Emily Dickinson – Pagina 123

Love – is that later Thing than Death

Love – is that later Thing than Death –
More previous – than Life –
Confirms it at it’s entrance – And
Usurps it – of itself –

Tastes Death – the first – to hand the sting
The Second – to it’s friend –
Disarms the little interval –
Deposits Him with God –

Then hovers – an inferior Guard –
Lest this Beloved Charge
Need – once in an Eternity –
A smaller than the Large –

F840/J924/1864

Liefde – is Iets dat verder gaat dan Dood –
Wat voorafgaat aan – Leven –
Bevestigt het bij haar binnenkomst – En
Eigent het ¬– zichzelf toe –

Proeft de Dood – als eerste – om de angel
Daarna – aan haar vriend te overhandigen –
Schakelt het kleine interval uit –
Legt Hem bij God neer –

Waakt dan – als een inferieure Beschermer –
Opdat haar Geliefde Last
In de Eeuwigheid ¬ nog eens nood heeft –
Aan een kleinere in plaats van de Grote –

“Usurps” – mogelijk bedoelt Emily Dickinson dat liefde ons leven vult.
“Interval”: interval, zo ook de tijd tussen sterven en opgenomen worden in de hemel (vagevuur).
Mogelijk ziet Emily Dickinson in de Liefde een beschermengel die iedere mens heeft. Dat ‘iets’ waakt over ons in leven en dood. Zelfs in de hemel blijft het nabij, voor het geval wij een kleinere bescherming nodig hebben in plaats van de grote God.
Varianten voor:
– “hand” (regel 5): “pass” (door te geven), “prove” (aan te tonen);
– “Need” (regel 11): “Miss” (mist);
– “smaller” (regel 12): “lesser” (mindere).

Struck, was I, nor yet by Lightning

Struck, was I, nor yet by Lightning –
Lightning – lets away
Power to perceive His Process
With Vitality –

Maimed – was I – yet not by Venture –
Stone of Stolid Boy –
Nor a Sportsman’s Peradventure –
Who mine Enemy?

Robbed – was I –
———intact to Bandit –
All my Mansion torn –
Sun – withdrawn to Recognition –
Furthest shining – done –

Yet was not the foe – of any –
Not the smallest Bird
In the nearest Orchard dwelling –
Be of Me – afraid –

Most – I love the Cause that slew Me –
Often as I die
It’s beloved Recognition
Holds a Sun on Me –

Best – at Setting –
———as is Nature’s –
Neither witnessed Rise
Till the infinite Aurora
In the Other’s Eyes –

F841/J925/1864

Getroffen, werd ik, maar niet door Bliksem –
De Bliksem – neemt
De Kracht weg om Zijn Actie waar te nemen
Bij volle Bewustzijn –

Kreupel – werd ik – maar niet met Opzet –
Door een Steen van een Stom Jong –
Of een Onbedachtzaamheid van een Jager –
Wie moest mijn Vijand zijn?

Beroofd – werd ik –
———geen Bandiet had me aangeraakt –
Mijn Huis helemaal aan flarden –
De Zon – valt niet meer te Herkennen –
De allerlaatste gloed – voorbij –

Toch was ik niet de vijand – van wie ook –
Zelfs het kleinste Vogeltje
Dat in de Boomgaard vlakbij woont –
Is niet bang – van Mij –

Bovenal – heb ik de Reden lief die Me vloerde –
Telkens als ik doodga
Zet Haar geliefde Herkenning
Mij in het Zonnetje –

Het Mooiste – bij het Ondergaan –
———net als in de Natuur –
Is dat geen van beiden het ziet Opkomen
Pas bij het eindeloze Ochtendgloren
In de Ogen van de Ander –

“Slew”: doodde, sloeg.
“Die”: doodgaan, maar hier waarschijnlijk het orgasme van de ‘kleine dood’.
“It’s”: haar ófwel zijn. Emily Dickinson gebruikt het woord ‘it’ genderneutraal. Het kan hier dus ook om een geliefde (manof vrouw) gaan ofwel de liefde zelf.
Varianten:
– voor “Peradventure” (regel 7): “ruthless pleasure” (genadeloze plezier) en “wanton pleasure” (wellustige plezier);
– voor “intact to Bandit” (regel 9): “yet met no Bandit” (al was ik geen Bandit tegenkomen);
– voor “dwelling” (regel 15): “waiting” (mij opwacht);
– voor “witnessed” (regel 22): “noticed” (opmerkt).

Patience – has a quiet Outer

Patience – has a quiet Outer –
Patience – Look within –
Is an Insect’s futile forces
Infinites – between –

‘Scaping one – against the Other
Fruitlesser to fling –
Patience – is the Smile’s exertion
Through the quivering –

F842/J926/1864

Geduld – ziet er kalm uit van Buiten –
Geduld – Kijk je van binnen –
Is een Insect met onbeduidende kracht
Tussen – Oneindigheden –

Ontvlucht de een – om voor de Ander
Vergeefser weg te rennen –
Geduld – is blijven Glimlachen
Door de huivering heen –

“Exertion”: inspanning, maar ook uitoefening, aanwending.
Varianten voor “Smile’s exertion” (regel 7): “Mouth’s exertion –“ (blijven Praten –) en “Love’s exertion” (Aardig blijven zijn).

It bloomed and dropt, a Single Noon

It bloomed and dropt, a Single Noon –
The Flower – distinct and Red –
I, passing,
————thought another Noon
Another in it’s stead

Will equal glow, and thought no More
But came another Day
To find the Species disappeared –
The Same Locality –

The Sun in place – no other fraud
On Nature’s perfect Sum –
Had I but lingered Yesterday –
Was my retrieveless blame –

Much Flowers of this and further Zones
Have perished in my Hands
For seeking it’s Resemblance –
But unapproached it stands –

The single Flower of the Earth
That I, in passing by
Unconscious was –
————Great Nature’s Face
Passed infinite by Me –

F843/J978/1864

Ze kwam in bloei en viel om, in Eén Middag –
De Bloem – uitgesproken Rood –
Ik ging eraan voorbij,
————dacht dat op een andere Middag
Een Andere in haar plaats

Net zo zou stralen, en dacht er niet Meer aan
Maar een volgende Dag ontdekte ik
Dat de Soort verdwenen was –
Dezelfde Omgeving –

De Zon op haar plaats – het klopte precies
In het volmaakte Geheel van de Natuur –
Had ik Gisteren maar gewacht –
Was mijn onvergeeflijk verwijt –

Veel Bloemen uit deze Streken en van ver
Zijn door mijn Handen heengegaan
Op zoek naar haar Gelijkenis –
Maar ze blijft ongeëvenaard –

De enige Bloem op Aarde
Waarvan ik me, in het voorbijgaan
Niet bewust was –
————het Grootse Aanschijn van de Natuur
Ging voor altijd aan Mij voorbij –

“It” – de bloem is waarschijnlijk de daglelie, die maar een dag bloeit en vaak nog in de middag afsterft en de volgende dag door een andere bloem wordt vervangen.
Varianten:
– voor “perfect Sum” (regel 6): “General Sum” (totale);
– voor regel 19 en 20:
“Was ignorant that Nature closed (Niet wist dat de Natuur)
My Opportunity (Mijn Kans had gesloten)”;
– voor regel 20: “Went infinite by Me –“ (Ging voor altijd door me heen –).

This Merit hath the Worst

This Merit hath the Worst –
It cannot be again –
When Fate hath taunted last
And thrown Her furthest Stone –

The Maimed may pause, and breathe,
And glance securely round –
The Deer attracts no further
Than it resists – the Hound –

F844/J979/1864

Het Ergste heeft dit Voordeel –
Dat het niet nog eens kan gebeuren –
Als het Noodlot tot het uiterste heeft getart
En zijn laatste Steen heeft geworpen –

Kan de Kreupele stilstaan, op adem komen,
En veilig rondkijken –
Het Hert lokt niet langer
Dan het weerstand biedt – aan de Jachthond –

Variant voor regels 7 en 8:
“The Deer invites no longer (Het Hert lokt niet langer)
Than it eludes – the Hound – (Dan het ontsnapt – aan de Jachthond –)”.

We can but follow to the Sun

We can but follow to the Sun –
As oft as He go down
He leave Ourselves a Sphere behind –
‘Tis mostly – following –

We go no further with the Dust
Than to the Earthen Door –
And then the Panels are reversed –
And we behold – no more

F845/J920/1864

We kunnen slechts volgen tot aan de Zon –
Telkens als Ze ondergaat
Laat Ze Ons een Sfeer na –
Het blijft veelal – bij volgen –

We gaan niet verder met het Stof
Tot aan de Aarden Deur –
Dan worden de Panelen teruggeslagen –
En zien we – niet meer

“Sun” blijft in het Nederlands vrouwelijk, toch!
“Sphere”: zowel bol als sfeer. Beide betekenissen passen. Een ronde vorm is het beeld dat we na de ondergang van de zon van haar overhouden. Ook haar sfeer blijft hangen.
“Dust”: stof, aarde. De mens, aardling, is daarvan gemaakt.
“Panels”: panelen, of in het bijzonder deurpanelen (Noah Webster, Lexicon, 1841). Elders gebruikt Emily Dickinson het woord voor de houten wanden van een doodskist. Panelen verwijzen echter ook naar stukken kledingstof.

A Drop Fell on the Apple Tree

A Drop Fell on the Apple Tree –
Another – on the Roof –
A Half a Dozen kissed the Eaves –
And made the Gables laugh –

A few went out to help the Brook
That went to help the Sea –
Myself Conjectured were they Pearls –
What Necklace could be –

The Dust replaced, in Hoisted Roads –
The Birds jocoser sung –
The Sunshine threw his Hat away –
The Bushes – spangles flung –

The Breezes brought dejected Lutes –
And bathed them in the Glee –
Then Orient showed a single Flag,
And signed the Fete away –

F846/J794/1864

Een Druppel viel op de Appelboom –
Nog één – op het Dak –
Een Half Dozijn kuste de Dakrand –
En maakte de Gevels aan het lachen –

Een paar dropen af om de Beek helpen
Die ging weer de Zee helpen –
Als het Parels waren, bedacht ik me –
Wat zou dat een Ketting geven –

Het Stof sloeg neer, op Verharde Wegen –
De Vogels zongen speelser –
De Zonneschijn gooide zijn Hoed weg –
De Struiken – slingerden glinstertjes rond –

De Bries bracht mistroostige Luiten mee –
En gaf ze een Bad van Vrolijkheid –
Toen hees het Oosten een enkele Vlag,
Een teken dat het Feestje afgelopen was –

“Flag” – mogelijk bedoelde Emily Dickinson de regenboog die na een zomerse bui aan de hemel staat.
Bij de eerste uitgave van de gedichten kreeg het gedicht de titel “Summer Shower” mee.
Varianten:
– voor “That” (regel 6): “Who” (Die)
– voor regel 7 en 8: “Myself computed were they Pearls | What affluence could be –“ (Mezelf ingeschat zouden het Parels zijn | Wat een Rijkdom –) en voor “affluence” nog de extra variant “Legacy” (Erfenis);
– voor “could be” (regel 8): “for Me” (voor Mij);
– voor “Bushes” (regel 12): “Orchards” (Bongerds) en “Meadows” (Weiden);
– voor “Orient” (regel 15): “the East” (het Oosten) en “Nature” (de Natuur);
– voor “Fete” (regel 16): “Show”.

Er is nog een kortere variant van het gedicht naar Susan Dickinson gestuurd:

The Dust replaced, in hoisted Roads –
The Birds redoubled sung –
The Sunshine threw his Hat away,
The Bushes spangles flung –
The Breezes brought dejected Lutes
And bathed them in the Sea –
Then Nature raised a Colored Hand
And signed the Van away –

Het Stof sloeg neer, op verharde Wegen –
De Vogels zongen hun lied nog intenser –
De Zonneschijn gooide zijn Hoed weg –
De Struiken – slingerden glinstertjes rond –
De Bries bracht mistroostige Luiten mee –
En gaf ze een Bad in de Zee –
Toen hief de Natuur een Gekleurde Hand op
Een teken dat het Front voorbij was –

“Van”: voorhoede (militaire term).