Uncategorized – Pagina 51 – Emily Dickinson

Tie the Strings to my Life, My Lord

Tie the Strings to my Life, My Lord,
Then, I am ready to go!
Just a look at the Horses –
Rapid! That will do!

Put me in on the firmest side –
So I shall never fall –
For we must ride to the Judgment –
And it’s partly, down Hill –

But never I mind the steepest –
And never I mind the Sea –
Held fast in Everlasting Race –
By my own Choice, and Thee –

Goodbye to the Life I used to live –
And the World I used to know –
And kiss the Hills, for me, just once –
Then – I am ready to go!

F338/J279/1862

Strik de Linten aan mijn Leven, Mijn God,
Dan, ben ik klaar om te gaan!
Even de Paarden checken –
Snel! Dat is voldoende!

Zet me aan de stevigste kant –
Dan val ik er nooit af –
Want we moeten naar het Oordeel rijden –
En het is voor een deel, Bergaf –

Maar de steilste helling vind ik niet erg –
Maak me niet druk om de Zee –
Zit stevig vast in de Eeuwige Wedloop –
Door mijn eigen Keuze, en door U –

Vaarwel Leven dat ik gewend was te leven –
En de Wereld die ik gekend heb –
Kus de Heuvels, voor mij, nog één keer –
Dan – ben ik klaar om te gaan!

“Everlasting Race” – de reis naar het eeuwige leven.
Varianten:
– voor “firmest” (regel 5): “tightest” (krapste) en “highest” (hoogste);
– voor regel 8: “And it’s many a mile – down Hill“ (En het is nog vele mijlen – de Heuvel af );
– voor “streepest” (regel 9): “Bridges” (Bruggen);
– voor regel 15: “Here’s a keepsake for the Hills” (Hier ligt een herinnering aan de Heuvels);
– voor “Then” (regel 16): “Now” (Nu) en “Then Now” (Nu Dan).

I like a look of Agony

I like a look of Agony,
Because I know it’s true –
Men do not sham Convulsion,
Nor simulate, a Throe –

The Eyes glaze once – and that is Death –
Impossible to feign
The Beads upon the Forehead
By homely Anguish strung.

F339/J241/1862

Ik hou van Doodsangst in de ogen,
Omdat ik besef dat het echt is –
Stuiptrekkingen speel je niet,
Je kunt geen Doodsstrijd nabootsen –

Ogen worden een keer glazig – dat is Dood –
Onmogelijk te veinzen
De Zweetkraaltjes op het Voorhoofd
Aaneengeregen door dagelijkse Angst.

Variant: tussen regels 4 en 5 is toegevoegd: “Death, comes” (De dood, komt).

I felt a Funeral, in my Brain

I felt a Funeral, in my Brain,
And Mourners to and fro
Kept treading – treading – till it seemed
That Sense was breaking through –

And when they all were seated,
A Service, like a Drum –
Kept beating – beating – till I thought
My Mind was going numb –

And then I heard them lift a Box
And creak across my Soul
With those same Boots of Lead, again,
Then Space – began to toll,

As all the Heavens were a Bell,
And Being, but an Ear,
And I, and Silence, some strange Race
Wrecked, solitary, here –

And then a Plank in Reason, broke,
And I dropped down, and down –
And hit a World, at every plunge,
And Finished knowing – then –

F340/J280/1862

Ik voelde een Uitvaart, in mijn Hoofd,
Met Rouwenden, af en aan
Die bleven komen – komen – tot het leek
Alsof het Besef doorbrak –

En toen iedereen eenmaal zat,
Was er een Dienst, als een Trom –
Die maar bleef bonzen – bonzen – tot ik dacht
Dat mijn Geest gevoelloos werd –

En toen hoorde ik ze een Kist optillen
Het kraakte dwars door mijn Ziel
Met weer, diezelfde Loden Laarzen,
Toen begon de Ruimte – te galmen,

Alsof de gehele Hemel een grote Klok was,
En het Bestaan, niets dan Oor,
En ik, en Stilte, ‘n vreemd Ras,
Gingen te gronde, verlaten, hier –

En toen brak het Verstand als een Plank,
En ik viel neer, en neer –
En botste tegen een Wereld, bij elke buiteling,
En toen – was ik Klaar met het weten –

“And Finished knowing – then –” kan op verschillende manieren worden opgevat. Bijvoorbeeld ook: “En toen – Drong het tot mij door –“ (vergelijk onderstaande variant) of “En toen – Wist ik helemaal niets meer.”
Varianten:
– voor “plunge,” (regel 19): “Crash –“ (Slag –);
– voor “Finished” (regel 20): “Got through –“ (Drong het tot mij door).

‘Tis so appalling – it exhilarates

‘Tis so appalling – it exhilarates –
So over Horror, it half captivates –
The Soul stares after it, secure –
To know the worst, leaves no dread more –

To scan a Ghost, is faint –
But grappling, conquers it –
How easy, Torment, now –
Suspense kept sawing so –

The Truth, is Bald – and Cold –
But that will hold –
If any are not sure –
We show them – prayer –
But we, who know,
Stop hoping, now –

Looking at Death, is Dying –
Just let go the Breath –
And not the pillow at your Cheek
So slumbereth –

Others, can wrestle –
Your’s, is done –
And so of Wo,
———bleak dreaded – come,
It sets the Fright at liberty –
And Terror’s free –
Gay, Ghastly, Holiday!

F341/J281/1862

Het is zo eng – dat het opwindend wordt –
Zo over gruwelijk, het bekoort bijna –
Veilig, staart de Ziel er naar –
Wie ’t ergste kent, hoeft niet meer te vrezen –

Een Geest zien, blijft schimmig –
Maar ga je het gevecht aan, win je het –
Hoe licht, is de Kwelling, nu –
Onzekerheid bleef zo snijdend –

De Waarheid, is Naakt – en Koud –
Maar het geeft houvast –
Voor wie niet zeker zijn –
We wijzen hen – het gebed –
Maar wij, die de waarheid weten,
Houden op te hopen, nu–

De Dood aanzien, is Doodgaan –
Laat gewoon de Adem gaan –
En zelfs geen kussen sluimert
Dan tegen je Wang –

Anderen, gaan nog de strijd aan –
De jouwe, is gedaan –
Dus laat toch die troosteloze, gevreesde Pijn –
———komen
Het laat de Angst los
En de Paniek vrij –
Vrolijk, Griezelig, Feest!

Varianten:
– voor “it half captivates” (regel 2): “it dumb fascinates” (het fascineert sprakeloos);
– voor regel 4: “A Sepulchre, fears frost, no more –“ (Een Graf, vreest vorst, niets anders –).

How noteless Men, and Pleiads, stand

How noteless Men, and Pleiads, stand,
Until a sudden sky
Reveals the fact that One is rapt
Forever from the Eye –

Members of the Invisible,
Existing, while we stare,
In Leagueless Opportunity,
O’ertakenless, as the Air –

Why didn’t we detain Them?
The Heavens with a smile,
Sweep by our disappointed Heads
Without a syllable –

F342/J282/1862

Hoe onopvallend blijven Mensen, en Plejaden,
Tot onverwachts de hemel
Het feit onthult dat er Eentje ontvoerd is
Voor altijd uit het Oog –

Leden van de Niet Gezienen,
Ze bestaan, terwijl wij blijven staren,
Naar Onmetelijke Mogelijkheden,
Niet te achterhalen, als de Lucht –

Waarom hebben we Ze niet vastgehouden?
De Hemel veegt met een glimlach,
Langs onze teleurgestelde Hoofden
Zonder iets te zeggen –

“Pleiads”: Plejaden zijn sterren in het sterrenbeeld de Stier. Enkele daarvan zijn met het blote oog te zien. In de Griekse Oudheid noemde men een ervan Merope. Zij was minder helder en vaak niet te zien. Emily Dickinson wist veel van sterrenkunde.
Varianten:
– voor “detain Them” (regel 9): “retain them” (behouden);
– voor “Them” (regel 9): “it” (het);
– voor regel 12: “But deign no syllable –“ (Maar maakt er geen woord aan vuil).

When we stand on the tops of Things

When we stand on the tops of Things –
And like the Trees, look down –
The smoke all cleared away from it –
And Mirrors on the scene –

Just laying light – no soul will wink
Except it have the flaw –
The Sound ones, like the Hills –
———shall stand –
No Lighting, scares away –

The Perfect, nowhere be afraid –
They bear their dauntless Heads,
Where others, dare not go at Noon,
Protected by their deeds –

The Stars dare shine occasionally
Upon a spotted World –
And Suns, go surer, for their Proof,
As if an Axle, held –

F343/J242/1862

Als we op de top van Alles staan –
En net als de Bomen, neerkijken –
Zal de rook helemaal opgetrokken zijn –
En Spiegels gewoon het toneel –

In het licht zetten – geeft geen ziel een krimp
Behalve die bevlekt is –
De Standvastigen, zoals de Heuvels –
———houden stand –
Geen Bliksemlicht, maakt hen bang –

De Volmaakten, zijn nergens bang voor –
Houden hun onverschrokken Hoofd hoog,
Waar anderen, ’s middags niet durven gaan,
Zijn zij gerechtvaardigd door hun daden –

Sterren durven soms te schitteren
Op een bezoedelde Wereld –
Zonnen, gaan zekerder, naar hun Oordeel,
Alsof een As, ze op hun plaats hield –

“On the tops of Things” – mogelijk bedoelt Emily Dickinson op de top van alle leven, in het hiernamaals, gezien het vervolg van het gedicht.
“Mirrors”: spiegels die destijds in het theater gebruikt werden voor de belichting van het toneel. Een soort van schijnwerpers zonder lampen.
“Flaw”: barst, gebrek, vlek, smet.
“Sound”: solide, sterk, standvastig.
“Protected”: beschermd, (figuurlijk) gerechtvaardigd, vrij van zonden.
“Proof”: bewijs, maar ook rechtszaak (laatste oordeel).

‘Twas just this time, last year, I died

‘Twas just this time, last year, I died.
I know I heard the Corn,
When I was carried by the Farms –
It had the Tassels on –

I thought how yellow it would look –
When Richard went to mill –
And then, I wanted to get out,
But something held my will.

I thought just how Red – Apples wedged
The Stubble’s joints between –
And the Carts stooping round the fields
To take the Pumpkins in –

I wondered which would miss me, least,
And when Thanksgiving, came,
If Father’d multiply the plates –
To make an even Sum –

And would it blur the Christmas glee
My Stocking hang too high
For any Santa Claus to reach
The Altitude of me –

But this sort, grieved myself,
And so, I thought the other way,
How just this time, some perfect year –
Themself, should come to me –

F344/J445/1862

Juist rond deze tijd, vorig jaar, stierf ik.
Ik weet nog dat ik de Maïs kon horen,
Toen ik langs de Boerderijen werd vervoerd –
Er zaten Pluimen aan –

Ik dacht hoe geel het eruit zouden zien –
Als Richard ging malen –
En toen, wilde ik er uitkomen,
Maar iets hield mij tegen.

Ik dacht net hoe Rood – Appels ingeklemd
Tussen de Stoppels zaten –
En aan de Karren die over de velden bukken
Om de Pompoenen in te laden–

Ik vroeg me af wie me het minst zou missen,
En als het Dankdag werd,
Of Vader de borden had aangevuld –
Om een gelijk Aantal te krijgen –

En zou het de Kerstvreugde verminderen
Dat mijn Kous te hoog hangt
Waar geen Kerstman
Bij de Hoogte van mij kan –

Maar zulke gedachten, maakten mij triest,
En dus, kreeg ik een heel andere gedachte,
Hoe juist rond deze tijd, in ‘n perfect jaar –
Zijzelf, naar mij toe zouden komen –

“I heard the corn” komt van een oude uitdrukking: ‘so quiet you can hear the corn grown’ (muisstil).
“Richard”: Richard Matthews, de boerenknecht die voor de Dickinson familie werkte.
“Stubbles”: stoppels – na het maaien van de maïs blijven er in het veld stoppels staan.

Emily Dickinson

Gedichten

Categorie archieven: Uncategorized