Uncategorized – Pagina 92 – Emily Dickinson

What care the Dead, for Chanticleer

What care the Dead, for Chanticleer –
What care the Dead for Day?
‘Tis late your Sunrise
———vex their face –
And Purple Ribaldry – of Morning

Pour as blank on them
As on the Tier of Wall
The Mason builded, yesterday,
And equally as cool –

What care the Dead for Summer?
The Solstice had no Sun
Could waste the Snow before their Gate –
And knew One Bird a Tune –

Could thrill their Mortised Ear
Of all the Birds that be –
This One – beloved of Mankind
Henceforward cherished be –

What care the Dead for Winter?
Themselves as easy freeze –
June Noon – as January Night –
As soon the South – her Breeze
Of Sycamore – or Cinnamon –
Deposit in a Stone
And put a Stone to keep it Warm –
Give Spices – unto Men –

F624/J592/1863

Wat geven de Doden, om de Haan –
Wat geven de Doden om de Dag?
Jouw Dageraad is te laat
———om hun gezicht te prikkelen –
En de Paarse Vrolijkheid – van de Ochtend

Stroomt zonder kleur over hen
Zoals op de Rand van de Muur
Die de Metselaar gisteren bouwde,
En net zo onverschillig –

Wat geven de Doden om de Zomer?
De Zonnewende had geen Zon
Die de Sneeuw kon smelten voor hun Poort –
En kende ook maar één Vogel een Lied –

Die hun Potdichte Oren kon ontroeren
Onder alle Vogels die bestaan –
Dan zal die Ene – lieveling van de Mensheid
Van nu af aan gekoesterd worden –

Wat geven de Doden om de Winter?
Zelf bevriezen ze net zo makkelijk –
Op een Junimiddag – als een Januarinacht –
Zodra het Zuiden – haar Briesje
Van Plataan – of Kaneel –
In Steen gestort
Met een Steen om het Warm te houden –
De Mensen – Geur gaat geven –

Varianten:
– voor “thrill” (regel 13): “penetrate” (binnendringt);
– voor “What” (regel 17): “Nor” (Evemin).

Forget! The lady with the Amulet

Forget! The lady with the Amulet
Forget she wore it at her Heart
Because she breathed against
Was Treason twixt?

Deny! Did Rose her Bee –
For Privilege of Play
Or Wile of Butterfly
Or Opportunity – Her Lord away?

The lady with the Amulet – will fade –
The Bee – in Mausoleum laid –
Discard his Bride –
But longer than the little Rill –
That cooled the Forehead of the Hill –
While Other – went the Sea to fill –
And Other – went to turn the Mill –
I’ll do thy Will –

F625/J438/1863

Vergeten! De dame met het Amulet
Vergeet dat ze het aan haar Hart droeg
Dat zij het was die ertegen ademde
Was er onderling Verraad?

Afwijzen! Deed de Roos dat met haar Bij –
Voor het Recht om te Spelen
Of voor een List van de Vlinder
Of een Kans – nu Haar Heer weg was?

De Dame met het Amulet – zal vervagen –
De Bij – in het Mausoleum gelegd –
Zal zich afkeren van zijn Bruid –
Maar veel langer dan het Beekje –
Dat de Voorkant van de Heuvel afkoelde –
Terwijl anderen – de Zee gingen vullen –
En nog anderen – Molens laten draaien –
Zal ik uw Wil doen –

“Deny”: ontkennen, maar ook verwerpen, verlaten of negeren.
“I’ll do thy Wille” is een kwinkslag naar een zin uit het Onze Vader (Uw wil geschiede).
Mogelijk wordt met de dame van het amulet haar vriendin Susan Dickinson bedoeld. Moet Emily Dickinson haar vergeten en afwijzen? Zo gelezen, verwijst het “thy Will” naar haar vriendin.

Undue Significance a starving man attaches

Undue Significance a starving man attaches
To Food –
Far off – He sighs – and therefore – Hopeless –
And therefore – Good –

Partaken – it relieves – indeed –
But proves us
That Spices fly
In the Receipt – It was the Distance –
Was Savory –

F626/J439/1863

Wie sterft van de honger hecht te veel Betekenis
Aan Eten –
Op afstand – smacht Hij – en daarom – Hopeloos –
En daarom – Smakelijk –

Goed gegeten – lucht op – zeker –
Maar het bewijst ons
Dat Kruiden vervliegen
In het Recept – was Het de Afstand –
Die Hartig maakte –

I think I was enchanted

I think I was enchanted
When first a sombre Girl –
I read that Foreign Lady –
The Dark – felt beautiful –

And whether it was noon at night –
Or only Heaven – at Noon –
For very Lunacy of Light
I had not power to tell –

The Bees – became as Butterflies –
The Butterflies – as Swans –
Approached – and spurned the narrow Grass –
And just the meanest Tunes

That Nature murmured to herself
To keep herself in Cheer –
I took for Giants – practising
Titanic Opera –

The Days – to Mighty Metres stept –
The Homeliest – adorned
As if unto a Jubilee
‘Twere suddenly Confirmed –

I could not have defined the change –
Conversion of the Mind
Like Sanctifying in the Soul –
Is Witnessed – not Explained –

‘Twas a Divine Insanity –
The Danger to be sane
Should I again experience –
‘Tis Antidote to turn –

To Tomes of solid Witchcraft –
Magicians be asleep –
But Magic – hath an Element –
Like Deity – to keep –

F627/J593/1863

Ik denk dat ik betoverd was
Toen ik vroeger als somber Meisje –
Die Buitenlandse Dame las –
Het Duister – vond ik prachtig –

En of het nu middag was in de nacht –
Of alleen maar Hemel – op de Middag –
Door het ontzettend Gekke Licht
Kon ik er niets van zeggen –

De Bijen – veranderden in Vlinders –
De Vlinders – kwamen als Zwanen –
In de buurt – en schuwden het dunne Gras –
En zelfs de simpelste Deuntjes

Die de Natuur in zichzelf mompelde
Om Goeie zin te houden –
Leken me van Reuzen te komen –
Die een Gigantische Opera opvoerden –

De Dagen – snelden in Machtig Tempo voort –
De doorsnee – opgesierd
Alsof het om een Feestdag ging
Die zomaar Vastgesteld was –

Ik kon de veranderingen niet plaatsen –
Bekering van de Geest
Gelijk Heiliging van de Ziel –
Zij wordt Beleefd – niet Uitgelegd –

Het was een Verrukkelijke Waanzin –
En mocht ik nog eens meemaken
Hoe Gevaarlijk Normaal zijn is –
Dan neem ik als Tegengif –

Dikke Boeken met serieuze Hekserij –
Magiërs mogen slapen –
Maar Magie – heeft Iets –
Goddelijks – dat blijvend is –

“The Foreign Lady” is de dichteres Elizabeth Barrett–Browning (1806-1861) voor wie Emily Dickinson grote bewondering koesterde. Dit is van de drie gedichten die zij na haar dood als eerbetoon voor haar schreef.
“Titanic” verwijst naar de Titanen uit de Griekse godenwereld. Deze reuzen voerden strijd met de Goden.
“Jubilee”: jubeljaar, (kerkelijke) feestdag, feestelijk seizoen.
Varianten:
– voor “sombre Girl” (regel 2): “little Girl” (klein Meisje);
– voor “as Swans … Grass – (regel 10-11): “As Moons – | Lit up the low – inferior Grass – (Als Manen – | Het lage – inferieure Gras – laten oplichten – );
– voor “meanest” (regel 12): “Common” (Gewone) en “faintest” (zwakste);
– voor “Jubilee” (regel 19): “Sacrament” (Sacrament);
– voor “confirmed” (regel 20): “ordained” (voorgeschreven);
– voor “Danger” (regel 26): “Sorrow” (Verdriet).

‘Tis customary as we part

‘Tis customary as we part
A trinket – to confer –
It helps to stimulate the faith
When Lovers be afar –

‘Tis various – as the various taste –
Clematis – journeying far –
Presents me with a single Curl
Of her Electric Hair –

F628/J440/1863

Het is gebruikelijk dat we bij vertrek
Een kleinood – schenken –
Het helpt vertrouwen opbouwen
Als Geliefden uit elkaar zijn –

Het maakt niet uit wat – smaken verschillen –
Clematis – voor een lange reis –
Presenteert mij één losse Krul
Van haar Elektrisch Haar –

“Clematis” is een klimplant en wordt in het Engels ook wel “Traveler’s Joy” genoemd. Het hart van de bloem kan lange haren hebben die prikken.

The Battle fought between the Soul

The Battle fought between the Soul
And No Man – is the One
Of all the Battles prevalent –
By far the Greater One –

No News of it is had abroad –
Its Bodiless Campaign
Establishes, and terminates –
Invisible – Unknown –

Nor History – record it –
As Legions of a Night
The Sunrise scatters – These endure –
Enact – and terminate –

F629/J594/1863

De Strijd die de Ziel uitgevochten heeft
Met Niemand – is er Een die
Van alle Veldslagen veruit –
De Grootste overtreft –

Waarvan geen Nieuws naar buiten komt –
Haar Mentale Veldtocht
Wordt ingezet, en eindigt –
Onzichtbaar – Ongekend –

De Geschiedenis – legt het ook niet vast –
Als de Dageraad de Legioenen van de Nacht
Uiteenjaagt – Ze trotseert –
Bewerkt – en uitschakelt –

“No Man” – met niemand, op haar eentje, in zichzelf.
Variant voor “terminate” (regel 12): “dissipate” (verdrijft).

The Soul’s Superior instants

The Soul’s Superior instants
Occur to Her – alone –
When friend – and Earth’s occasion
Have infinite withdrawn –

Or She – Herself – ascended
To too remote a Height
For lower Recognition
Than Her Omnipotent –

This Mortal Abolition
Is seldom – but as fair
As Apparition – subject
To Autocratic Air –

Eternity’s disclosure
To favorites – a few –
Of the Colossal substance
Of Immortality

F630/J306/1863

De Mooiste momenten van de Ziel
Overkomen Haar – als ze alleen is –
Wanneer vriendin – en Wereldse zaken
Op eindeloze afstand zijn –

Of wanneer Zij – Zelf – is opgestegen
Naar een te grote Hoogte
Voor lagere Kennis
Dan haar Overweldigende –

Deze Opheffing van de Sterfelijkheid
Is zeldzaam – maar zo’n prachtige
Verschijning – onderworpen
Aan een Sfeer van Autonomie –

De Openbaring van de Eeuwigheid
Aan enkele – uitverkorenen –
Hoe Kolossaal het wezen is
Van de Onsterfelijkheid

“Lower Recognition” – de ziel stijgt naar een hoogte waar minder inzicht haar almachtig bewustzijn niet kan begrijpen.
“Abolition”: afschaffing, opheffing, emancipatie (Emily Dickinson Lexicon).
“Apparition”: verschijning, epifanie.
“Autocratic Air”: autocratische, autonome sfeer. Met andere woorden: dat zij de volledige leiding heeft over haarzelf.
Verzonden naar “Sue” en ondertekend met “Emily”.
Varianten:
– voor “Recognition” (regel 7): “Interruption” (Tussenkomst);
– voor regel 14: “To a Revering – Eye” (Aan het Oog – dat ontzag heeft).

Emily Dickinson

Gedichten

Categorie archieven: Uncategorized