Categorie archieven: Uncategorized

The Moon is distant from the Sea

Emily Dickinson

The Moon is distant from the Sea –
And yet, with Amber Hands –
She leads Him – docile as a Boy –
Along appointed Sands –

He never misses a Degree –
Obedient to Her Eye
He comes just so far – toward the Town –
Just so far – goes away –

Oh, Signor, Thine, the Amber Hand –
And mine – the distant Sea –
Obedient to the least command
Thine eye impose on me –

F387/J429/1862

De Maan staat op afstand van de Zee –
En toch, met Amberen Hand –
Leidt Ze Hem – volgzaam als een Kind –
Langs het aangelichte Zand –

Nooit wijkt hij een Graad af –
Gehoorzaam aan Haar Oog
Komt hij precies zo ver – richting Stad –
Precies zo ver – gaat hij weg –

Och, Signore, U is de Amberen Hand –
En mij – de Zee op afstand –
Gehoorzaam aan het minste bevel
Dat Uw oog mij oplegt –

“Amber” is het oranjegeel van ons stoplicht. De kleur komt van Barnsteen, de geelrode hars van Naaldbomen.

It would never be Common – more – I said

Emily Dickinson

It would never be Common – more – I said –
Difference – had begun –
Many a bitterness – had been –
But that old sort – was done –

Or – if it sometime – showed – as ’twill –
Upon the Downiest – Morn –
Such bliss – had I – for all the years –
‘Twould give an Easier – pain –

I’d so much joy – I told it – Red –
Upon my simple Cheek –
I felt it publish – in my Eye –
‘Twas needless – any speak –

I walked – as wings – my body bore –
The feet – I former used –
Unnecessary – now to me –
As boots – would be – to Birds –

I put my pleasure all abroad –
I dealth a word of Gold
To every Creature – that I met –
And Dowered – all the World –

When – suddenly – my Riches shrank –
A Goblin – drank my Dew –
My Palaces – dropped tenantless –
Myself – was beggared – too –

I clutched at sounds –
I groped at shapes –
I touched the tops of Films –
I felt the Wilderness roll back
Along my Golden lines –

The Sackcloth – hangs upon the nail –
The Frock I used to wear –
But where my moment of Brocade –
My – drop – of India?

F388/J430/1862

Het zou nooit meer – Gewoon zijn – zei ik –
Een Ander leven – was begonnen –
Veel bitterheid – was er geweest –
Maar die oude levensstijl – was voorbij –

Of – als het soms – terugkwam – zoals dat gaat –
Op de meest Donzen – Morgen –
Wat een geluk – had ik – al die jaren –
Het zou pijn – Lichter maken.

Ik had zoveel vreugde – ik zei het – met het Rood
Op mijn simpele Wangen –
Ik voelde dat mijn Ogen – spraken –
Niet nodig – om iets te zeggen.

Ik liep – alsof vleugels – mijn lichaam droegen –
De voeten – die ik voordien gebruikte –
Nu voor mij – zo overbodig –
Als laarzen – voor Vogels – zijn –

Overal straalde ik mijn plezier uit –
Ik heb woorden van Goud uitgedeeld
Aan elk Schepsel – dat ik tegenkwam –
En gaf heel de Wereld – mijn Bruidsschat –

Toen – ineens – mijn Rijkdom slonk –
Een enge Geest – dronk mijn Dauw –
Mijn Paleizen – storten onbewoonbaar in –
Ook – Ikzelf – verviel tot de bedelstaf –

Ik klampte me vast aan geluiden –
Ik tastte naar schaduwen –
Ik raakte het ongrijpbare aan –
Ik voelde de Wildernis terugkomen
Langs mijn Gouden paden –

Het Boetekleed – hangt aan de spijker –
De Jurk die ik altijd droeg –
Maar waar is mijn momentje van Brokaat –
Mijn – druppel – India?

“Tops of the Films” – de betekenis is niet duidelijk. Emily Dickinson gebruikt vlies (“film” of ook wel “vell”) voor de sluier die ligt over alles wat leeft: het geheim van het leven. Bij de dood wordt deze sluier doorbroken.
“Line”: zowel regel, pad als grens. Misschien hier wel alle drie.
“India” staat bij Emily Dickinson voor een rijk, exotisch en mysterieus land.
Mogelijk beschrijft Emily Dickinson hoe haar relatie met Susan Huntington verkilt. Het kan echter ook over de veranderingen in de samenleving gaan: door de protestantse bekeringen verandert het geestelijk klimaat. De vrije en creatieve sfeer wordt beklemmend en drukkend.

Me – come! My dazzled face

Emily Dickinson

Me – come! My dazzled face
In such a shining place!
Me – hear! My foreign Ear
The sounds of Welcome – there!

The Saints forget
Our bashful feet –

My Holiday, shall be
That They – remember me –
My Paradise – the fame
That They – pronounce my name –

F389/J431/1862

Ik – kom! Mijn verblinde gezicht
Op zo’n stralende plek!
Ik – hoor! Voor Mijn vreemde Oor
Klinkt het Welkom – daar!

De Heiligen vergeten
Onze aarzelende stappen –

Mijn Feest, zal het zijn
Dat Zij – mij nog herinneren –
Mijn Paradijs – de roem
Dat Zij – mijn naam nog uitspreken –

“Come!” – de eerste strofe is een antwoord op een gedachte uit de Openbaring: “De Geest en de bruid zeggen: ‘Kom!’ Laat wie luistert zeggen: ‘Kom!’ Laat wie dorst heeft komen; laat wie dat wil vrij drinken van het water dat leven geeft. (22,17 – NBV).
“Forget”: vergeten, maar ook “in de vergetelheid brengen”.Emily Dickinson verlangde een dichter te zijn, die later herinnerd en beroemd zou worden.

Do People moulder equally

Emily Dickinson

Do People moulder equally,
They bury, in the Grave?
I do believe a Species
As positively live

As I, who testify it
Deny that I – am dead –
And fill my Lungs, for Witness –
From Tanks – above my Head –

I say to you, said Jesus –
That there be standing here –
A Sort, that shall not taste of Death –
If Jesus was sincere –

I need no further Argue –
That statement of the Lord
Is not a controvertible –
He told me, Death was dead –

F390/J432/1862

Vergaan alle Mensen hetzelfde tot stof,
Die men in het Graf, begraaft?
Ik geloof echt dat er een Soort
Even zeker blijft leven

Als ik, die hiervan getuigt,
Ontken dat ik – dood ben –
En als Bewijs, mijn Longen vul –
Uit Reservoirs – boven mijn Hoofd –

Ik zeg jullie, zei Jezus –
Er zijn er hier onder ons,
Een Soort, die de Dood niet zal smaken –
Als Jezus oprecht was –

Heb ik niet meer Argumenten nodig –
Die verklaring van de Heer
Is onweerlegbaar –
Hij zei me, dat de Dood dood was –

“Said Jesus” – “Voorwaar, Ik zeg jullie: onder de hier aanwezigen zijn er die de dood niet zullen smaken, voordat zij zien dat het Rijk Gods is gekomen.” (Marcus 9,1 – NBV).
“Death was dead” verwijst mogelijk naar Shakespeare: “”And death once dead, there’s no more dying then.” (Sonnet 146). Shakespeare is een van de favoriete dichters van Emily Dickinson.

Knows how to forget!

Emily Dickinson

Knows how to forget!
But – could she teach – it?
‘Tis the Art, most of all,
I should like to know –

Long, at it’s Greek –
I – who pored – patient –
Rise – still the Dunce –
Gods used to know –

Mould my slow mind to this Comprehension –
Oddest of sciences –
———Book ever bore –

How to forget!
Ah, to attain it –
I would give you –
All other Lore –

F391/J433/1862

Weet hoe te vergeten!
Maar zou zij – het – kunnen leren?
Het is de Kunst, die ik,
Het allerliefste had gekend –

Snak, naar haar Grieks –
Ik – die zo geduldig – studeerde –
Ontwikkel mij – nog steeds de Domkop –
Die de Goden zo goed kende –

Vorm mijn trage geest naar dit Begrijpen –
De vreemdste wetenschap –
———ooit in een Boek uitgebracht –

Hoe te vergeten!
Ah, om dat te bereiken
Zou ik jou –
Alle andere Kennis geven –

“It’s Greek” – het ‘Grieks’ van de kunst van het vergeten. De goden zijn dan ook de goden uit het antieke Griekenland.
Er is nog een langere en afwijkende versie uit 1865:

Knows how to forget!
But could It teach it?
Easiest of Arts, they say
When one learn how

Dull Hearts have died
In the Acquisition
Sacrifice for Science
Is common, though, now –

I – went to School
But was not wiser
Globe did not teach it
Nor Logarithm Show

“How to forget”!
Say – some – Philosopher!
Ah, to be erudite
Enough to know!

Is it in a Book?
So, I could buy it –
Is it like a Planet?
Telescopes would know –

If it be invention
It must have a Patent –
Rabbi of the Wise Book
Don’t you know?

Weet hoe te vergeten!
Maar zou zij het kunnen leren?
De gemakkelijkste van de Kunsten, zeggen ze
Wanneer je leert hoe

Saaie Harten gestorven zijn
Om dat te Leren
Je Opofferen voor de Wetenschap
Dat is toch tegenwoordig, gebruikelijk –

Ik – ging naar School.
Maar werd niet wijzer
De Wereldbol leerde het niet
En Logaritme Onthulde het ook niet

“Hoe te vergeten”!
Beweren – bepaalde – Filosofen!
Ah, je moet geleerd zijn
Om dat te weten!

Staat het in een boek?
Dan, zou ik het kunnen kopen –
Is het als een Planeet?
Telescopen zouden het inzien –

Als het een uitvinding is
Moet het Patent hebben.
Rabbi van het Wijze Boek
Weet jij het niet?

“It” wordt hier vertaald “zij”. Emily Dickinson gebruikt het onzijdige “it” ook voor het vrouwelijke “she” als het mannelijke “he”.

We talked as Girls do

Emily Dickinson

We talked as Girls do –
Fond, and late –
We speculated fair, on every subject,
———but the Grave –
Of ours, none affair –

We handled Destinies, as cool –
As we – Disposers – be –
And God, a Quiet Party
To our Authority –

But fondest,
———dwelt upon Ourself
As we eventual – be –
When Girls to Women, softly raised
We – occupy – Degree –

We parted with a contract
To cherish, and to write
But Heaven made both, impossible
Before another night.

F392/J586/1862

We praatten zoals Meisjes dat doen –
Wat naïef, en tot laat –
We filosofeerden heerlijk, over van alles,
———behalve het Graf –
Dat was niet ons ding –

We regelden onze Toekomsten, zo makkelijk –
Alsof wij – erover – Beschikken –
En God, een Stille Getuige
Van onze Autoriteit –

Maar veel naïever,
———stonden we stil bij Onszelf
Over wat we uiteindelijk – zouden worden –
Wanneer Meisjes rustig, tot Vrouwen opgroeien
En wij – Prestige – Krijgen –

We Gingen uit elkaar met de belofte
Elkaar niet te vergeten, en te schrijven
Maar de Hemel maakte beide, onmogelijk
Al voor de volgende nacht.

“Fond”: zowel hartstochtelijk als luchthartig, naïef, nutteloos.
“Fair”: zowel eerlijk, openhartig als gelukkig, met succes.
“Quiet Party”: stille deelnemer aan een gesprek. Juridisch: stille getuige.
“Rank”: rang, positie. Hier wordt de positie van echtgenote bedoeld.
Varianten:
– voor ”occupy” (regel 12): “too – partake” (ook – verkrijgen);
– voor “cherish, and” (regel 14): “recollect –“ (in gedachten te houden).

Empty my Heart, of Thee

Emily Dickinson

Empty my Heart, of Thee –
Its single Artery –
Begin, and leave Thee out –
Simply Extinction’s Date –

Much Billow hath the Sea –
One Baltic – They –
Subtract Thyself, in play,
And not enough of me
Is left – to put away –
“Myself” meanth Thee –

Erase the Root – no Tree –
Thee – then – no me –
The Heavens stripped –
Eternity’s vast pocket, picked –

F393/J587/1862

Maak mijn Hart leeg, van U –
Zijn enige Slagader –
Begin, en laat Uzelf buiten –
Gewoon op de Houdbaarheidsdatum –

Veel Golven heeft de Zee –
Zij – hebben één Oostzee –
Zou je doen alsof Je weggaat,
Blijft er van mij niet genoeg
Over – om op te ruimen –
Met “Ik” wordt U bedoeld –

Verwijder de Wortel – niet de Boom –
U – dus – ik niet –
En de Hemel is gestript –
De enorme zak van de Eeuwigheid, gerold –

“Baltic”: Baltische zee, Oostzee.
Een intrigerend liefdesgedicht.
Varianten:
– voor “single” (regel 2): “Giant” (Reusachtige);
– voor “vast” (regel 14): “wide” (wijdse).