Uncategorized – Pagina 89 – Emily Dickinson

The Red – Blaze – is the Morning

The Red – Blaze – is the Morning –
The Violet – is Noon –
The Yellow – Day – is falling –
And after that – is none –

But Miles of Sparks – at Evening –
Reveal the Width that burned –
The Territory Argent –
———that never yet – consumed –

F603/J469/1863

De Rode – Gloed – is de Ochtend –
De Violette – is het Middaguur –
De Gele – als de Dag – valt –
En daarna – is er niets –

Maar Talloze Vonkjes – in de Avond –
Onthullen de Rijkwijdte van het branden –
Het Zilveren Gebied –
———dat toch nooit – wordt verteerd –

“Territory Argent”: verwijst naar de zilverkleurige hemel waar de sterren nooit doven. Na het kleurloze niets, blijven toch de sterren eeuwig stralen.

You’ll know Her – by Her Foot

You’ll know Her – by Her Foot –
The smallest Gamboge Hand
With Fingers – where the Toes should be –
Would more affront the Sand –

Than this Quaint Creature’s Boot –
Adjusted by a Stern –
Without a Button – I could vouch –
Unto a Velvet Limb –

You’ll know Her – by Her Vest –
Tight fitting – Orange – Brown –
Inside a Jacket duller –
She wore when she was born –

Her Cap is small – and snug –
Constructed for the Winds –
She’d pass for Barehead – short way off –
But as She Closer stands –

So finer ’tis than Wool –
You cannot feel the Seam –
Nor is it Clasped unto of Band –
Nor held upon – of Brim –

You’ll know Her – by Her Voice –
At first – a doubtful Tone –
A sweet endeavor – but as March
To April – hurries on –

She squanders on your Ear
Such Threnodies of Pearl –
You beg the Robin in your Brain
To keep the other – still –

F604/J634/1863

Je kunt Haar herkennen – aan Haar Voet –
De kleinste Goudgele Hand zou
Met de Vingers – waar Tenen moeten zitten –
Het Zand meer tergen

Dan deze Vreemde Laars van het Schepsel –
Van achteren bevestigd –
Zonder Knoop – kan ik garanderen –
Aan een Fluwelen Ledemaat –

Je kunt Haar herkennen – aan haar Vest –
Strakzittend – Oranje – Bruin –
Daaronder een saaier Jasje –
Dat ze droeg toen ze geboren werd –

Haar Pet is klein – sluit nauw aan –
Gemaakt voor de Wind –
Op afstand – gaat Ze door voor een Kaalkop –
Maar zodra Ze Dichterbij komt –

Is die zoveel fijner dan Wol –
Je kunt de Naad niet voelen –
En het is niet Vastgezet met een Lint –
Noch opgehouden – met een Boordje –

Je kunt haar herkennen – aan Haar Stem –
In het begin – een onzekere Klank –
Een zoete poging – maar als Maart
Naar April – opschiet –

Smijt ze in je Oor
Zulke Parelschone Treurzangen –
Dat je de Roodborst in je Hoofd smeekt
Om de andere – stil – te houden –

“Gamboge”: gom (gemaakt van de rubberboom), met een saffraangele kleur. Vandaar ook wel goudgele kleur.
“By a Stern”: aan de achtersteven.
“Robin”: de Amerikaanse roodborstlijster (Turdus migratorius). Het is een van de favoriete vogels van Emily Dickinson. De vogel staat bekend om zijn melodieuze zang.
Het ligt voor de hand om te vertalen met ‘roodborstje’. Dat klinkt echter te schattig, want de Amerikaanse Roodborstlijster is groter en schichtiger. Hij gedraagt zich meer als een ekster of kauw. Daarom is bij de vertaling gekozen voor het stoere ‘roodborst’.
Vaak verschijnen de eerste roodborstlijsters aan het einde van de winter. Emily Dickinson noemt hen de voorbode van de lente. Deze zangvogel legt blauwe eieren. De blauwe kleur voorkomt dat de zon het ei te snel opwarmt.
Varianten:
– voor “smallest” (regel 2): “finest” (mooiste);
– voor “held opon – of”: “has it any” (regel 20): “has it any” (heeft helemaal geen);
– voor “Threnodies” (regel 26): “Extasies” (Extase), “Revenues” (Resultaten of Verspillingen) en “Arguments” (Betogen);
– voor regel 27 en 28: “Deny she is a Robin – now – | And you’re an Infidel –“ (Loochen – nu – dat het om een Roodborst gaat | En je bent een Ongelovige –).

I am alive – I guess

I am alive – I guess –
The Branches on my Hand
Are full of Morning Glory –
And at my finger’s end –

The Carmine – tingles warm –
And if I hold a Glass
Across my Mouth – it blurs it –
Physician’s – proof of Breath –

I am alive – because
I am not in a Room –
The Parlor – Commonly – it is –
So Visitors may come –

And lean – and view it sidewise –
And add “How cold – it grew” –
And “Was it conscious – when it stepped
In Immortality?”

I am alive – because
I do not own a House –
Entitled to myself – precise –
And fitting no one else –

And marked my Girlhood’s name –
So Visitors may know
Which Door is mine – and not mistake –
And try another Key –

How good – to be alive!
How infinite – to be
Alive – two–fold – The Birth I had –
And this – besides, in – Thee!

F605/J470/1863

Ik leef nog – denk ik –
De Takken op mijn Hand
Zitten vol Paarse Winde –
En aan mijn vingertoppen –

Geeft het Karmijn – een warme tinteling –
En als ik een Glaasje houd
Voor mijn mond – beslaat het –
Voor Artsen – een Ademtest –

Ik leef nog – omdat
Ik niet in een Kamer ben –
Gewoonlijk – is het – de Voorkamer –
Zodat het Bezoek kan komen om voor haar –

Te buigen – en van opzij bekijken –
Erbij zeggen “Ze werd – zo koud” –
En “Was ze bij kennis – toen ze
De Onsterfelijkheid binnenstapte?”

Ik leef nog – omdat
Ik niet een eigen Huis heb –
Duidelijk – op mijn naam gezet –
En Voor niemand anders bedoeld –

Aangegeven met mijn Meisjesnaam –
Zodat het Bezoek kan weten
Welke Deur van mij is – en bij vergissing –
Niet een andere sleutel probeert –

Hoe goed is het – om nog te leven!
Hoe oneindig – te leven
Tot tweemaal toe – Dat ik Geboren werd –
En dit bestaan – nog erbij, in – Jou!

“Morning Glory”: paarse winde, bosliefje. De bloem gaat ’s morgens open en sterft tegen de avond. De bloem staat symbool voor sterfelijkheid en gengenheid.
“Parlor”: voorkamer, mooie kamer. Volgens het Emily Dickinson werd de voorkamer ook gebruikt om een dode op te baren en afscheid te nemen (mortuarium).
“Thee” – waarschijnlijk wordt een geliefde (Susan Dickinson?) bedoeld.

Except the smaller size

Except the smaller size –
No Lives – are Round –
These hurry to a Sphere –
And Show and End –

The Larger – slower grow –
And later – hang –
The Summers of Hesperides
Are long –

Hugest of Core
Present the awkward Rind –
Yield Groups of Ones –
No Cluster – ye shall find –

But far after Frost –
And Indian Summer Noon –
Ships – offer These –
As West–Indian –

F606/J1067/1863

Behalve de kleinste maten
Is geen Leven – Rond van vorm.
Ze willen snel een Bol zijn –
En hun Voltooiing laten zien –

De Grootste – groeien het langzaamst –
En gaan later – hangen –
De Zomers bij de Hesperiden
Duren lang –

Met het grootste Klokhuis
Zorgen voor een grove Schil –
Maken Groepjes van Een –
Trossen – ga je niet vinden –

Maar lang na de Vorst –
En de Indian Summermiddag –
Bieden Schepen – Ze aan –
Alsof ze uit West–Indië komen –

“Hesperides”: Hesperiden zijn nimfen (uit de Griekse mythologie) die de boom met gouden appels bewaakten. Wie de Appels at, zou onsterfelijk worden.
Dit gedicht is in diverse varianten overgeleverd; deels met slechts de eerste twee strofen.
Varianten:
– voor “of” (regel 7): “in”;
– voor “Hugest” (regel 9): “The Huge” (De Groten);
– voor “Noon” (regel 14): “Sun” (Zon).

I think the longest Hour of all

I think the longest Hour of all
Is when the Cars have come –
And we are waiting for the Coach –
It seems as though the Time

Indignant – that the Joy was come –
Did block the Gilded Hands –
And would not let the Seconds by –
But slowest instant – ends –

The Pendulum begins to count –
Like little Scholars – loud –
The steps grow thicker – in the Hall –
The Heart begins to crowd –

Then I – my timid service done –
Tho’ service ’twas, of Love –
Take up my little Violin –
And further North – remove.

F607/J635/1863

Het allerlangste Uur vind ik
Als de Trein is aangekomen –
En wij op de Koets aan het wachten zijn –
Het lijkt wel alsof de Tijd

Gepikeerd – dat de Vreugde was gekomen –
De Vergulde Wijzers stilzette
En de Seconden niet doorliet –
Maar de traagste tel – stopt –

De Slinger begint weer te tellen –
Zoals kleine Schoolkinderen – hardop –
Meer en meer Stappen – in de Hal –
Het Hart begint druk te kloppen –

Dan – mijn timide dienstbaarheid volbracht –
Als was het een gebaar van Liefde –
Pak ik mijn kleine Viool –
En trek me terug – verder naar het Noorden.

“Cars”: treinwagons, rijtuigen.
“North”: Noorden – mogelijk bedoelt Emily Dickinson naar boven, naar haar kamer. Ze beschrijft waarschijnlijk dat ze thuis staat te wachten op haar vader, die vanwege zijn politieke functie vaak buitenshuis verbleef en met de trein is aangekomen.
Variant voor “Indignant” (regel 5): “Affronted” (Ontstemd).

So glad we are – a Stranger’d deem

So glad we are – a Stranger’d deem
‘Twas sorry – that we were –
For where the Holiday – should be
There publishes – a Tear –
Nor how Ourselves be justified –
Since Grief and Joy are done
So similar – An Optizan
Could not decide between –

F608/J329/1863

Zo blij dat we zijn – een Vreemde zou denken
Dat we – verdrietig waren –
Want waar het een Feest – zou moeten zijn
Verschijnt – een Traan –
Waarom we het niet kunnen uitleggen –
Omdat Verdriet en Vreugde
Zo op elkaar lijken – Een Opticiën
Kon ze niet uit elkaar houden –

A Night – there lay the Days between

A Night – there lay the Days between –
The Day that was Before –
And Day that was Behind – were One –
And now – ’twas Night – was here –

Slow – Night – that must be watched away –
As Grains upon a shore –
Too imperceptible to note –
Till it be night – no more –

F609/J471/1863

Een Nacht – daar lagen Dagen tussen –
De Dag die Ervoor kwam –
En de Dag die Erna kwam – waren Eén –
En nu – het was Nacht – hier –

Traag – de Nacht – die je moet wegkijken –
Als Zandkorrels aan de kust –
Te onzichtbaar om op te merken –
Tot het geen Nacht – meer is –

Een eindeloze, dagenlange nacht.

Emily Dickinson

Gedichten

Categorie archieven: Uncategorized