↓
 

Emily Dickinson

Gedichten

Categorie archieven: Uncategorized

Bericht navigatie

<< 1 2 … 70 71 72 73 74 75 76 … 265 266 >>

To offer brave assistance

Emily Dickinson

To offer brave assistance
To Lives that stand alone –
When One has failed to stop them –
Is Human – but Divine

To lend an Ample Sinew
Unto a Nameless Man –
Whose Homely Benediction
No other – stopped cared to earn –

F492/J767/1862

Genereus hulp bieden
Aan Wie alleen staan –
Als het niet lukte ze tegen te houden –
Is Humaan – maar Goddelijk is het

Een Naamloze Mens
Stevig onder de Arm te nemen –
Wiens Eenvoudige Zegen
Geen ander – iets kon schelen –

“Brave” betekende indertijd niet alleen moedig, dapper, maar ook groots, edel.
“Lend an Sinew”: letterlijk: een zenuw, of pees aanbieden.
Variant voor ”One” (regel 3): “You” (Jij).

When I hoped – I recollect

Emily Dickinson

When I hoped – I recollect
Just the place I stood –
At a Window facing West –
Roughest Air – was good –

Not a Sleet could bite me –
Not a frost could cool –
Hope it was that kept me warm –
Not Merino shawl –

When I feared – I recollect
Just the Day it was –
Worlds were lying in the Sun –
Yet how Nature froze –

Icicles upon my soul
Prickled Blue and Cool –
Bird went praising everywhere –
Only Me – was still –

And the Day that I despaired –
This – if I forget
Nature will – that it be Night
After Sun has set –
Darkness intersect her face –
And put out her eye –
Nature hesitate – before
Memory and I –

F493/J768/1862

Toen ik hoop had – ik kan me precies
De plaats herinneren waar ik stond –
Bij een Raam op het Westen –
Was de zwaarste Lucht – aangenaam –

Geen IJzel kon me aanvreten –
Geen vorst kon me vernikkelen –
Hoop was het wat mij warm hield –
Niet een Merinoswollen Sjaal –

Toen ik angst had – ik kan me precies
De Dag herinneren wanneer het was –
Werelden lagen in de Zon¬ –
Maar toch hoe de Natuur bevroor –

IJspegels op mijn ziel
Ze prikten Blauw en Koud –
Overal begonnen vogels hun lofzang –
Alleen Ik – was stil –

En de Dag dat ik wanhopig was –
Als ik die vergeet
Zal de Natuur vergeten – dat de Nacht volgt
Op het ondergaan van de Zon –
Duister haar gezicht doorkruist –
En haar ogen uitsteekt –
Laat de Natuur eerder terugdeinzen
Dan het Geheugen en ik –

“Hoped”: hoopte. Vaak ook in de betekenis van geloof hebben. Emily Dickinson noemt zichzelf een “nohoper”. Zij bedoelt daarmee dat ze niet in Jezus Christus gelooft, zoals dat in de puriteinse opwekkingsbeweging beleefd wordt.
“Merino”: dikke wol, gemaakt van Spaanse schapen.
“Put out her eye”: Emily Dickinson lijdt aan een ernstige oogziekte waarvoor zij twee keer in een kliniek wordt opgenomen.
Varianten:
– voor “At a Window” (regel 3): “In a Chamber” (In een Kamer);
– voor regel 6: “No Novembre could cool” (Geen November kon me vernikkelen);
– voor “lying in” (regel 11): “swimming” (zwemden) en “lying out to” (strekten zich uit in);
– voor “Blue and cool” (regel 14): “Raw and cool (Guur en koud);
– voor “Only Me” (regel 16): “Still Myself” (Enkel Ikzelf) en “Me alone” (Ik alleen);
– voor regel 21-22: “Dark shall overtake the Hill – / Overtake the sky.” (Duister overvalt de Heuvel / Overvalt de lucht).

The Wind didn’t come from the Orchard — today

Emily Dickinson

The Wind didn’t come from the Orchard – today –
Further than that –
Nor stop to play with the Hay –
Nor joggle a Hat –
He’s a transitive fellow – very –
Rely on that –

If He leave a Bur at the door
We know He has climbed a Fir –
But the Fir is Where – Declare –
Were you ever there?

If He brings Odors of Clovers –
And that is His business – not Ours –
Then He has been with the Mowers –
Whetting away the Hours
To sweet pauses of Hay –
His Way – of a June Day –

If He fling Sand, and Pebble –
Little Boys Hats – and Stubble –
With an occasional Steeple –
And a hoarse “Get out of the way, I say,”
Who’d be the fool to stay?
Would you – Say –
Would you be the fool to stay?

F494/J316/1862

Vandaag – kwam de Wind niet van de Bongerd –
Maar van verder weg –
Hij bleef maar met Hooi spelen –
En Hoeden belagen –
Hij is een wispelturige kerel – echt –
Reken daar maar op –

Laat hij een Dennenappel bij de deur achter
Weten we dat Hij in een Spar is geklommen –
Maar Waar is die Spar – Leg uit –
Ben je daar ooit geweest?

Brengt Hij Geuren van Klaver mee –
Dat is Zijn werk – niet het Onze –
Dan is Hij bij de Maaiers geweest –
Om de Tijd te verdrijven
Met zoete Hooipauzes –
Zo brengt Hij – een Junidag door –

Smijt Hij met Zand, en Steentjes –
Kleine Kinderhoedjes – en Stoppels –
En af en toe een Torenspits –
Met een rauw “Wegwezen, zeg ik,”
Wie zou dan zo dwaas zijn te blijven?
Zou jij – Zeg het –
Zou jij zo dwaas zijn om te blijven?

“Whetting”: malend, wrijvend, slijpend. Met veel wind kunnen maaiers amper werken op het land en moeten ze veel pauzes nemen.
Een versie van het gedicht is naar Sue gestuurd met de volgende varianten:
– voor “Further” (regel 2): “Farther” (Verder weg);
– voor “joggle” (regel 4): “ogle” (lonken) en “threaten” (bedreigen);
– voor “We know” (regel 7): “We say” (Zeggen we);
– voor “Sand” (regel 18): “Dust” (Stof).

The Day undressed – Herself

Emily Dickinson

The Day undressed – Herself –
Her Garter – was of Gold –
Her Petticoat – of Purple plain –
Her Dimities – as old

Exactly – as the World –
And yet the newest Star –
Enrolled upon the Hemisphere
Be wrinkled – much as Her –

Too near to God – to pray –
Too near to Heaven – to fear –
The Lady of the Occident
Retired without a care –

Her Candle so expire
The flickering be seen
On Ball of Mast – in Foreign Port –
And Spire – and Window Pane –

F495/J716/1862

De Dag kleedde – Zich uit –
Haar Kousenband – was van Goud –
Haar Petticoat – effen Paars –
Haar Witte Ondergoed – even

Oud – als de Wereld –
Toch zal de jongste Ster –
Die op het Halfrond verschijnt –
Rimpels hebben – net als Zij –

Te dicht bij God – om tot te bidden –
Te dicht bij de Hemel – om er bang te zijn –
De Vrouwe van het Westen
Trok zich onbezorgd terug –

Zo gaat haar Kaars uit
Het flakkeren is te zien
Op de Top van een Mast – in Verre Haven –
Op de Torenspits – en het Vensterglas –

“The Day” – de dag is vrouwelijk voor Emily Dickinson!
“Ball of Mast”: een ronding in de mast van een zeilschip.
Varianten:
– voor “– of Purple plain” (regel 3): “0f Purple – just –” (van Paars – zoiets –);
– voor “Hemisphere” (regel 7): “Firmament”;
– voor “Retired” (regel 12): “laid down” (legde zich te ruste);
– voor “in Foreign Port – / And Spire –” (regel 15-16): “in Bosporus – / And Dome –“ (in de Bosporus – / Op het Koepeldak –);
– voor “Spire –” (regel 16): “Church” (een Kerk).

The Beggar Lad – dies early

Emily Dickinson

The Beggar Lad – dies early –
It’s Somewhat in the Cold –
And Somewhat in the Trudging feet –
And haply, in the World –

The Cruel – smiling – bowing World –
That took its Cambric Way –
Nor heard the timid cry for “Bread” –
“Sweet Lady – Charity” –

Among Redeemed Children
If Trudging feet may stand
The Barefoot time forgotten – so –
The Sleet – the bitter Wind –

The Childish Hands that teased for Pence
Lifted adoring – then –
To Him whom never Ragged – Coat
Did supplicate in vain –

F496/J717/1862

De Bedeljongen – sterft te vroeg –
Het komt een Beetje van de Kou –
Een Beetje van zijn Sjokkende voeten –
En misschien, van de Wereld –

De Wrede – lachende – neerbuigende Wereld –
Die zijn Satijnen Weg volgde –
Noch de bedeesde kreet hoorde om “Brood” –
“Lieve Dame – een Aalmoes” –

Als bij de Verloste Kinderen
De Sjokkende voeten stil mogen staan
De tijd van Blootsvoets vergeten is – ook –
De IJzel – de scherpe Wind –

De Kinderhand die om een Cent zeurde
Heft zich – dan op – in aanbidding
Naar Hem tot wie nooit een Versleten – Jas
Vergeefs heeft gesmeekt –

“Early”: vroeg, maar ook voortijdig.
“Cambric”: batist, zeer fijn gesponnen linnen doek, uit Cambrai (Vlaanderen).

One and One – are One

Emily Dickinson

One and One – are One –
Two – be finished using –
Well enough for Schools –
But for minor Choosing –

Life – just – Or Death –
Or the Everlasting –
More – would be too vast
For the Soul’s Comprising –

F497/J769/1862

Een plus Een – is Een –
Twee – doen we niet meer –
Goed genoeg voor op School –
Maar voor wie minder Kiest –

Alleen maar – Leven – Of Dood –
Of de Eeuwigheid –
Zou Meer – te omvangrijk zijn
Om te Begrijpen voor de Ziel –

Op de voor haar typerende beknopte wijze dicht Emily Dickinson over leven, dood en eeuwigheid. Het zijn voor haar geen aparte eenheden die je kunt optellen. Elke poging daartoe gaat het menselijk bevattingsvermogen te boven.
Varianten:
– voor “minor” (regel 4): “inner” (van binnen);
– voor “More” (regel 7): “Two” (Twee zou).

I lived on Dread

Emily Dickinson

I lived on Dread –
To Those who know
The Stimulus there is
In Danger – Other impetus
Is numb – and vitalless –

As ’twere a Spur – opon the Soul –
A Fear will urge it where
To go without the spectre’s aid
Were Challenging Despair.

F498/J770/1862

Ik leefde op Angst –
Voor Wie weet
Welk een Prikkel er
In Gevaar ligt – werken Andere impulsen
Verdovend – en slap –

Alsof het de Ziel – de Sporen geeft –
Drijft Angst haar daar te gaan
Waar zonder hulp van het spookbeeld
Het Wanhoop zou uitlokken.

“Numb”: saai, gevoelloos
“Challenging”: uitdagend, uitlokkend. Wanhoop is voor Emily Dickinson veel erger dan angst. Hier wordt angst positief gewaardeerd en voorkomt wanhoop.

Bericht navigatie

<< 1 2 … 70 71 72 73 74 75 76 … 265 266 >>

Verzamelde
Gedichten
met Nederlandse
vertaling

  • Home
  • Index First Lines

  • Bloemlezing
  • Biografie
  • Fauna
  • Flora
  • Kunst
  • Leeswijzer
  • Links
  • Over deze site
  • Uitgaven
  • Zoeken ?

© Vertaling Adrie Lint – De vertaling mag met schriftelijke toestemming worden gebruikt voor niet-commerciële doeleinden.

↑