Emily Dickinson

I had not minded – Walls –
Were Universe – one Rock –
And far I heard his silver Call
The other side the Block –

I’d tunnel – till my Groove
Pushed sudden thro’ to his –
Then my face take her Recompense –
The looking in his Eyes –

But ’tis a single Hair –
A filament – a law –
A Cobweb – wove in Adamant –
A Battlement – of Straw –

A limit like the Veil
Unto the Lady’s face –
But every Mesh – a Citadel –
And Dragons – in the Crease –

F554/J398/1863

Muren – had ik niet erg gevonden –
Bestond het Heelal uit – één Rotsblok –
En hoorde ik van verre zijn zilveren Roep
Aan de andere kant van het Obstakel –

Ik zou een tunnel graven – tot mijn Gang
Plotseling aan zijn kant doordrukte –
Dan zou mijn gezicht haar Beloning krijgen –
Hem in zijn Ogen kijken –

Maar het is maar een Haartje –
Een meeldraad – een wet –
Een Spinnenweb – geweven van Adamant –
Een Fort – van Stro –

Een Afgrenzing zoals de Sluier
Over het gezicht van de Vrouw –
Maar elk Gaasje – een Bolwerk –
Met Draken – in de Plooi –

It’s coming –
———the postponeless Creature –
It gains the Block –
———and now – it gains the Door –
Chooses its latch, from all the other fastenings –
Enters – with a “You know Me – Sir”?

Simple Salute – and certain Recognition –
Bold – were it Enemy –
———Brief – were it friend –
Dresses each House in Crape, and Icicle –
And carries one – out of it – to God –

F556/J390/1863

Het komt eraan –
———het Schepsel dat geen uitstel duldt –
Het bereikt het Gebouw –
———en nu – staat het voor de Deur –
Kiest zijn grendel, tussen alle andere sloten –
Komt binnen – met “Kent U mij – Mijnheer”?

Simpele Begroeting – en zekere Herkenning –
Resoluut – bij een Vijand –
———Kort en bondig – bij een Vriend –
Kleedt elk huis in Crêpe, en IJspegels –
En draagt er een – naar buiten – naar God –

A Visitor in Marl –
Who influences Flowers –
Till they are orderly as Busts –
And Elegant – as Glass –

Who visits in the Night –
And just before the Sun –
Concludes his glistening interview –
Caresses – and is gone –

But whom his fingers touched –
And where his feet have run –
And whatsoever Mouth be kissed –
Is as it had not been –

F558/J391/1863

Een Bezoeker van Marmer –
Die inwerkt op Bloemen –
Tot ze er netjes bijstaan als Bustes –
En Elegant – als Glas –

Die langskomt in de Nacht –
En net voor de Zon –
Zijn glinsterende onderhoud besluit –
Streelt – en weg is –

Maar wie zijn vingers raakten –
Waar zijn voeten hebben gelopen –
En welke Mond ook werd gekust –
Is alsof hij er niet geweest was –

Did Our Best Moment last –
‘Twould supersede the Heaven –
A few – and they by Risk –
———procure –
So this Sort – are not given –

Except as stimulants – in
Cases of Despair –
Or Stupor – The Reserve –
These Heavenly Moments are –

A Grant of the Divine –
That Certain as it Comes –
Withdraws – and leaves the dazzled Soul
In her unfurnished Rooms

F560/J393/1863

Bleef Ons Mooiste Moment duren –
Het zou de Hemel overbodig maken –
Maar weinigen – en zij niet zonder Gevaar –
———die het verwezenlijken –
Dus dit Soort Momenten – wordt niet gegeven –

Behalve als stimulerende middelen – in
Geval van Wanhoop –
Of Verdoving – De Noodvoorraad –
Deze Hemelse Momenten zijn –

Een Goddelijke Geschenk –
Zo Zeker als het Komt –
Gaat het ook weg – en laat de Ziel verblind achter
In haar kale Kamers