↓
 

Emily Dickinson

Gedichten

Berichtnavigatie

<< 1 2 … 113 114 115 116 117 118 119 … 124 125 >>

Whether my bark went down at sea

Emily Dickinson

Whether my bark went down at sea –
Whether she met with gales –
Whether to isles enchanted
She bent her docile sails –

By what mystic mooring
She is held today –
This is the errand of the eye
Out upon the Bay.

J52/F33/1858

Of nu mijn bark verging op zee –
Of op stormwinden stuitte –
Of naar betoverde eilanden
Haar gewillige zeilen spande –

Welk mystiek anker
Houdt haar vandaag op de plaats –
Dit Is de zoektocht voor het oog
Daar buiten bij de Baai.

Geplaatst in Uncategorized

I would distill a cup

Emily Dickinson

I would distill a cup,
And bear to all my friends,
Drinking to her no more astir,
By beck, or burn, or moor!

J16/FA13-8/1858

Ik wil een glaasje distilleren,
En naar al mijn vrienden dragen,
Drinken op haar, niet meer zo kwiek,
Bij de beek, de brandplek of het veen!

[Emily Dickinson schrijft dit gedicht in een brief aan Samuel Bowles, een vriend. De brief maakt duidelijk dat zij over de zomer schrijft die ten einde loopt. Zij biedt al haar vrienden een zelfgemaakte jenever om een toost uit te brengen op deze zomer.]

Geplaatst in Uncategorized

The morns are meeker than they were

Emily Dickinson

The morns are meeker than they were –
The nuts are getting brown –
The berry’s cheek is plumper –
The Rose is out of town –

The maple wears a gayer scarf –
The field – a scarlet gown –
Lest I sh’d seem old fashioned
I’ll put a trinket on!

J12/F32/1858

De ochtenden zijn vriendelijker dan eerder –
De noten worden bijna bruin –
De bes krijgt voller wangen –
De Roos is de stad al uit –

De esdoorn draagt een kleuriger sjaal –
Het veld – een scharlakenrode jurk –
Om minder ouderwets te zijn
Zal ik een sieraad opdoen!

Geplaatst in Uncategorized

I send Two Sunsets –

Emily Dickinson

I send Two Sunsets –
Day and I – in competition ran –
I finished Two – and several Stars –
While He – was making One –

His own was ampler – but as I
Was saying to a friend –
Mine – is the more convenient
To Carry in the Hand –

J308/F557/1863

Ik stuur Twee Zonsondergangen –
Dag en Ik – hielden een wedstrijd –
Ik was klaar met twee – en tal van Sterren –
Terwijl Hij – nog bezig was met een –

De zijne was uitbundiger – maar zoals ik
Zei tegen een vriend –
Mijne – is het gemakkelijkste
In de Hand te Dragen –

Geplaatst in Uncategorized

Heart! We will forget him!

Emily Dickinson

Heart! We will forget him!
You and I – tonight!
You may forget the warmth he gave –
I will forget the light!

When you have done, pray tell me
That I may straight begin!
Haste! lest while you’re lagging
I remember him!

J47/F64/1858

Hart! We gaan hem vergeten!
Jij en ik – vannacht!
Jij mag de warmte vergeten die hij gaf –
Ik zal zijn licht vergeten!

Heb je dat gedaan, zeg het me alsjeblieft
Dan kan ik meteen beginnen!
Schiet op! Want zolang je treuzelt
Herinner ik hem!

Geplaatst in Uncategorized

Me – come! My dazzled face

Emily Dickinson

Me – come! My dazzled face
In such a shining place!
Me – hear! My foreign Ear
The sounds of Welcome – there!

The Saints forget
Our bashful feet –

My Holiday, shall be
That They – remember me –
My Paradise – the fame
That They – pronounce my name –

J431/F389/1862

Ik – kom! Mijn verblind gezicht
Op zo’n stralende plek!
Ik – hoor! Mijn vreemde Oor
Welkom klinkt – daar!

De Heiligen vergeten
Onze bescheiden voeten –

Mijn Feest, zal het zijn
Dat Zij – mij nog herinneren –
Mijn Paradijs – de roem
Dat Zij – mijn naam nog uitspreken –

[Emily Dickinson wilde een groot dichter te worden, die herinnerd en beroemd zou worden. “Forget” heeft bij haar de betekenis van “in de vergetelheid brengen”, “uit het geheugen verwijderen”, “verwaarlozen”.}

Geplaatst in Uncategorized

I died for Beauty – but was scarce

Emily Dickinson

I died for Beauty – but was scarce
Adjusted in the Tomb
When One who died for Truth was lain
In an adjoining Room –

He questioned softly “Why I failed” ?
“For beauty,” I replied –
“And I – for Truth, – the two are one ;
We Brethren are,” He said –

And so, as Kinsmen, met a Night –
We talked between the rooms –
Until the Moss had reached our lips,
And covered up – our names –

J449/F448/1862

Ik stierf voor Schoonheid – maar was amper
Bijgezet in het Graf,
Toen er Iemand die voor waarheid stierf
in een aangrenzend vertrek werd gelegd –

Die vroeg zachtjes “Waarom ik stierf?”
“Om Schoonheid.” antwoordde ik –
“En Ik – om Waarheid – Die twee zijn Eén –
Makkers zijn wij.” zei Hij –

En zo, als Broeders, ’s Nachts bijeen –
Spraken wij tussen onze Vertrekken –
Tot Mos ons aan de lippen stond
En onze namen – had bedekt –

Geplaatst in Uncategorized

Berichtnavigatie

<< 1 2 … 113 114 115 116 117 118 119 … 124 125 >>

Gedichten
met Nederlandse
vertaling

  • Home
  • Index
  • Leeswijzer
  • Levensloop
  • Fauna
  • Flora
  • Introductie
  • Kunst
  • Links
  • Over deze site
  • Register thema’s
  • Uitgaven
  • Zoeken ?

© Vertaling Adrie Lint – De vertaling mag zonder toestemming, maar niet zonder bronvermelding worden gebruikt voor niet-commerciële doeleinden.

↑