↓
 

Emily Dickinson

Gedichten

Categorie archieven: Uncategorized

Bericht navigatie

<< 1 2 3 4 5 6 7 8 … 265 266 >>

A brief, but patient illness

Emily Dickinson

A brief, but patient illness –
An hour to prepare –
And one below, this morning
Is where the angels are –
It was a short procession –
The Bobolink was there –
An aged Bee addressed us –
And then we knelt in prayer –
We trust that she was willing –
We ask that we may be.
Summer – Sister – Seraph!
Let us go with thee!

F22/J18/1858

Een kort, maar geduldig ziekbed –
Eén uur om je voor te bereiden –
En vanmorgen, is één van hier beneden,
Waar de engelen zich bevinden –
Het was een korte stoet –
De Troepiaal was erbij –
Een bejaarde Bij sprak ons toe –
En toen knielden wij in gebed –
We vertrouwen erop dat ze bereid was –
We vragen dat wij het mogen zijn.
Zomer – Zuster – Serafijn!
Laat ons met u meegaan!

“Bobolink”: Troepiaal, een minder bekende zangvogel.
“Willing” – voor de puriteinen waartoe de familie van Emily Dickinson behoorde was het belangrijk dat een zieke in de laatste levensfase bereid was om te sterven. De mate van bereidheid bepaalde mede zijn of haar kans op de hemel.

De gedichten F21, F22 en F23 worden ook wel als drie strofen van één gedicht beschouwd:

The Gentian weaves her fringes–
The Maple’s loom is red–
My departing blossoms
———Obviate parade.

A brief, but patient illness –
An hour to prepare –
And one below, this morning
Is where the angels are –
It was a short procession –
The Bobolink was there –
An aged Bee addressed us –
And then we knelt in prayer –
We trust that she was willing –
We ask that we may be.
Summer – Sister – Seraph!
Let us go with thee!

In the name of the Bee –
And of the Butterfly –
And of the Breeze – Amen!

De Gentiaan weeft haar franjes –
Het vlechtwerk van de Esdoorn is rood –
Mijn vertrekkende bloemen
———Verijdelen een parade.

Een kort, maar geduldig ziekbed –
Eén uur om je voor te bereiden –
En vanmorgen, is één van hier beneden,
Waar de engelen zich bevinden –
Het was een korte stoet –
De Troepiaal was erbij –
Een bejaarde Bij sprak ons toe –
En toen knielden wij in gebed –
We vertrouwen erop dat ze bereid was –
We vragen dat wij het mogen zijn.
Zomer – Zuster – Serafijn!
Laat ons met u meegaan!

In de naam van de Bij –
De Vlinder –
En het Briesje – Amen!

“Gentian”: de gentiaan is een klein rotsplantje met blauwpaarse bloemetjes.
“Bobolink”: Troepiaal, een minder bekende zangvogel.
“Willing” – voor de puriteinen waartoe de familie van Emily Dickinson behoorde was het belangrijk dat een zieke in de laatste levensfase bereid was om te sterven. De mate van bereidheid bepaalde mede zijn of haar kans op de hemel.
“In the name” verwijst natuurlijk naar de christelijke gebedsformule “In de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest.” Misschien ironisch, maar zeker niet spottend bedoeld! Emily Dickinson dicht met een kwinkslag over haar spirituele verbondenheid met de natuur en god. Maar het zal zeker godslasterlijk overgekomen zijn.

In the name of the Bee

Emily Dickinson

In the name of the Bee –
And of the Butterfly –
And of the Breeze – Amen!

F23/J18/1858

In de naam van de Bij –
De Vlinder –
En het Briesje – Amen!

Het gedicht verwijst natuurlijk naar de christelijke gebedsformule “In de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest.” Misschien ironisch, maar zeker niet spottend bedoeld! Emily Dickinson dicht met een kwinkslag over haar spirituele verbondenheid met de natuur en god. Maar het zal zeker godslasterlijk overgekomen zijn.

De gedichten F21, F22 en F23 worden ook wel als drie strofen van één gedicht beschouwd:

The Gentian weaves her fringes–
The Maple’s loom is red–
My departing blossoms
———Obviate parade.

A brief, but patient illness –
An hour to prepare –
And one below, this morning
Is where the angels are –
It was a short procession –
The Bobolink was there –
An aged Bee addressed us –
And then we knelt in prayer –
We trust that she was willing –
We ask that we may be.
Summer – Sister – Seraph!
Let us go with thee!

In the name of the Bee –
And of the Butterfly –
And of the Breeze – Amen!

De Gentiaan weeft haar franjes –
Het vlechtwerk van de Esdoorn is rood –
Mijn vertrekkende bloemen
———Verijdelen een parade.

Een kort, maar geduldig ziekbed –
Eén uur om je voor te bereiden –
En vanmorgen, is één van hier beneden,
Waar de engelen zich bevinden –
Het was een korte stoet –
De Troepiaal was erbij –
Een bejaarde Bij sprak ons toe –
En toen knielden wij in gebed –
We vertrouwen erop dat ze bereid was –
We vragen dat wij het mogen zijn.
Zomer – Zuster – Serafijn!
Laat ons met u meegaan!

In de naam van de Bij –
De Vlinder –
En het Briesje – Amen!

“Gentian”: de gentiaan is een klein rotsplantje met blauwpaarse bloemetjes.
“Bobolink”: Troepiaal, een minder bekende zangvogel.
“Willing” – voor de puriteinen waartoe de familie van Emily Dickinson behoorde was het belangrijk dat een zieke in de laatste levensfase bereid was om te sterven. De mate van bereidheid bepaalde mede zijn of haar kans op de hemel.
“In the name” verwijst natuurlijk naar de christelijke gebedsformule “In de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest.” Misschien ironisch, maar zeker niet spottend bedoeld! Emily Dickinson dicht met een kwinkslag over haar spirituele verbondenheid met de natuur en god. Maar het zal zeker godslasterlijk overgekomen zijn.

Frequently the woods are pink

Emily Dickinson

Frequently the woods are pink –
Frequently are brown.
Frequently the hills undress
Behind my native town –
Oft a head is crested
I was wont to see –
And as oft a cranny
Where it used to be –
And the Earth – they tell me –
On it’s axis turned!
Wonderful Rotation!
By but twelve performed!

F24/J6/1858

Met regelmaat zijn de bossen roze –
Met regelmaat zijn ze bruin.
Met regelmaat kleden de heuvels zich uit
Achter mijn geboortestad –
Vaak zit er een pluim op hun hoofd
Daar was ik gewend aan geraakt –
En even vaak een spleet
Waar die behoort te zitten –
En de Aarde – zeggen ze –
Draaide om zijn As!
Wonderbaarlijk Rotatie!
In maar twaalf uitgevoerd!

“Twelve”: twaalf maanden.

A sepal – petal – and a thorn

Emily Dickinson

A sepal – petal – and a thorn
Upon a common summer’s morn –
A flask of Dew – A Bee or two –
A Breeze – a’caper in the trees –
And I’m a Rose!

F25/J19/1858

Een kelkblad – bloemblad – en een doorn
Op een gewone zomerochtend –
Een flacon Dauw – Een Bij of twee –
Een Briesje – geritsel in de bomen –
En ik ben een Roos!

Distrustful of the Gentian

Emily Dickinson

Distrustful of the Gentian –
And just to turn away,
The fluttering of her fringes
Chid my perfidy –
Weary for my –––
I will singing go –
I shall not feel the sleet – then –
I shall not fear the snow.

Flees so the phantom meadow
Before the breathless Bee –
So bubble brooks in deserts
On ears that dying lie –
Burn so the evening spires
To eyes that Closing go –
Hangs so distant Heaven –
To a hand below.

F26/F27/J20/1858

Met wantrouwen tegenover de Gentiaan –
En net voor het weggaan,
Berispte het gefladder van haar franjes
Nog mijn gebrek aan trouw –
Mijn . . . . . beu
Zal ik zingend gaan –
Dan – zal ik de ijzel niet voelen –
Niet bang zijn voor de sneeuw.

Zo vlucht de spookwei
Voor de Bij buiten adem –
Zo kabbelen beekjes in de woestijn
Voor oren die op sterven liggen –
Zo staan de boomtoppen ’s avonds in brand
Voor ogen die gaan sluiten –
Zo ver weg staat de Hemel –
Voor een hand hier beneden.

“Gentian”- het gentiaanblauwtje bloeit in de herfst. Het bloemetje kondigt een afscheid aan. Ook wel symbolisch voor iemand die je in de steek laat (hartsvriendin Sue misschien?).
“–––“: verwijst naar iemand die niet nader genoemd wordt (haar vriendin Susan?).
“Phantom meadwow”: spookwei (denk aan spookhuis). De ander wordt een spook en Emily Dickinson een bij buiten adem.
“Spires”: torenspitsen, boomtoppen, grassprieten (Noah Webster, Lexicon, 1841).

In de uitgave van R. W. Franklin worden beide strofen als afzonderlijke gedichten beschouwd (F26 en F27). Minder waarschijnlijk aangezien In een van de manuscripten ze onder elkaar op eenzelfde blad zijn geschreven.

We lose – because we win

Emily Dickinson

We lose – because we win –
Gamblers – recollecting which –
Toss their dice again!

F28/J21/1858

We verliezen – omdat we winnen –
Spelers – die dat onthouden –
Gooien hun dobbelstenen opnieuw!

Vele betekenissen zijn mogelijk. Bijvoorbeeld: als je wint, ga je opnieuw een gokje wagen en verlies je uiteindelijk toch. Of: verlang je naar iemand of iets en je verkrijgt het, dan ben je het fijne verlangen kwijt.

All these my banners be

Emily Dickinson

All these my banners be.
I sow my – pageantry
In May –
It rises train by train –
Then sleeps in state again –
My chancel – all the plain
———Today.

F29/J22/1858

Dit zijn allemaal mijn vaandels.
Ik zaai mijn – pracht
In Mei –
Het komt rij voor rij op –
Dan valt het weer keurig in slaap –
Mijn kansel – de hele vlakte
———van Vandaag.

 

De gedichten F29, F30 en F31 worden ook wel als drie strofen van één gedicht beschouwd:

All these my banners be.
I sow my – pageantry
In May –
It rises train by train –
Then sleeps in state again –
My chancel – all the plain
———Today.

To lose – if One can find again –
To miss – if One shall meet –
The Burglar cannot rob – then –
The Broker cannot cheat.
So build the hillocks gaily –
Thou little spade of mine
Leaving nooks for Daisy
And for Columbine –
You and I the secret
Of the Crocus know –
Let us chant it softly –
“There is no more snow!”

To him who keeps an Orchis’ heart –
The swamps are pink with June.

Dit zijn allemaal mijn vaandels.
Ik zaai mijn – pracht
In Mei –
Het komt rij voor rij op –
Dan valt het weer keurig in slaap –
Mijn kansel – de hele vlakte
———van Vandaag.

Verliezen – als Je het weer kunt vinden –
Missen – als Je elkaar weer zult zien –
Dan – kan een Inbreker het niet stelen –
En een Makelaar je niet bedriegen.
Dus bouw de heuveltjes vrolijk op
Gij, kleine schop van mij
Houdt Stukjes over voor Madeliefjes
En voor Akelei –
Jij en ik kennen
Het geheim van de Krokus –
Laten we het zachtjes zingen –
“Daar is geen sneeuw meer!”

Voor wie het hart van een Orchidee heeft –
Zijn moerassen roze in Juni.

“To lose” – Emily Dickinson geeft haar interpretatie van een bekende uitspraak van Jezus: “Verzamel schatten in de hemel, daar vreten mot noch roest ze weg, daar breken geen dieven in om ze te stelen.” (Matteüs 6, 20). Wat je verliest, vind je terug in de hemel.
“Swamps are pink” verwijst naar een bloemetje: “the swamp pink”. Het is een klein roze bloemetje dat op drassige grond groeit.

Bericht navigatie

<< 1 2 3 4 5 6 7 8 … 265 266 >>

Verzamelde
Gedichten
met Nederlandse
vertaling

  • Home
  • Index First Lines

  • Bloemlezing
  • Biografie
  • Fauna
  • Flora
  • Kunst
  • Leeswijzer
  • Links
  • Over deze site
  • Uitgaven
  • Zoeken ?

© Vertaling Adrie Lint – De vertaling mag met schriftelijke toestemming worden gebruikt voor niet-commerciële doeleinden.

↑