870 schrijft Emily Dickinson in een brief aan hem: “Ik herinner mij uw bezoek als een serieuze zoetheid die nu in een onwerkelijke wereld is gekomen.”

The Life we have is very great

The Life we have is very great.
The Life that we shall see
Surpasses it, we know, because
It is Infinity.
But when all Space has been beheld
And all Dominion shown
The smallest Human Heart’s extent
Reduces it to none.

F1178/J1178/1870

Het leven dat we hebben is vast geweldig.
Het Leven dat we zullen zien
Overtreft het, zo weten we, omdat
Het Oneindigheid is.
Maar als alle Ruimte wordt overzien
En alle Gebied getoond
Brengt het Kleinste Menselijke Hart
Het terug tot niets.

Where every Bird is bold to go

Where every Bird is bold to go
And Bees abashless play
The Foreigner before he knocks
Must thrust the Tears away –

F1179/J1758/1870

Waar elke Vogel vrij kan gaan
En Bijen ongegeneerd spelen
Moet een Vreemdeling vóór te kloppen
De Tranen inhouden –

The Riddle we can guess

The Riddle we can guess
We speedily despise –
Not anything is stale so long
As Yesterday’s surprise –

F1180/J1222/1870

Het Raadsel dat we kunnen oplossen
Boeit ons snel niet meer –
Niets is zo gauw verschraald
Als wat Gisteren verrassen kon –

Het gedicht staat ook in een niet verstuurd briefje naar Thomas Higginson, met een toevoeging van twee regels in proza: “The Risks of Immortality are perhaps it’s charm –
A secure Delight suffers in enchantment –“ (De Kans op Onsterfelijkheid heeft misschien haar charme – Een zekere Verrukking, boet in aan betovering –).

Experiment escorts us last

Experiment escorts us last –
His pungent company
Will not allow an Axiom
An Opportunity

F1181/J1770/1870

Experimenteren vergezelt ons tot ‘t eind –
Zijn penetrant gezelschap
Geeft een Axioma
Geen Kans

Het verlangen om te experimenteren hoort bij het leven, een axioma niet.

Too happy Time dissolves itself

Too happy Time dissolves itself
And leaves no remnant by –
‘Tis Anguish not a Feather hath
Or too much weight to fly –

F1182/J1774/1870

Een Tijd die te gelukkig is, vervliegt
En laat geen sporen na –
Het is Angst die geen Veren heeft
Of te veel gewicht om te vliegen –

Because He loves Her

Because He loves Her
We will pry and see if she is fair
What difference is on her Face
From Features others wear.

It will not harm her magic pace
That we so far behind –
Her Distances propitiate
As Forests touch the Wind

Not hoping for his notice vast
But nearer to adore
‘Tis Glory’s far sufficiency
That makes our trying poor.

F1183/J1229/1870

Omdat Hij gek op haar is
Kijken we nieuwsgierig of ze mooi is
Waarin haar Gezicht verschilt
Van het Uiterlijk van anderen.

Het deert haar magische gang niet
Dat wij zo ver achter –
Genoegen nemen met haar Afstanden
Zoals Bossen die de Wind voelen

Niet hopen op zijn brede aandacht
Maar nader bewonderd willen worden
Het is de niet in te halen Roem
Die ons tempo armoedig maakt.

“Her” slaat op Helen Hunt Jackson, in haar tijd een bekende schrijfster. Zij tracht tevergeefs Emily Dickinson over te halen om haar gedichten te publiceren. Beiden bewonderen elkaars werk. Wie de “Hij” is blijft open. Haar man is al eerder gestorven. Misschien God en gaat het gedicht eerder over de uitzonderlijke schoonheid van haar poëzie.
“Her Distances” – Emily Dickinson beschrijft elders hoe groot zij de afstand tussen haar dichtkunst en die van Helen Hunt Jackson vindt.
Varianten:
– voor “Distances” (regel 7): “element” (stof);
– voor “Forests” (regel 8): “Branches” (Takken);
– voor “vast” (regel 9): “far” (van veraf);
– voor “nearer” (regel 10): “closer” (intiemer), “further” (nader), “simply” (simpelweg), “merely” (louter) en “finer” (subtieler);
– voor “overtakelessness” (regel 11): “far sufficiency” (verre grootheid);
– voor “running” (regel 12): “trying” (pogingen).