Emily Dickinson – Pagina 47

“Heaven” – is what I cannot reach!

“Heaven” – is what I cannot reach!
The Apple on the Tree –
Provided it do hopeless – hang –
That – “Heaven” is – to Me!

The Color, on the Cruising Cloud –
The interdicted Land –
Behind the Hill – the House behind –
There – Paradise – is found!

Her teasing Purples – Afternoons –
The credulous – decoy –
Enamored – of the Conjurer –
That spurned us – Yesterday!

F310/J239/1862

“Hemel” – is waar ik niet bij kan!
De Appel aan de Boom –
Mits hij daar hopeloos – hangt –
Dat – is de “Hemel” – voor mij!

De Kleur, op de Wolk die Voorbijtrekt –
Het verboden Land –
Achter de Heuvel – achter het Huis –
Daar – vind je – het Hemels Paradijs!

Zijn irritante Purper – op de Middagen –
Verlokt – de goedgelovigen –
Verliefd – op de Goochelaar –
Die Gisteren nog – ons heeft afgewezen!

“Apple” – de appel aan de boom in de tuin van Eden, die niet geplukt mocht worden. Bij de eerste uitgave van dit gedicht kreeg het de titel ‘Verboden Vrucht”.
“Paradise”: meestal het hemels paradijs.
“Conjurer”: goochelaar. Wie is deze goochelaar? God? Of denkt Emily Dickinson aan haar geliefde vriendin die met haar broer is getrouwd?

I know some lonely Houses off the Road

I know some lonely Houses off the Road
A Robber’d like the look of –
Wooden barred,
And Windows hanging low,
Inviting to –
A Portico,
Where two could creep –
One – hand the Tools –
The other peep –
To make sure All’s Asleep –
Old fashioned eyes –
Not easy to surprise!

How orderly the Kitchen’d look, by night,
With just a Clock –
But they could gag the Tick –
And Mice won’t bark –
And so the Walls – don’t tell –
None – will –

A pair of Spectacles ajar just stir –
An Almanac’s aware –
Was it the Mat – winked,
Or a Nervous Star?
The Moon – slides down the stair,
To see who’s there!

There’s plunder – where –
Tankard, or Spoon –
Earring – or Stone –
A Watch – Some Ancient Brooch
To match the Grandmama –
Staid sleeping – there –

Day – rattles – too
Stealth’s – slow –
The Sun has got as far
As the third Sycamore –
Screams Chanticleer
“Who’s there”?

And Echoes – Trains away,
Sneer – “Where”!
While the old Couple, just astir,
Fancy the Sunrise –
———left the door ajar!

F311/J289/1862

Ik ken enkele verlaten Huizen langs de Weg
Een Dief bevalt het wel hoe ze eruitzien –
Houten luiken,
En Ramen laag bij de grond,
Uitnodigend –
Een Portiek,
Geschikt voor twee insluipers –
Éen – hanteert het Gereedschap –
De ander let op –
Om zeker te zijn dat Iedereen Slaapt –
Ouderwetse ogen –
Niet gemakkelijk te verrassen!

De Keuken ziet er zo opgeruimd uit ’s nachts,
Alleen een Klok –
Maar ze kunnen het Getik de mond snoeren –
En Muizen blaffen niet –
Dus ook de Muren – zeggen niets –
Niemand – zal dat –

Een Bril halfopen beweegt een beetje –
Een Almanak ziet alles –
Was het de Mat – die knipoogde,
Of een Nerveuze Ster?
De Maan – glijdt van de trap af,
Om te zien wie er is!

Er is buit – waar –
Mok of Lepel –
Oorbellen – of Juweel –
Een Horloge – ‘n Oude Broche
Die bij Oma past –
Ze bleven in slaap – daar –

Ook – de Dag – maakt lawaai –
Diefstal – neemt de tijd –
De Zon is zo ver opgekomen
Tot bij de derde Plataan –
De Haan schreeuwt
“Wie is daar”?

En Echo’s – Van heel ver weg –
Grijnzen – “Waar”!
Terwijl het oude echtpaar, net opgestaan,
Gelooft dat de Zonsopgang –
———de deur op een kier liet!

“Train”: trein, wimpel, stoet, maar ook lengte, grote afstand.
Varianten:
– voor regel 10: “To Gauge all’s asleep” (Om te kijken of iedereen slaapt);
– voor “Ancient” (regel 28): “Antique” (Antieke).

I can wade Grief

I can wade Grief –
Whole Pools of it –
I’m used to that –
But the least push of Joy
Breaks up my feet –
And I tip – drunken –
Let no Pebble – smile –
‘Twas the New Liquor –
That was all!

Power is only Pain –
Stranded – thro’ Discipline,
Till Weights – will hang –
Give Balm – to Giants –
And they’ll wilt, like Men –
Give Himmaleh –
They’ll Carry – Him!

F312/J252/1862

Ik kan waden in Verdriet –
Hele Vijvers ervan –
Dat ben ik gewend –
Maar het kleinste duwtje Vreugde
Breekt mijn voeten op –
En ik waggel – dronken –
Niet lachen – Kiezels –
Het was de Nieuwe Drank –
Meer niet!

Kracht is alleen maar Pijn –
Beteugeld – door Discipline,
Terwijl het Gewicht – vast blijft zitten –
Geef Reuzen – Balsem –
En zij worden slap, zoals Mensen –
Geef ze de Himalaya –
Ze zullen Hem – Dragen!

“New Liquor” verwijst mogelijk naar Pinksteren. Toen de leerlingen van Jezus in allerlei talen spraken, “waren de mensen vervuld van nieuwe wijn” (aldus de King James Bijbel die door Emily gebruikt wordt).

You see I cannot see – your lifetime

You see I cannot see – your lifetime –
I must guess –
How many times it ache for me – today –
———Confess –
How many times for my far sake
The brave eyes film –
But I guess guessing hurts –
Mine – got so dim!

Too vague – the face –
My own – so patient – covets –
Too far – the strength –
My timidness enfolds –
Haunting the Heart –
Like her translated faces –
Teazing the want –
It – only – can suffice!

F313/J253/1862

Zie je – wat je meemaakt – kan ik niet zien –
Ik moet maar raden –
Hoe vaak je naar mij hunkert – vandaag –
———Beken –
Hoe vaak omwille van mij
De dappere ogen vertroebelen –
Maar ik denk dat daaraan denken pijn doet –
De mijne – werden zo wazig!

Te vaag – het gezicht –
Zo geduldig – door het mijne – begeerd –
Te ver verwijderd – de kracht –
Die mijn verlegenheid omarmt –
Het Hart najagen –
Net als haar vervlogen gezichten –
Het verlangen prikkelen –
Dat – alleen al – kan volstaan!

Translated”: vertaald, verplaatst, heengegaan (hemelen), aldus het Emily Dickinson Lexicon.
Waarschijnlijk is de afwezige geliefde Susan Dickinson.

“Hope” is the thing with feathers

“Hope” is the thing with feathers –
That perches in the soul –
And sings the tune without the words –
And never stops – at all –

And sweetest – in the Gale – is heard –
And sore must be the storm –
That could abash the little Bird
That kept so many warm –

I’ve heard it in the chillest land –
And on the strangest Sea –
Yet, never, in Extremity,
It asked a crumb – of Me.

F314/J254/1862

“Hoop” is het ding met veren –
Dat neerstrijkt in de ziel –
En er het wijsje zonder woorden zingt –
En nooit – helemaal ophoudt –

En het liefst – klinkt – bij harde Wind –
Zwaar moet de storm zijn –
Die het Vogeltje het zwijgen oplegt
Dat zovelen warm hield –

Ik hoorde het in de koudste streken –
En op de verste Zee –
Toch, nooit, ook niet in hoogste Nood,
Vroeg het een kruimel – van Mij.

“Hope”: hoop, geloof, vertrouwen – in de context van de puriteinse gemeenschap waarin Emily Dickinson opgroeit heeft het een specifieke betekenis. Het is de hoop dat Christus zich persoonlijk in het hart van de gelovige zal openbaren. Als jongvolwassene heeft Emily Dickinson hiernaar verlangd. Wanneer die existentiële hoop niet vervuld wordt, besluit ze een ‘rebel’ te worden (in haar eigen woorden). Ze maakt zich los van de kerkgemeenschap, zonder de basale waarden van het christelijk geloof af te leggen. Ze blijft in de eeuwige god geloven, de hemel, christelijke waarden, bijbelse metaforen, maar de natuur wordt haar kerk, de roodborst haar voorzanger en God zelf de beste predikant die kort van stof is.

To die – takes just a little while

To die – takes just a little while –
They say it doesn’t hurt –
It’s only fainter – by degrees –
And then – it’s out of sight –

A darker Ribbon – for a Day –
A Crape upon the Hat –
And then the pretty sunshine comes –
And helps us to forget –

The absent – mystic – creature –
That but for love of us –
Had gone to sleep – that soundest time –
Without the weariness –

F315/J255/1862

Sterven – duurt maar even –
Het doet geen pijn, zeggen ze –
Alles wordt vager – geleidelijk aan –
En dan – ben je uit het zicht –

Een donkerder Lint – voor een dag –
Een Rouwband om de Hoed –
Dan komt de aangename zonneschijn –
En helpt ons te vergeten –

Het afwezige – mystieke – schepsel –
Dat maar uit liefde voor ons –
Was gaan slapen – op het zwaarste moment –
Zonder vemoeid te zijn –

“It’s”: is zij. “It” slaat op de stervende. Hier is gekozen voor een vrouw.
“Soundest”: zwaarste, met hevige kracht opgelegd (Noah Webster, Lexicon, 1841).

If I’m lost – now

If I’m lost – now
That I was found –
Shall still my transport be –
That once – on me – those Jasper Gates
Blazed open – suddenly –

That in my awkward – gazing – face –
The Angels – softly peered –
And touched me with their fleeces,
Almost as if they cared –
I’m banished – now – you know it –
How foreign that can be –
You’ll know – Sir – when the Savior’s face
Turns so – away from you –

F316/J256/1862

Als ik – nu – verloren ben –
Blijft het nog steeds mijn intense Vreugde –
Dat ik ooit gevonden werd –
Toen ooit – voor mij – die Poorten van Jaspis
Plotseling – openbarstten –

Toen Engelen – voorzichtig gluurden –
Naar mijn onbeholpen – starend – gezicht –
Mij aanraakten met hun vacht,
Bijna alsof ze van mij hielden –
Ik ben verbannen – nu – je weet het –
Hoe vreemd dat kan zijn –
Zult u weten – Mijnheer – als de Verlosser
Zijn Aangezicht afwendt – van u –

“Jasper Gates”: poorten van helder kwarts. Het is een verwijzing naar het boek Openbaringen (21,18-19). Het hemelse Jeruzalem wordt voorgesteld met muren en twaalf poorten die schitteren als helder kwarts.