If What we could – were what we would;
Criterion – be small –
It is the Ultimate of Talk –
The Impotence to Tell –
F540/J407/1863
Als Wat we konden – was wat we wilden;
Zou het Selectiecriterium – klein zijn –
Het Toppunt van Spreken is –
Het Onvermogen iets te Zeggen –
The Test of Love – is Death –
Our Lord – “so loved” – it saith –
What Largest Lover – hath
Another – doth –
If smaller Patience – be –
Through less Infinity –
If Bravo, sometimes swerve –
Through fainter Nerve –
Accept its Most –
And overlook – the Dust –
Last – Least –
The Cross’ – Request –
F541/J573/1863
De Toets van Liefde – is de Dood –
Onze Heer – “had zo lief” – zegt men –
Wat de Grootste Minnaar – heeft gedaan
Kan een Ander – ook –
Als ons Geduld – minder is –
Vanwege een beperkter Oneindigheid –
Als onze Moed soms wegzinkt –
Vanwege zwakker Zenuwen –
Accepteer dan het Meeste ervan –
En vergeet – het Stof –
Het Laatste – Verzoek –
Aan het Kruis – voor de Minsten –
For largest Woman’s Hearth I knew –
‘Tis little I can do –
And yet the largest Woman’s Heart
Could hold an Arrow – too –
And so, instructed by my own,
I tenderer, turn Me to.
F542/J309/1863
Voor het grootste Vrouwenhart wist ik –
Dat ik maar weinig kan doen –
Niettemin kon in het grootste Vrouwenhart
Ook – een Liefdespijl steken –
En dus, op voorschrift van het mijne,
Bied ik mij aan, met nog meer tederheid.
Unit, like Death, for Whom?
True, like the Tomb,
Who tells no secret
Told to Him –
The Grave is strict –
Tickets admit
Just two – the Bearer –
And the Borne –
And seat – just One –
The Living – tell –
The Dying – but a Syllable –
The Coy Dead – None –
No Chatter – here – no tea –
So Babbler, and Bohea – stay there –
But Gravity – and Expectation – and Fear –
A tremor just, that All’s not sure.
F543/J408/1863
Een Wooneenheid, zoiets als de Dood, voor Wie?
Klopt, net als de Grafsteen,
Dat geen geheim prijsgeeft
Wat aan Hem verteld is –
Het Graf is streng –
De Kaartjes laten
Slechts twee toe – de Drager –
En Wie Gedragen wordt –
En slechts – Eén plaats –
De Levenden – spreken –
De Stervenden – een enkel Woord –
De Stille Doden – Niets –
Hier – geen Geklets – geen thee –
Dus Babbelkous, en Bohea – blijf weg –
Alleen Zwaarte – Vooruitzicht – en Angst –
Gewoon een huivering, dat Alles niet zeker is.
“Heaven” has different Signs –
———to me –
Sometimes, I think that Noon
Is but a symbol of the Place –
And when again, at Dawn,
A mighty look runs round the World
And settles in the Hills –
An Awe if it should be like that
Upon the Ignorance steals –
The Orchard, when the Sun is on –
The Triumph of the Birds
When they together Victory make –
Some Carnivals of Clouds –
The Rapture of a finished Day –
Returning to the West –
All these – remind us of the place
That Men call “Paradise” –
Itself be fairer – we suppose –
But how Ourself, shall be
Adorned, for a Superior Grace –
Not yet, our eyes can see –
F544/J575/1863
De “Hemel” heeft verschillende gezichten –
———voor mij –
Soms, denk ik dat het Middaguur
Maar een Symbool is van die Plek –
En als weer, bij het Ochtendgloren,
Een machtig schouwspel over heel de Wereld gaat
En zich op de Heuvels vestigt –
Bevangt Ontzag, als het dat mag zijn –
Onze Onwetendheid –
De Boomgaard, met de Zon erop –
De Triomf van de Vogels
Waar ze samen de Victorie kraaien –
‘n Carnaval van Wolken –
De Extatische afloop van een dag –
Op zijn terugkeer naar het Westen –
Dit alles – doet ons denken aan de plek
Die Mensen “Paradijs” noemen –
Het zal nog mooier zijn – vermoeden we –
Maar hoe Wij, opgemaakt
Zullen zijn, voor een Hogere Gratie –
Kunnen onze ogen nog niet zien –
They dropped like Flakes –
They dropped like Stars –
Like Petals from a Rose –
When suddenly across the June
A wind with fingers – goes –
They perished in the Seamless Grass –
No eye could find the place –
But God can summon every face
Of his Repealless – List.
F545/J409/1863
Ze vielen als Vlokken –
Ze vielen als Sterren –
Als Bloemblaadjes van een Roos –
Wanneer onverwachts door Juni
Een wind met vingers – gaat –
Ze kwamen om in het Naadloze Gras –
Geen oog zou de plek vinden –
Maar God kan elk gezicht oproepen
Op zijn Onherroepelijke – Lijst.
I prayed, at first, a little Girl,
Because they told me to –
But stopped, when qualified to guess
How prayer would feel – to me –
If I believed God looked around,
Each time my Childish eye
Fixed full, and steady, on his own
In Childish honesty –
And told him what I’d like, today,
And parts of his far plan
That baffled me –
The mingled side
Of his Divinity –
And often since, in Danger,
I count the force ’twould be
To have a God so strong as that
To hold my life for me
Till I could take the Balance
That tips so frequent, now,
It takes me all the while to poise –
And then – it doesn’t stay –
F546/J576/1863
Ik bad, eerst, als klein Meisje,
Omdat men mij dat zei –
Maar stopte, toen ik geleerd had te denken
Wat bidden kon betekenen – voor mij –
Als ik geloofde dat God op zou kijken,
Elke keer dat mijn Kinderlijke ogen
Zich volledig, alsmaar, op de zijne richtten
Met Kinderlijke oprechtheid –
En hem zei wat ik graag wou, die dag,
En wat van zijn hemels plan
Mij in verwarring bracht –
De wispelturige kant
Van zijn Goddelijkheid –
En sindsdien moet ik vaak, in Nood,
Denken aan de kracht die het geeft
Om zo’n sterke God te hebben
Die mijn leven vasthoudt voor mij
Tot ik mezelf in Balans kon houden
Die tegenwoordig, zo vaak omslaat,
Het kost al mijn tijd om in evenwicht te blijven –
En dan – staat het niet stil –