I’ve none to tell me to but Thee
So when Thou failest, nobody –
It was a little tie –
It just held Two, nor those it held
Since Somewhere thy sweet Face has spilled
Beyond my Boundary –
If things were opposite – and Me
And Me it were – that ebbed from Thee
On some unanswering Shore –
Would’st Thou seek so – just say
That I the Answer may pursue
Unto the lips it eddied through –
So – overtaking Thee –
F929/J881/1865
Niemand heb ik om mee te praten alleen Jou
Dus als Jij wegvalt, niemand –
Het was een dunne band –
Hield er amper twee bijeen, en zelfs die niet
Sinds je lieve Gezicht ergens heen stroomde
Over mijn Grenzen –
Als het andersom was – en Ik
En Ik het was – die van Jou wegebde
Aan een onbereikbare Kust –
Zou Jij zo gaan zoeken – zeg het eens
Zodat ik achter het Antwoord aan kan gaan
Naar de lippen waar het doorheen kolkte –
Om zo – Jou te achterhalen –
De eerste regel kan verschillende betekenissen (en vertalingen) hebben:
“Ik heb niemand anders dan Jou aan wie ik het mezelf kan vertellen”,
“Ik heb niemand anders dan Jou aan wie ik het kan vertellen”,
“Alleen Jij kan het me vertellen”, of
“Alleen met Jou kan ik praten”.
En misschien bedoelt Emily Dickinson dit wel allemaal en mogelijk nog meer.