Emily Dickinson

As children bid the Guest “Good-night”

As children bid the Guest “Good–night”
And then reluctant turn –
My flowers raise their pretty lips –
Then put their nightgowns on.

As children caper when they wake,
Merry that it is Morn –
My flowers from a hundred cribs
Will peep, and prance again.

F127/J133/1859

Zoals kinderen ’n Gast “Welterusten” zeggen
En dan met tegenzin omdraaien –
Steken mijn bloemen hun knappe lippen op –
En trekken dan hun nachtjapon aan.

Zoals kinderen dollen als ze wakker worden,
Blij dat het Ochtend is –
Zullen mijn bloemen uit honderd bedjes
Hun kopjes opsteken, en weer opspringen.

Going to Heaven!

Going to Heaven!
I don’t know when –
Pray do not ask me how!
Indeed I’m too astonished
To think of answering you!
Going to Heaven!
How dim it sounds!
And yet it will be done
As sure as flocks go home at night
Unto the Shepherd’s arm!

Perhaps you’re going too!
Who knows?
If you should get there first
Save just a little space for me
Close to the two I lost –
The smallest “Robe” will fit me
And just a bit of “Crown” –
For you know we do not mind our dress
When we are going home –

I’m glad I don’t believe it
For it would stop my breath –
And I’d like to look a little more
At such a curious Earth!
I’m glad they did believe it
Whom I have never found
Since the might Autumn afternoon
I left them in the ground.

F128/J79/1859

Naar de Hemel gaan!
Ik weet niet wanneer –
Vraag me asjeblieft niet hoe!
Ik ben echt te verbijsterd
Om je antwoord te kunnen geven!
Naar de Hemel gaan!
Wat klinkt het vaag!
En toch zal het gebeuren
Zo zeker als kuddes ’s nachts naar huis gaan
In de armen van de Herder!

Misschien ga jij er ook heen!
Wie weet?
Als je er als eerste bent
Bewaar maar een plekje voor mij
Dicht bij de twee die ik verloor –
Het kleinste “Gewaad” zal me passen
En zelfs een klein stukje “Kroon” –
Want je weet dat we niet op onze kleren letten
Wanneer we naar huis gaan –

Ik ben blij dat ik het niet geloof
Het zou mij de adem benemen –
En ik wil graag een beetje meer kijken
Naar een Aarde, zo curieus!
Ik ben blij dat zij het wel geloofden
Wat ik nooit meer heb gevonden
Sinds die majestueuze Herfstmiddag
Dat Ik ze achterliet in de grond.

“The two I lost” – het blijft onduidelijk wie Emily Dickinson bedoelt.

Our lives are Swiss

Our lives are Swiss –
So still – so Cool –
Till some odd afternoon
The Alps neglect their Curtains
And we look farther on!

Italy stands the other side!
While like a guard between –
The solemn Alps –
The siren Alps
Forever intervene!

F129/J80/1859

Ons leven is Zwitsers –
Zo stil – zo Koel –
Tot op een gekke middag
De Alpen hun Gordijnen vergeten
En wij verder kijken!

Italië ligt aan de andere kant!
Terwijl als een schildwacht –
De statige Alpen –
De fascinerende Alpen
Voor altijd in de weg staan.

A darting year – a pomp – a tear

A darting year – a pomp – a tear –
a waking on a morn
to find that what one waked for,
inhales the different dawn.

B/13 Februari 1859

Een hectisch jaar – van glitter – en tranen
wakker worden op een morgen
en ontdekken dat waar je bij waakte,
een andere dageraad inademt.

Gestuurd naar Mary Haven bij het overlijden van haar man Joseph Haven. Hij was eerst hoogleraar moraalfilosofie aan het Amherst College en net benoemd tot professor filosofie in Harvard.

I have a suitor in the skies

I have a suitor in the skies –
a nobleman is he –
and this is all he ever says –
Pray “come unto me.”
To such a simple wooing
I do not reply –
Say? – Shall I say him yes – Ladie –
Say – shall I say him nay?

B/1859

Ik heb een vrijer in de lucht –
een edelman is hij –
en alles wat hij te zeggen heeft is dit –
Bid “kom naar mij.”
Op zo’n simpele liefdesverklaring
Reageer ik niet –
Zeg eens? – Moet ik hem ja zeggen – Mevrouw –
Zeg eens – moet ik hem nee zeggen?

Aan “Moeder” gericht.

I would distill a cup

I would distil a cup –
and bear to all my friends,
drinking to her no more astir,
by beck, or burn, or moor!

FA13-8/J16/1859

Ik wil een glaasje distilleren –
en al mijn vrienden aanbieden,
en drinken op haar die zich niet meer roert
bij beek, bron, of heide!

“Her” is de zomer. Uit een brief aan vriend Samuel Bowles (augustus 1859).

Gedichten