Emily Dickinson – Pagina 118

These Strangers, in a foreign World

These Strangers, in a foreign World,
Protection asked of me –
Befriend them, lest yourself in Heaven
Be found a Refugee –

F805/J1096/1864

Deze Vreemdelingen, in een vijandige Wereld,
Vroegen Bescherming van mij –
Wees hun Vriend, opdat je niet zelf in de Hemel
Als een Vluchteling wordt gezien –

“Foreign”: vreemd in de zin van uitgesloten, buitenlands, onnatuurlijk, op afstand gehouden.

Partake as doth the Bee

Partake as doth a Bee –
Abstemiously.
A Rose is an Estate –
In Sicily –

F806/J994/1864

Geniet ervan zoals een Bij doet –
Met mate.
Een Roos is een Bezit –
Uit Sicilië –

“In Sicily” ¬– in dit eiland van hitte en zon is de roos echt een kostbaar bezit. Emily Dickinson schreef het vers op een kaartje bij een boeket bloemen.
Variant voor regel 2-3:
“I know the Family (Ik ken de Familie)
in Tripoli. – (in Tripoli. –)”.

Away from Home are some and I

Away from Home are They and I –
An Emigrant to be
In a Metropolis of Homes
Is easy, possibly.

The Habit of a Foreign Sky
We – difficult acquire
As Children, who remain in Face
The more their Feet retire.

F807/J821/1864

Weg van Huis zijn Zij en ik –
Een Emigrant zijn
In een Metropool van Huizen
Is eenvoudig, misschien.

Wennen aan een Vreemde Lucht
Kost ons – veel moeite
Gelijk Kinderen, die in het Zicht blijven
Hoe verder hun Stappen zich verwijderen.

Emily Dickinson schreef dit gedicht toen zij voor de eerste keer in Cambridge was voor een medische behandeling van haar oogziekte.
Varianten:
– voor “They” (regel 1): “Some” (Een aantal);
– voor “easy” (regel 4): “common” (normaal).

The lovely flowers embarrass me,

The lovely flowers
———embarrass me,
They make me regret I am not a Bee –

F808/1864

De prachtige bloemen
———brengen me in verlegenheid
Ze doen me betreuren dat ik geen Bij ben –

Emily Dickinson schrijft deze regels in de oogkliniek van Cambridge. Ze heeft bloemen (blauweregen) gekregen, maar kan er niet van genieten.

Sweet, to have had them lost

Good, to have had them lost
For News that they be saved!
The nearer they departed Us
The nearer they, restored,

Shall stand to Our Right Hand –
Most precious – are the Dead –
Next precious,
———those that rose to go –
Then thought of Us, and stayed.

F809/J901/1864

Goed, om ze verloren te hebben,
Vanwege het Bericht dat ze gered zijn!
Hoe dichter hun vertrek bij het Onze ligt,
Hoe dichter zij, als ze herleven,

Aan Onze Rechterhand moeten staan –
Het meest dierbaar – zijn de Doden –
Bijna net zo dierbaar,
———zijn zij die opstonden om te gaan –
Toen aan Ons dachten, en bleven.

Variant voor “Good” (regel 1): “Sweet” (Lief).

The Robin for the Crumb

The Robin for the Crumb
Returns no syllable
But long records the Lady’s name
In Silver Chronicle.

F810/J864/1864

Voor de Kruimel zegt de Roodborst
Geen woord terug
Maar legt nog lang de naam van de Dame vast
In een Zilveren Kroniek.

“Robin”: roodborst. Het is een van de favoriete vogels van Emily Dickinson. De vogel staat bekend om zijn melodieuze zang. Het ligt voor de hand om te vertalen met ‘roodborstje’. Dat klinkt echter te schattig, want de Amerikaanse Roodborstlijster is groter en schichtiger. Hij gedraagt zich meer als een ekster of kauw. Daarom is bij de vertaling gekozen voor het stoere ‘roodborst’.
“Silver Chronicle”: zilveren kroniek, verslag, relaas.

There is a June when Corn is cut

There is a June when Corn is cut
And Roses in the Seed –
A Summer briefer than the first
But tenderer indeed

As should a Face supposed the Grave’s
Emerge a single Noon
In the Vermillion that it wore
Affect us, and return –

Two Seasons, it is said, exist –
The Summer of the Just,
And this of Ours, diversified
With Prospect, and with Frost –

May not our Second with its First
So infinite compare
That We but recollect the one
The other to prefer?

F811/J930/1864

Er is een Juni voor de oogst van de Maïs
En Rozen in de Bottel –
Een Zomer korter dan de eerste
Maar zeker zachter

Alsof een Gezicht dat je in het Graf waande
Nog één keer in de Middag verrijzen zou
In het Vermiljoen dat het droeg
Ons zou ontroeren, en terugkeren –

Twee seizoenen zijn er, zegt men –
De Zomer der Rechtvaardigen,
En die van Ons, afwisselend
Met Vergezicht, en met Vorst –

Moge onze Tweede zich niet met zijn Eerste
Zo eindeloos meten
Dat we alleen maar terugdenken aan de ene
Om de vookeur te geven aan de ander?

“June” – met deze juni bedoelt Emily Dickinson de “Indian Summer”. Alsof de zomer in de herfst een opleving heeft. De maïs wordt in die maanden geoogst (gesneden).
“Vermillion” – kleur van gezondheid.
“Summer of the Just”: de zomer der rechtvaardigen – de eeuwige zomer in de hemel in tegenstelling tot die van ons bestaan.
Variant voor “prefer” (regel 16): “adore” (aanbidden).