Nature – sometimes sears a Sapling

Emily Dickinson

Nature – sometimes sears a Sapling –
Sometimes – scalps a Tree –
Her Green People recollect it
When they do not die –

Fainter Leaves – to Further Seasons –
Dumbly testify –
We – who have the Souls –
Die oftener – Not so vitally –

F457/J314/1862

De Natuur – soms verdroogt ze een Zaailing–
Soms – scalpeert ze een Boom –
Haar Groene Volk blijft eraan denken
Als het niet doodgaat –

Verkleurd Blad – is een stille getuige –
Voor volgende Seizoenen –
Wij – die een Ziel hebben –
Gaan vaker – Niet zo vitaal – dood –

She dealt her pretty words like Blades –

Emily Dickinson

She dealt her pretty words like Blades –
How glittering they shone –
And every One unbared a Nerve
Or wantoned with a Bone –

She never deemed – she hurt –
That – is not Steel’s Affair –
A vulgar grimace in the Flesh –
How ill the Creatures bear –

To Ache is human – not polite –
The Film upon the eye
Mortality’s old Custom –
Just locking up – to Die.

F458/J479/1862

Ze wierp haar mooie woorden als Messen –
Hoe ze ook schitterden en blonken –
Elk legde een Zenuw bloot
Of speelde met een Bot –

Nooit geloofde ze – dat ze pijn deed –
Daar – maakt Staal zich niet druk om –
Een vulgaire grimas in het Vlees –
Hoe slecht verdragen Wezens dat –

Lijden is menselijk – niet netjes –
De Sluier over de ogen
De oude Gewoonte van Sterfelijkheid –
Gewoon je afsluiten – om Dood te gaan.

Goede vriendin Susan Dickinson wordt gevreesd omdat ze een scherpe tong heeft. Emily Dickinson moet er zeer onder geleden hebben. Het is het begin van een jarenlange verwijdering tussen beide vriendinnen.

“Why do I love” You, Sir?

Emily Dickinson

“Why do I love” You, Sir?
Because –
The Wind does not require the Grass
To answer – Wherefore when He pass
She cannot keep Her place.

Because He knows – and
Do not You –
And We know not –
Enough for Us
The Wisdom it be so –

The Lightning – never asked an Eye
Wherefore it shut – when He was by –
Because He knows it cannot speak –
And reasons
———not contained – Of Talk –
There be – preferred by Daintier Folk –

The Sunrise – Sire –
———compelleth Me –
Because He’s Sunrise – and I see –
Therefore – Then –
I love Thee –

F459/J480/1862

“Waarom ik van U hou”, Mijnheer?
Daarom –
De Wind hoeft van het Gras niet
Te antwoorden – Waarom als Hij passeert
Het niet op haar plek kan blijven.

Omdat Hij het weet – en
Jij niet –
En Wij weten het niet eens –
Voor ons volstaat
De Wijsheid dat het zo zij –

Bliksem – heeft nog nooit een Oog gevraagd
Waarom het sloot – als Hij dichtbij kwam –
Omdat Hij weet dat het niet kan praten
En dat de redenen
———niet te vatten zijn – In Woorden –
Waaraan – Verfijnder Lui de voorkeur geven –

De Zonsopgang – Mijnheer –
———dringt zich aan Mij op
Omdat Hij de Zonsopgang is – die ik zie –
Daarom – Dus –
Hou ik van U –

“You” – waarschijnlijk is het gedicht gericht aan Samuel Bowles (1826-1878). Hij was journalist en uitgever van de Springfield Republican, een progressieve krant. Emily Dickinson heeft meer dan vijftig brieven en vele gedichten naar hem en zijn vrouw gestuurd.

The Himmaleh was known to stoop

Emily Dickinson

The Himmaleh was known to stoop
Unto the Daisy low –
Transported with Compassion
That such a Doll should grow
Where Tent by Tent – Her Universe
Hung out its Flags of Snow –

F460/J481/1862

Van de Himalaya was bekend
Dat hij diep bukte voor het Madeliefje –
Bewogen door Mededogen
Dat zo’n Poppetje moet groeien
Waar haar Wereld – Knopje voor Knopje –
Haar Banieren van Sneeuw uithing –

“Daisy” – Emily Dickinson noemde zichzelf vaker een madeliefje. Dit gedicht staat aan de achterkant van het vorige en is dus mogelijk ook aan Samuel Bowles gestuurd. Zou hij dan de grote berg zijn die neerbuigend bukt voor het bloempje?
“Tent”: tent, maar ook bloemblaadje, bloemknop. De betekenis van tent is eveneens mogelijk gezien de vlaggen die op circustenten staan.
“Flags of Snow” is een beeldspraak met diverse betekenissen. Letterlijk kunnen het de talrijke witte bloemblaadjes van de madeliefjes zijn. Dat sneeuw ook voor zuiverheid, maagdelijkheid staat, geeft Emily Dickinson zelf aan in haar brieven. Zij schrijft zelfs ‘met sneeuw’ haar gedichten op het papier. Het kunnen dus ook haar manuscripten zijn.

We Cover Thee – Sweet Face –

Emily Dickinson

We Cover Thee – Sweet Face –
Not that We tire of Thee –
But that Thyself fatigue of Us –
Remember – as Thou go –
We follow Thee until
Thou notice Us – no more –
And then – reluctant – turn away
To Con Thee o’er and o’er –

And blame the scanty love
We were Content to show –
Augmented – Sweet –
———a Hundred fold –
If Thou would’st take it – now –

F461/J482/1862

Jou Bedekken We – Lief Gezicht –
Niet dat We Je beu zijn –
Maar dat Jij Ons niet beu wordt –
Denk eraan – als Je gaat –
Volgen wij Je tot
Je ons – niet meer –ziet –
En dan – met tegenzin – wenden we ons af
Om Je telkens weer te Herinneren –

En geven de schuld aan het gebrek aan liefde
Die we Vergenoegd toonden –
En nu – Lief – Honderdvoudig –
———zouden vermeerderen –
Als Jij het wil aannemen –

“Cover” – in die tijd was het de gewoonte om wanneer iemand pas gestorven was een doek over het gezicht te leggen.

Of Being is a Bird

Emily Dickinson

Of Being is a Bird
The likest to the Down
An Easy Breeze do put afloat
The General Heavens – upon –

It soars – and shifts – and whirls –
And measures with the Clouds
In easy – even – dazzling pace –
No different the Birds –

Except a Wake of Music
Accompany their feet –
As did the Down emit a Tune –
For Ecstasy – of it

F462/J653/1862

Van wat Leeft lijkt een Vogel
Het meest op een Pluisje
Dat een heerlijk Briesje laat zweven
Door – het Gehele Luchtruim –

Het zweeft – wisselt van richting – wervelt –
En meet zich aan de Wolken
Zelfs – met gemak – in verblindend tempo –
Vogels doen niet anders –

Behalve dat hun voetstappen
Een Spoor van Muziek achterlaten –
Alsof het Pluisje een Deuntje laat horen –
Voor de eigen – Extase

“Down” – in veel uitgaven is dit woord uit de eerste en elfde regel veranderd in “Dawn”, wat dageraad betekent. In het originele manuscript staat zonder enige twijfel “Down”.

A long – long Sleep –

Emily Dickinson

A long – long Sleep –
A famous – Sleep –
That makes no show for Morn –
By Stretch of Limb –
———or stir of Lid –
An independent One –

Was ever idleness like This?
Opon a Bank of Stone
To bask the Centuries away –
Nor once look up – for Noon?

F463/J654/1862

Een lange – zo lange Slaap –
Een welbekende – Slaap –
Die geen show weggeeft aan de Ochtend –
Door de ledematen te strekken –
———of te knipperen met de Oogleden –
Nergens van afhankelijk –

Was er ooit zo’n ledigheid als Deze?
Op een Stenen Bank
Zich koesteren doorheen de Eeuwen –
En niet één keer opkijken – voor de Middag?

Varianten:
– voor “long – long” (regel 1): “vast – vast” (enorme – enorme) en “Brave – brave” (Flinke – flinke);
– voor “idleness” (regel 6): “Arrogance” (Arrogantie, Onverschilligheid);
– voor regel 7: “Within a Hut of Stone.” (Binnen een Kot van Steen).