Emily Dickinson

Despair’s advantage is achieved
By suffering – Despair –
To be assisted of Reverse
One must Reverse have bore –

The Worthiness of Suffering like
The Worthiness of Death
Is ascertained by tasting –

As can no other Mouth

Of Savors – make us conscious –
As did ourselves partake –
Affliction feels impalpable
Until Ourselves are struck –

F854/J799/1864

Het voordeel van Wanhoop wordt verkregen
Door Wanhoop – te ondergaan –
Om gesterkt te worden door Tegenslag
Moet je Tegenslag hebben meegemaakt –

De Waarde van het Lijden evenals
De Waarde van de Dood
Wordt vastgesteld door het te proeven –

Net zoals geen andere Mond

Ons de Smaak – kan bijbrengen –
Van wat we zelf tot ons namen –
Ramspoed is pas invoelbaar
Als We zelf getroffen worden –

I play at Riches – to appease
The Clamoring for Gold –
It kept me
———from a Thief, I think,
For often, overbold

With Want, and Opportunity –
I could have done a Sin
And been Myself that easy Thing
An independent Man –

But often as my lot displays
Too hungry to be borne
I deem Myself what I would be –
And novel Comforting

My Poverty and I derive –
We question if the Man –
Who own – Esteem the Opulence –
As We – Who never Can –

Should ever these exploring Hands
Chance Sovreign on a Mine –
Or in the long – uneven term
To win, become their turn –

How fitter they will be – for Want –
Enlightening so well –
I know not which, Desire, or Grant –
Be wholly beautiful –

F856/J801/1864

Ik speel met Rijkdom – om de Schreeuw
Naar Goud te stillen –
Het heeft me ervan weerhouden
———een Dief te zijn, denk ik,
Want vaak, overmoedig

Door Behoeften, en Kansen –
Had ik een Zonde kunnen begaan
En Zelf zo’n zorgeloze Persoon kunnen zijn
Die zich van niemand aantrok –

Maar vaak zoals mijn lot laat zien
Gedraag ik me veel te gulzig
Ik stel me voor hoe ik zelf zou –
En ongekende Troost

Haal ik dan uit mijn Armoede –
We vragen ons af of Mensen
Die bezit hebben – Weelde Waarderen –
Zoals Wij – die nooit iets Kunnen –

Mochten ooit deze speurende Handen
Het geluk vinden in een Goudmijn –
Of op de lange – onzekere termijn
Aan de beurt komen, om te winnen ¬–

Veel geschikter zijn ze – voor Verlangen –
Dit is zo verhelderend dat –
Ik niet weet wat, Verlangen, of Vervulling –
Het allermooiste is –

Time feels so vast that were it not
For an Eternity –
I fear me this Circumference
Engross my Finity –

To His exclusion, who prepare
By Processes of Size
For the Stupendous Vision
Of His Diameters –

F858/J802/1864

Tijd voelt zo weids, dat als er niet
Een Eeuwigheid was ¬–
Ik vrees dat deze Ruimte
Mijn Eindigheid opslokt –

Met uitsluiting van Hem, die
Trapsgewijs voorbereidt
Op het Overweldigende Visioen
Van Zijn Diameters –

No Notice gave She, but a Change –
No Message, but a Sigh –
For Whom, the Time did not suffice
That She should specify.

She was not warm, though Summer shone
Nor scrupulous of cold
Though Rime by Rime, the steady Frost
Upon Her Bosom piled –

Of shrinking ways – she did not fright
Though all the Village looked –
But held Her gravity aloft –
And met the gaze – direct –

And when adjusted like a Seed
In careful fitted Ground
Unto the Everlasting Spring
And hindered but a Mound

Her Warm return, if so she chose –
And We – imploring drew –
Removed our invitation by
As Some She never knew –

F860/J804/1864

Geen Bericht gaf Ze, slechts een Mutatie –
Geen Boodschap, slechts een Zucht –
Voor Wie, onvoldoende Tijd had ze
Om het duidelijk te maken.

Ze was niet warm, al scheen de Zomer
Noch deed de kou haar wat
Hoewel de vasthoudende Vorst, Rijp op Rijp
Over haar Boezem stapelde –

Krimpen – daar was ze niet bang voor
Hoewel heel het Dorp toekeek –
Maar ze hield Haar waardigheid overeind –
En keek elke blik – recht aan –

En toen ze werd bijgezet als een Zaadje
In met zorg ingerichte Grond
Voor de Eeuwige Lente
En slechts een Hoop Zand haar Warme terugkeer

Tegenhield, als ze dat al wilde –
En Wij – treurend erbij stonden –
Werd onze uitnodiging geschrapt
Als van mensen die ze nooit had gekend –