Emily Dickinson – Pagina 52

Afraid! Of whom am I afraid?

Afraid! Of whom am I afraid?
Not Death – for who is He?
The Porter of my Father’s Lodge
As much abasheth me!

Of Life? ‘Twere odd I fear a thing
That comprehendeth me
In one or two existences –
Just as the case may be –

Of Resurrection? Is the East
Afraid to trust the Morn
With her fastidious forehead?
As soon impeach my Crown!

F345/J608/1862

Bang! Voor wie zou ik bang zijn?
Niet voor de Dood – want wie mag Hij zijn?
De Portier van mijn Vaders Huis
Intimideert mij net zo erg!

Voor het leven? Vreemd om bang te zijn
Voor iets waar ik deel van ben
In één of twee levens –
Afhankelijk van wat het mag zijn –

Voor de Verrijzenis? Is het Oosten
Bang om de Ochtend te vertrouwen
Met haar sierlijke voorhoofd?
Dan liever mijn Kroon afzetten!

“The Porter of my Father’s Lodge” kan zowel op het ouderlijk huis slaan als op Petrus, die de sleutels van de hemelpoort beheert. Of beiden?
“Two existences” – het leven op aarde en in de hemel?
“Fastidious”: kieskeurig, maar ook sierlijk of zelfs preuts.
“Crown” – voor Emily Dickinson staat de kroon voor uitverkiezing. Bijvoorbeeld de kroon van de bruid die verkozen is. Hier gaat het om de kroon van het leven, namelijk het eeuwige leven.
Varianten:
– voor “two” (regel 7): “more –“ (meer);
– voor regel 8: “As Deity decree –“ (Naar God beschikt –).

I showed her Heights she never saw

I showed her Heights she never saw –
“Would’st Climb,” I said?
She said – “Not so” –
“With me – ” I said – With me?
I showed her Secrets –
———Morning’s Nest –
The Rope the Nights were put across –
And now – “Would’st have me for a Guest?”
She could not find her Yes –
And then, I brake my life – And Lo,
A Light, for her, did solemn glow,
The larger, as her face withdrew –
And could she, further, “No”?

F346/J446/1862

Ik liet haar Hoogten zien die ze nooit gezien had –
“Wil je Klimmen,” zei ik?
Ze zei: – “Nu niet” –
“Met mij –” – zei ik – Met mij?
Ik heb haar Geheimen laten zien –
———het Ochtendnest –
De Waslijn waarover de Nachten werden gelegd –
En nu – “Wil je mij nu als Gast hebben?”
Ze kon haar Ja niet vinden –
En toen, brak ik mijn leven – En Zie,
Licht, straalde plechtig, voor haar,
Groter, naarmate haar gezicht wegdraaide –
En kon zij, nog langer “Nee”?

“Morning’s Nest”: vele interpretaties zijn mogelijk. De dageraad is voor Emily Dickinson een geliefd moment wanneer het daglicht geboren wordt.
“Rope”: touw, lijn. Hier waslijn vanwege het prachtige beeld van de nachten die als lakens over de waslijn worden gelegd.
Het gedicht kent twee versies. Bovenstaande versie schreef Emily Dickinson voor haar geliefde vriendin Susan Dickinson. Een latere versie (hieronder weergegeven) gaat mogelijk over Jezus Christus. Deze houdt verband met de religieuze oplevingsbeweging die in Amherst actief was. Emily Dickinson had afstand genomen van de kerkgemeenschap en wilde weinig weten van deze religieuze oplevingen, in tegenstelling tot haar familie en haar vriendin Susan Dickinson.

He showed me Hights I never saw –
“Would’st Climb” – He said?
I said, “Not so” –
“With me –” He said – “With me”?

He showed me secrets –
———Morning’s Nest –
The Rope the Nights were put across –
“And now, Would’st have me for a Guest”?
I could not find my “Yes” –

And then – He brake His Life – And lo,
A light for me, did solemn glow –
The larger, as my face withdrew –
And could I further, “No”?

Hij liet me Hoogten zien die ik nooit gezien had –
“Wil je Klimmen,” – zei Hij?
Ik zei: “Nu niet” –
“Met mij –” zei Hij – “Met mij?”

Hij heeft me Geheimen laten zien –
———het Ochtendnest –
De Waslijn waarover de Nachten werden gelegd –
“En nu, Wil je mij nu als Gast hebben?”
Ik kon mijn “Ja” niet vinden –

En toen – brak Hij Zijn leven – En zie,
Licht, straalde plechtig, voor mij –
Groter, naarmate mijn gezicht wegdraaide –
En kon ik, nog langer “Nee”?

I dreaded that first Robin, so

I dreaded that first Robin, so,
But He is mastered, now,
I’m some accustomed to Him grown,
He hurts a little, though –

I thought If I could only live
Till that first Shout got by –
Not all Pianos in the Woods
Had power to mangle me –

I dared not meet the Daffodils –
For fear their Yellow Gown
Would pierce me with a fashion
So foreign to my own –

I wished the Grass would hurry –
So – when ’twas time to see –
He’d be too tall, the tallest one
Could stretch – to look at me –

I could not bear the Bees should come,
I wished they’d stay away
In those dim countries where they go,
What word had they, for me?

They’re here, though; not a creature failed –
No Blossom stayed away
In gentle deference to me –
The Queen of Calvary –

Each one salutes me, as he goes,
And I, my childish Plumes,
Lift, in bereaved acknowledgment
Of their unthinking Drums –

F347/J348/1862

Ik had zo’n schrik, voor die eerste Roodborst,
Maar nu, heb ik Hem onder controle,
Ik ben er al wat aan gewend dat Hij groot is
Toch, doet Hij me nog een beetje zeer –

Ik dacht als ik het maar kon overleven
Tot die eerste Kreet voorbij was –
Geen van de Piano’s in het Bos
Had zo’n kracht om mij plat te drukken –

Narcissen ging ik uit de weg –
Uit angst dat hun Gele Jurken
Mij een mode zouden opdringen
Die zo vreemd was aan mijn eigen –

Ik wenste dat het Gras zich zou haasten –
Zo – dat als het tijd was om te kijken –
Het te lang zou zijn en zo’n langert
Zich moest uitrekken om mij te zien –

Ik kon de komst van de Bijen niet verdragen,
Ik wou dat ze wegbleven
Uit die schemerige landen waar ze heen gaan,
Wat hadden ze mij te zeggen?

Toch zijn ze er; geen schepsel ontbreekt –
Geen Bloem bleef weg
Uit beleefde eerbied voor mij –
De Koningin van de Kruisweg –

Ieder van hen begroet mij, zodra hij komt,
En ik, verhef kinderlijk mijn Pluimen,
Diepbedroefd en dankbaar
Voor hun onbezonnen Geroffel –

“Robin”: Roodborstlijster. Het is een van de favoriete vogels van Emily Dickinson. De vogel staat bekend om zijn melodieuze zang.
Het ligt voor de hand om te vertalen met ‘roodborstje’. Dat klinkt echter te schattig, want de Amerikaanse Roodborstlijster is groter en schichtiger. Hij gedraagt zich meer als een ekster of kauw. Daarom is bij de vertaling gekozen voor het stoere ‘roodborst’.
Vaak verschijnen de eerste roodborstlijsters aan het einde van de winter. Emily Dickinson noemt hen de voorbode van de lente. Deze zangvogel legt blauwe eieren. De blauwe kleur voorkomt dat de zon het ei te snel opwarmt.

I would not paint – a picture

I would not paint – a picture –
I’d rather be the One
Its bright impossibility
To dwell – delicious – on –
And wonder how the fingers feel
Whose rare – celestial – stir –
Evokes so sweet a torment –
Such sumptuous – Despair –

I would not talk, like Cornets –
I’d rather be the One
Raised softly to the Ceilings –
And out, and easy on –
Through Villages of Ether –
Myself endued Balloon
By but a lip of Metal –
The pier to my Pontoon –

Nor would I be a Poet –
It’s finer – own the Ear –
Enamored – impotent – content –
The License to revere,
A privilege so awful
What would the Dower be,
Had I the Art to stun myself
With Bolts of Melody!

F348/J505/1862

Ik zou geen schilderij – maken –
Liever ben ik Degene die
Bij de onmogelijke pracht ervan
Heerlijk – kan verwijlen –
En zich afvraagt hoe de vingers voelen
Wier spaarzame – hemelse – bewegingen –
Zo’n zoete kwelling oproepen –
Zo’n rijkdom – aan Wanhoop –

Ik zou niet klinken, als een Kornet –
Liever zou ik Degene zijn die
Zacht naar de Horizon wordt getild –
En buiten, heel rustig aan –
De Etherische Dorpen door –
Mezelf voorzien van een Ballon
Met slechts een Metalen lip –
De pier naar mijn Ponton –

Ik zou ook geen Dichter zijn.
Het is fijner – de oren te hebben –
Verliefd – niet bij machte – tevreden –
De Vrijbrief te mogen vereren,
Zo’n ontzagwekkend voorrecht
Wat zou het een Geschenk zijn,
Verstond ik de Kunst mezelf te bedwelmen
Met Donderslagen van Muziek!

“Villages of Ether” – de uitdrukking werd wel gebruikt voor de wereld achter het zichtbare.
“Lip of Metal”: metalen lip. Het is een mix van het metalen mondstuk van de kornet en de lippen van de speler.
“The pier of my Pontoon” – alsof het de pier is die naar haar ponton (platbodem) leidt waarmee ze haar reis naar de horizon begint.
“Bolts”: schichten (van bliksem), donderslag, figuurlijk ook inspiratie.
Varianten:
– voor “bright” (regel 3): “fair” (prachtige);
– voor “Evokes” (regel 7): “Provokes” (teweegbrengt);
– voor “the Ceilings” (regel 11): “Horizons” (Horizon);
– voor “out,” (regel 12): “by –“ (verder –);
– voor “endued” (regel 14): “upborne” (opgestegen met), “upheld” (hooggehouden met) en “sustained” (gedragen door);
– voor “privilege” (regel 21): “luxury” (weelde).

He touched me, so I live to know

He touched me, so I live to know
That such a day, permitted so,
I groped upon his breast –

It was a boundless place to me
And silenced, as the awful sea
Puts minor streams to rest.

And now, I’m different from before,
As if I breathed superior air –
Or brushed a Royal Gown –
My feet, too, that had wandered so –
My Gypsy face – transfigured now –
To tenderer Renown –

Into this Port, if I might come,
Rebecca, to Jerusalem,
Would not so ravished turn –
Nor Persian, baffled at her shrine
Lift such a Crucifixial sign
To her imperial Sun.

F349/J506/1862

Hij raakte me aan, nu weet ik heel mijn leven
Dat op die dag, met toestemming dus,
Ik zijn borst opzocht –

Het was een grenzeloze plek voor mij
Ook verstild, zoals de woeste zee
Kleine stroompjes tot rust brengt.

En nu, ben ik anders dan voorheen,
Alsof ik hemelse lucht inademde –
Of mijn voeten, die zo gezworven hadden –
Ook – in een Koninklijk Gewaad schreden –
Mijn Zigeunergezicht – nu omgevormd –
Tot een zachter Voorkomen –

In deze Haven, mocht ik daar aankomen,
Rebecca, die naar Jeruzalem voer,
Zou niet zo in vervoering raken –
Noch de Perzische, die devoot bij haar altaar
Zo’n Kruisteken slaat
Naar haar keizerlijke Zon.

“Rebecca”: vrouw uit het Oude Testament. Zij moest een lange reis maken om bij haar geliefde te komen (Genesis 24).
“Persian” – met de “Perzische” kan een priesteres van Mithras bedoeld zijn die de Zonnegod vereert. Haar teken lijkt erg op het Tau-kruis dat Emily Dickinson gedragen zou hebben.
Variant voor regel 2-3:
“That such a day, persuaded so – | I perished – upon his breast” (Dat op die dag, ik ervan overtuigd was| aan zijn borst te sterven) en
“That such a day, Accepted so – | I dwelt upon his breast –“ (Dat op die dag, het geaccepteerd werd | Dat ik aan zijn borst mocht blijven).

I had the Glory – that will do

I had the Glory – that will do –
An Honor, Thought can turn her to
When lesser Fames invite –
With one long “Nay” –
Bliss’ early shape
Deforming – Dwindling – Gulfing up –
Time’s possibility.

F350/J349/1862

Ik heb de Glorie gekend – dat volstaat –
Een Eer, waar aan Gedacht mag worden
Wanneer mindere Roem verleidt –
Met één lange “Nee” –
De eerdere vorm van Gelukzaligheid
Ontsiert – Verkleint – Verzwelgt –
De mogelijkheden die de Tijd biedt.

She sights a Bird – she chuckles

She sights a Bird – she chuckles –
She flattens – then she crawls –
She runs without the look of feet –
Her eyes increase to Balls –

Her Jaws stir – twitching – hungry –
Her Teeth can hardly stand –
She leaps, but Robin leaped the first –
Ah, Pussy, of the Sand,

The Hopes so juicy ripening –
You almost bathed your Tongue –
When Bliss
———disclosed a hundred Toes –
And fled with every one –

F351/J507/1862

Ze krijgt een Vogel in het oog – ze gniffelt –
Ze maakt zich plat – dan kruipt ze vooruit –
Ze rent maar voeten zie je niet –
Haar ogen worden groot als Kogels –

Haar Kaken spannen – gaan trillen – begerig –
Haar Tanden kunnen het amper uithouden –
Ze springt, maar Roodborst sprong het eerst –
Ach, Poesje, van het Zand,

Jouw Hoop, zo sappig aan het rijpen –
Je doopte er bijna je Tong in –
Toen Zaligheid wel honderd vleugels
———tevoorschijn haalde –
En met allemaal op de vlucht ging –

“Toes”: tenen, maar figuurlijk ook vleugels (zie onderstaande variant)
Varianten:
– voor regel 5: “Her mouth stirs – longing – hungry” (Haar mond open – smachtend – hongerig);
– voor “Toes” (regel 11): “wings” (vleugels).