When Roses cease to bloom, Sir

Emily Dickinson

When Roses cease to bloom, Sir,
And Violets are done –
When Bumblebees in solemn flight
Have passed beyond the Sun –
The hand that paused to gather
Upon this Summer’s day
Will idle lie – in Auburn –
Then take my flowers – pray!

F8/J32/188

Wanneer Rozen ophouden met bloeien, Mijnheer,
En Viooltjes zijn vergaan –
Wanneer Hommels in statige vlucht
Achter de Zon zijn verdwenen –
Zal de hand die stilstond om te plukken
Op deze Zomerdag
Roerloos liggen – in Auburn –
Neem dan mijn bloemen aan – alsjeblieft!

Auburn”: St. Auburn Cemetery in Boston. Emily Dickinson is onder de indruk van deze fraaie begraafplaats met haar aangelegde tuinen, vijvers, arboretum en bloemenperken. Nog steeds trekt deze begraafplaats jaarlijks honderdduizenden bezoekers.
“My flowers” – Emily Dickinson spreekt over haar gedichten als de bloemen die zij aan de wereld schonk.

If recollecting were forgetting

Emily Dickinson

Oh, if remembering were forgetting,
Then I remember not!
And if forgetting – recollecting –
How near I had forgot!
And if to miss – were merry –
And to mourn were gay,
How very blithe the maiden
That gathered these today!

F9/J33/1858

Och, als herinneren vergeten zou zijn,
Dan herinner ik het me niet!
En als vergeten – herinneren –
Hoe nabij is dan wat ik vergeten had!
En als missen – leuk zou zijn –
En erom treuren vrolijk,
Hoe onbekommerd moet het meisje zijn
Dat dit vandaag te berde bracht!

Variant voor “maiden” (regel 7): “fingers (vingers).

Garlands for Queens, may be

Emily Dickinson

Garlands for Queens, may be –
Laurels – for rare degree
Of soul or sword –
Ah – but remembering me –
Ah – but remembering thee –
Nature in chivalry –
Nature in charity –
Nature in equity –
This Rose ordained!

F10/J34/1858

Slingers voor Koninginnen, zijn misschien –
Lauwerkransen – voor een uitzonderlijke rang
Van ziel of zwaard –
Ach – enkel om mij te herdenken –
Ach – enkel om u te herdenken –
Hoffelijk van aard –
Menslievend van aard –
Rechtvaardig van aard –
Is deze Roos bestemd!

“Nature” betekent zowel aard als natuur (natuurlijk).

Nobody knows this little Rose

Emily Dickinson

Nobody knows this little Rose –
It might a pilgrim be
Did I not take it from the ways
And lift it up to thee.
Only a Bee will miss it –
Only a Butterfly,
Hastening from far journey –
On its breast to lie –
Only a Bird will wonder –
Only a Breeze will sigh –
Ah Little Rose – how easy
For such as thee to die!

F11/J35/1858

Geen mens kent deze kleine Roos –
Een pelgrim kon ze zijn
Had ik haar niet van de straat geplukt
En opgepakt voor u.
Alleen een Bij zal haar missen –
Alleen een Vlinder,
Die terug van een verre reis zich haastig–
Aan haar boezem wil vlijen –
Alleen een Vogel zal verbaasd zijn –
Alleen een Briesje zuchten –
Ach Roosje – hoe simpel is het
Voor iemand als jou te sterven!

I had a guinea golden

Emily Dickinson

I had a guinea golden –
I lost it in the sand –
And tho’ the sum was simple
And pounds were in the land –
Still, had it such a value
Unto my frugal eye –
That when I could not find it –
I sat me down to sigh.

I had a crimson Robin –
Who sang full many a day
But when the woods were painted,
He, too, did fly away –
Time brought me other Robins –
Their ballads were the same –
Still, for my missing Troubadour
I kept the “house at hame.”

I had a star in heaven –
One “Pleiad” was its name –
And when I was not heeding,
It wandered from the same.
And tho’ the skies are crowded –
And all the night ashine –
I do not care about it –
Since none of them are mine.

My story has a moral –
I have a missing friend –
“Pleiad” its name – and Robin –
And guinea in the sand –
And when this mournful ditty
Accompanied with tear –
Shall meet the eye of traitor
In country far from here –
Grant that repentance solemn
May seize opon his mind –
And he no consolation
Beneath the sun may find.

F12/J23/1858

Ik had een gouden munt –
Verloor hem in het zand –
Als was hij maar weinig waard
En waren Ponden courant –
Hij had toch zoveel waarde
Voor mijn zuinig oog –
Dat toen ik hem niet vinden kon –
Ik zuchtend ging zitten.

Ik had een karmijnrode Roodborst –
Die hele dagen voluit zong
Maar toen het bos ging kleuren,
Vloog, ook hij, weg –
De tijd bracht mij andere Roodborsten –
Hun Liederen klonken hetzelfde –
Toch, voor de Troubadour die ik miste
Hield ik het “huis op orde.”

Ik had een ster aan de hemel –
“Pleiade” was haar naam –
En toen ik niet oplette,
Zwalkte zij van haar plaats.
Al is de lucht er vol van –
En schijnen ze de ganse nacht door –
Ik geef er niet meer om –
Want geen ervan is de mijne.

Mijn verhaal heeft een moraal –
Ik heb een vriendin die ik mis –
“Pleiade” is haar naam – en Roodborst –
En de munt in het zand –
En als dit treurig versje,
Vergezeld van tranen –
De verrader onder ogen komt
Ergens ver van hier –
Geef dan dat oprecht berouw
Zijn geest mag aangrijpen –
En hij geen troost meer
Onder de zon mag vinden.

“Guinea”: gienje, gouden Britse munt.
“Pleiad”: Plejade. Plejaden zijn een sterrenstelsel, waarvan een van de sterren verdwenen was of bijna niet te zien. Emily Dickinson heeft op school onder andere astronomie gestudeerd.

There is a morn by men unseen

Emily Dickinson

There is a morn by men unseen –
Whose maids opon remoter green
Keep their seraphic May –
And all day long, with dance and game,
And gambol I may never name –
Employ their holiday.

Here to light measure, move the feet
Which walk no more the village street –
Nor by the wood are found –
Here are the birds that sought the sun
When last year’s distaff
———idle hung
And summer’s brows were bound.

Ne’er saw I such a wondrous scene –
Ne’er such a ring on such a green –
Nor so serene array –
As if the stars some summer night
Should swing their cups of Chrysolite –
And revel till the day –

Like thee to dance – like thee to sing –
People upon the mystic green –
I ask, each new May morn.
I wait thy far – fantastic bells –
Announcing me in other dells –
Unto the different dawn!

F13/J24/1858

Er is een ochtend die geen mens heeft gezien –
Waarop meisjes, op afgelegen weiden
Hun hemelse Mei vieren–
En alle dagen, met dans en spel,
En pleziertjes die ik nooit mag beschrijven –
Vieren zij haar feest.

Hier bewegen de voeten, met lichte tred
Lopen niet langer door de dorpsstraat –
En zijn ook niet in het bos te vinden –
Hier zijn de vogels die de zon zochten
Toen het spinrok van vorig jaar
———ongebruikt bleef hangen
En de zomer zijn bekroning vond.

Nooit eerder zag ik zo’n wonderlijk tafereel –
Nooit zo’n speelplaats op zo’n grasveld –
Noch zo’n serene opstelling –
Alsof de sterren in ‘n zomernacht
Met hun Chrysoliete kopjes zwaaien
En feestvieren tot aan de dag –

Dansen zoals jou – zingen zoals jou –
Mensen op het mystieke groen –
Wil ik, elke nieuwe ochtend in Mei.
Ik wacht op je verre – fantastische klokken –
Die mij in andere valleien –
Een andere dageraad aankondigen!

“No more” – men geloofde dat overledenen in de hemel liepen, niet meer in de dorpsstraat.
“Brows were bound”: uitdrukking die Shakespeare gebruikt voor het versieren van hoofd en haren met bijvoorbeeld een diadeem.
“Distaff”: spinrok, houten stok als onderdeel van een spinnewiel.
“Ring”: ring, cirkel, speelplaats voor kinderen (Emily Dickinson Lexicon).
“Chrysolite”: chrysoliet, groenige edelsteen.
“Different” betekent zowel anders als speciaal, bijzonder.

As if I asked a common Alms

Emily Dickinson

As if I asked a common alms –
And in my wondering hand,
A stranger pressed a kingdom,
And I – bewildered stand –
As if I asked the Orient
Had it for me a Morn?
And it sh’d lift it’s purple dikes
And flood Me with the Dawn!

F14/J323/1858

Alsof ik om een simpele aalmoes vroeg –
En in mijn verbaasde hand,
Een vreemdeling een koninkrijk drukte,
En ik – verbijsterd bleef staan –
Alsof ik aan het Oosten vroeg
Of het een Ochtend voor mij had?
En het dan zijn paarse dijken ophief
En Mij overspoelde met de Dageraad!

“Dike”: dijk, (figuurlijk) dam die voorkomt dat het licht van de dageraad in de ziel stroomt (Emily Dickinson Lexicon).
Variant voor “flood me” (regel 8): “shatter me” (verbrijzelde mij).