A little East of Jordan,
Evangelists record,
A Gymnast and an Angel
Did wrestle long and hard –
Till morning touching mountain –
And Jacob, waxing strong,
The Angel begged permission
To Breakfast – to return –
Not so, said cunning Jacob!
“I will not let thee go
Except thou bless me” – Stranger!
The which acceded to –
Light swung the silver fleeces
“Peniel” Hills beyond,
And the bewildered Gymnast
Found he had worsted God!
J59/F145/1859
Een beetje oostelijk van de Jordaan,
Zo vertelt Genesis,
Waren een Sporter en een Engel
Lang en stevig aan het worstelen –
Tot de ochtend de berg al raakte –
En Jakob sterker werd
Toen smeekte de engel om toestemming
Weer naar het ontbijt te gaan –
O nee, sprak de sluwe Jacob!
“Ik laat U pas gaan
Als U mij zegent” – Vreemdeling!
Zo werd voltrokken –
Licht zwaaide het zilveren wolkendek
Over de heuvels van “Peniel”
En de verbijsterde Sporter
Besefte dat hij God had verslagen!
[Het gedicht verwijst naar het bijbelverhaal van Jakob die met de engel vecht (Genesis 32). “Peniel” betekent letterlijk ‘Aangezicht van God’: “Jakob noemde de plaats Peniel; want, zo zei hij, ik heb God gezien van aanschijn tot aanschijn, en ben toch in leven gebleven!” (Genesis 32,31)
Bij Emily Dickinson is Jacob een sportieve gast. Misschien geeft ze daarmee al een kritische noot bij de moderne sportcultuur (uhum). In een van haar laatste brieven aan Thomas Higginson (lente 1886) gebeurt iets opvallends. Daar laat zij Jacob aan de engel de zegen geven. “Jacob zei tegen de Engel ‘Ik zal u niet laten gaan tenzij dat ik u zegen’ – Vechter en Dichter, Jacob had het juist –“ Verrassend hoe Emily Dickinson aan het einde van haar leven het perspektief omkeert. (Uit:
Welk een waagstuk is een brief. Brieven van Emily Dickinson. Gekozen en vertaald door Bert Keizer, Ambo, 2018, p. 320).]