Categorie archieven: Uncategorized

I robbed the Woods

Emily Dickinson

I robbed the Woods –
The trusting Woods.
The unsuspecting Trees
Brought out their Burs and mosses
My fantasy to please.
I scanned their trinkets curious –
I grasped – I bore away –
What will the solemn Hemlock –
What will the Oak tree say?

F57/J41/1859

Ik heb het Bos beroofd –
Het argeloze Bos.
Niets vermoedende Bomen
Toonden hun Bolsters en mossen
Om mijn fantasie te bevredigen.
Ik doorzocht hun vreemde sieraden –
Ik pakte ze af – nam ze mee –
Wat zal de statige Hemlockspar –
Wat zal de Eik daarvan zeggen?

“Hemlock”: Hemlockspar, een reusachtig grote spar (20-65 meter).
Van het gedicht bestaat ook een versie in vragende vorm:

Who robbed the Woods
The trusting Woods?
The unsuspecting Trees
Brought out their Burs and Mosses –
His fantasy to please –
He scanned their trinkets – curious –
He grasped – I bore away –
What will the solemn Hemlock –
What will the Fir tree – say?

Wie heeft het Bos beroofd
Het argeloze Bos?
Niets vermoedende Bomen
Toonden hun Bolsters en Mossen –
Om zijn fantasie te bevredigen –
Hij doorzocht hun vreemde – sieraden –
Hij pakte ze af – nam ze mee –
Wat zal de statige Hemlock –
Wat zal de Spar – daarvan zeggen?

A Day! Help! Help!

Emily Dickinson

A Day! Help! Help!
Another Day!
Your prayers – Oh Passer by!
From such a common ball as this
Might date a Victory!
From marshallings as simple
The flags of nations swang.
Steady – my soul: What issues
Opon thine arrow hang!

F58/J42/1859

Een Dag! Help! Help!
Nog een Dag!
Uw gebeden graag – Voorbijganger!
Aan zo’n gewone kogel als deze
Kon een Overwinning te danken zijn!
Vanwege zulke simpele bijeenkomsten
Wapperden de vlaggen van naties.
Kalm aan – mijn ziel: Wat voor kwesties
Kleven er aan jouw pijl!

“Swang” – de verleden tijd van ‘to swing’ is ‘swung’; een voorbeeld van hoe Emily Dickinson de taal naar haar hand kan zetten.
Bedoelt Emily Dickinson dat elke dag zoals vandaag om de gebeden van anderen vraagt, want vandaag kan de doorslag geven? En wat zal deze dag dan brengen?

Could live – did live

Emily Dickinson

Could live – did live –
Could die – did die –
Could smile upon the whole
Through faith in one he met not,
To introduce his soul.

Could go from scene familiar
To an untraversed spot –
Could contemplate the journey
With unpuzzled heart –

Such trust had one among us,
Among us not today –
We who saw the launching
Never sailed the Bay!

F59/J43/1859

Kon leven – en heeft geleefd –
Kon sterven – en is gestorven –
Kon overal om lachen
Door het geloof in iemand die hij niet zag,
Voor te stellen aan zijn ziel.

Kon van een vertrouwde plek gaan
Naar een oord waar nog geen stap is gezet –
Kon zich bezinnen op de reis
Met een zeker hart –

Zo’n sterk geloof had één onder ons,
Niet meer onder ons vandaag –
Wij, die wel de tewaterlating zagen,
Hebben nooit de Baai bevaren!

If she had been the Mistletoe

Emily Dickinson

If she had been the Mistletoe
And I had been the Rose –
How gay upon your table
My velvet life to close –
Since I am of the Druid,
And she is of the dew –
I’ll deck Tradition’s buttonhole –
And send the Rose to you.

F60/J44/1859

Was zij de Maretak geweest
En ik de Roos –
Hoe fleurig zou op jouw tafel
Mijn fluwelen leven eindigen –
Aangezien ik van de Druïden ben,
En zij van de dauw –
Ga ik het knoopsgat van de Traditie sieren –
En stuur de Roos naar jullie.

“Mistletoe”: maretak. Emily Dickinson stuurt een roos met dit gedicht naar Mary en Samuel Bowles voor hun elfde trouwdag. Blijkbaar vindt zij zichzelf een maretak en is Mary Bowles de roos. Maria wordt vaak verbonden met rozen (rozenkrans). Daarentegen speelt de maretak een belangrijke rol in het Keltische geloof van de Druïden. Net als de Druïden kleedde Emily Dickinson zich in het wit en speelt de natuur een grote rol in haar leven.
“Dew” – dauw past meer bij het christelijk geloof (levend water dat nieuw leven geeft).

My wheel is in the dark!

Emily Dickinson

My wheel is in the dark!
I cannot see a spoke
Yet know its dripping feet
Go round and round.

My foot is on the Tide!
An unfrequented road –
Yet have all roads
A clearing at the end –

Some have resigned the Loom –
Some in the busy tomb
Find quaint employ –

Some with new – stately feet –
Pass royal through the gate –
Flinging the problem back
At you and I!

F61/J10/1859

Mijn rad draait in het donker!
Ik kan geen spaak zien
Maar weet dat zijn druipende voeten
Alsmaar rondgaan.

Mijn voeten staan in Stromend Water!
Een weinig gebruikt pad –
Toch hebben alle wegen
Een open einde –

Er zijn er die het roeien hebben opgegeven –
Of zij die in het bedrijvige Graf
Vreemd emplooi vinden –

Anderen trekken op nieuwe – statige voet –
Koninklijk door de poort –
En werpen het probleem terug
Op jou en mij!

“Wheel”: het draaiende rad van een peddelboot. De peddels zijn haar ‘voeten’.
“Tide”: getijde, de wisselende stroom water die optreedt door de getijden van eb en vloed.
“Loom”: handvat van roeiriem, weefgetouw, figuurlijk voor levenswerk, menselijke arbeid.

There’s something quieter than sleep

Emily Dickinson

There’s something quieter than sleep
Within this inner room!
It wears a sprig upon its breast –
And will not tell its name.

Some touch it, and some kiss it –
Some chafe its idle hand –
It has a simple gravity
I do not understand!

I would not weep if I were they –
How rude in one to sob!
Might scare the quiet fairy
Back to her native wood!

While simple–hearted neighbors
Chat of the “Early dead” –
We – prone to periphrasis,
Remark that Birds have fled!

F62/J45/1859

Er ligt iets stiller nog dan slapen.
In deze binnenkamer!
Het draagt een twijgje op zijn borst.
En wil zijn naam niet zeggen.

Ze raken het aan, of ze kussen het –
Of wrijven over zijn roerloze hand –
Het heeft een eenvoudige waardigheid
Die ik niet begrijp!

Ik zou niet huilen als ik hen was –
Gesnotter is zo onbeleefd!
Het zou de stille fee wegjagen
Terug naar haar geboortebos!

Terwijl eenvoudige buren
Een praatje maken over “Vroeg gestorven” –
Verwoorden wij – gevoelig voor beeldtaal,
Dat de Vogels zijn weggevlogen!

“It”: het (kind). Het kan om meisje (zij) of jongen (hij) zijn. Het gaat om een overledene.
“Fairy”: fee. Emily Dickinson gebruikt het ook in figuurlijke zin, voor de geest van een gestorven kind.

I keep my pledge

Emily Dickinson

I keep my pledge.
I was not called –
Death did not notice me.
I bring my Rose –
I plight again,
By every sainted Bee –
By Daisy called from hillside –
By Bobolink from lane –
Blossom and I –
Her oath, and mine –
Will surely come again.

F63/J46/1859

Ik hou me aan mijn belofte.
Ik werd niet geroepen –
De Dood zag mij niet staan.
Ik breng mijn Roos –
Hernieuw mijn belofte,
Aan elke heilige Bij –
Aan het Madeliefje die vanaf de Heuvel riep –
Aan de Troepiaal vanaf de dreef.
Bloem en ik –
Zo is Haar belofte, en de mijne –
Zullen zeker terugkeren.

“Called” – Emily Dickinson is grootgebracht binnen de puriteinse traditie dat een gelovige persoonlijk, innerlijk door God (Christus) wordt aangesproken (geroepen) en gered. De roep wordt vanuit de mens beantwoord met een gelofte om Christus te dienen en zich te verbinden aan de kerkgemeenschap. Haar familie deed dat maar Emily Dickinson niet; zij hield zich aan haar eigen gelofte. Haar favoriete kerk ligt in de natuur.
“Bobolink”: Troepiaal, een minder bekende zangvogel (zie lexicon).