Emily Dickinson

I’m sorry for the Dead – Today –
It’s such congenial times
Old Neighbors have at fences –
It’s time o’ year for Hay,

And Broad – Sunburned Acquaintance
Discourse between the Toil –
And laugh, a homely species
That makes the Fences smile –

It seems so straight to lie away
From all of the noise of Fields –
The Busy Carts – the fragrant Cocks –
The Mower’s Metre – Steals

A Trouble lest they’re homesick –
Those Farmers – and their Wives –
Set separate from the Farming –
And all the Neighbors’ lives –

A Wonder if the Sepulchre
Don’t feel a lonesome way –
When Men – and Boys – and Carts – and June,
Go down the Fields to “Hay” –

F582/J529/1863

Ik heb te doen met de Doden – Vandaag –
Het zijn zulke gezellige dagen
Met oude Buren aan het hek –
In deze tijd van het jaar om te Hooien,

En met Forse – Gebruinde Kennissen
Praten onder het Werk –
En lachen, die eenvoudige types
Die het Hek doen glimlachen –

Het lijkt zo logisch om ver
Van alle lawaai van de velden te liggen –
De Bedrijvige Karren – de geurige Schoven –
Het Ritme van de Maaier – Neemt

Het Ongemak weg dat ze heimwee hebben –
Die Boeren – en hun Vrouwen –
Gescheiden van het Boerenwerk –
En van alle levens uit de Buurt –

Een Wonder dat het Graf
Zich niet wat eenzaam voelt –
Wanneer Mannen – Jongens – Karren – en Juni,
De Velden afgaan om te “Hooien” –

We dream – it is good we are dreaming –
It would hurt us – were we awake –
But since it is playing – kill us,
And we are playing – shriek –

What harm? Men die – externally –
It is a truth – of Blood –
But we – are dying in Drama –
And Drama – is never dead –

Cautious – We jar each other –
And either – open the eyes –
Lest the Phantasm – prove the Mistake –
And the livid Surprise

Cool us to Shafts of Granite –
With just an age – and name –
And perhaps a phrase in Egyptian –
It’s prudenter – to dream –

F584/J531/1863

We dromen – maar goed dat we dromen –
Het zou ons pijn doen – bleven we wakker –
Maar aangezien het spel is – gaan we dood,
En wij erin spelen – gillen we –

Kan het kwaad? Mensen sterven – heus –
Het is een waarheid – van het Bloed –
Maar wij – sterven op het Toneel –
En Toneel – is nooit dood –

Voorzichtig – schudden We elkaar wakker –
En allebei – openen we de ogen –
Bang dat de Nachtmerrie – Echt is –
En de vreselijke Verrassing

Ons bevriest in Zuilen van Graniet –
Met slechts leeftijd – en naam –
En misschien een spreuk in het Egyptisch –
Het is verstandiger – te dromen –

Some say goodnight – at night –
I say goodnight by day –
Good–bye – the Going utter me –
Goodnight, I still reply –

For parting, that is night,
And presence, simply dawn –
Itself, the purple on the height
Denominated morn.

F586/J1739/1863

Er zijn er die ’s avonds – goedenacht zeggen –
Ik zeg goedenacht overdag –
Tot ziens – zeggen me wie Vertrekken –
Goedenacht, blijf ik terugzeggen –

Want afscheid nemen, dat is nacht,
En present zijn, gewoon de dageraad –
Zelve, het paars op de heuvel
Wat we ochtend noemen.

They called me to the Window, for
“‘Twas Sunset” – Some one said –
I only saw a Sapphire Farm –
And just a Single Herd –

Of Opal Cattle – feeding far
Upon so vain a Hill –
As even while I looked – dissolved –
Nor Cattle were – nor Soil –

But in their Room – a Sea – displayed –
And Ships – of such a size
As Crew of Mountains – could afford –
And Decks – to seat the skies –

This – too – the Showman rubbed away –
And when I looked again –
Nor Farm – nor Opal Herd – was there –
Nor Mediterranean –

F589/J628/1863

Ze riepen me naar het Raam, want
“De Zon gaat onder” – zei Iemand –
Ik zag alleen een Saffieren Boerderij –
En maar Één Kudde –

Van Opalen Rundvee – grazend in de verte
Op een Heuvel zo vaag –
Die zo gauw ik keek – vervaagde –
Geen Kudde meer – geen Weiland –

Maar in hun Plaats – verscheen – een Zee –
En Schepen – van zo’n omvang
Als een Bemanning van Bergen – toeliet –
En Dekken – waar luchten zaten –

Ook – dit – wiste de Spullenbaas uit –
En toen ik weer keek –
Was er – geen Boerderij – geen Opalen Kudde –
Geen Middellandse Zee –